Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Ως θέμα μπορεί να φαντάζει ως βαρύ πολιτικό και αρκετά βαρετό όταν την ίδια στιγμή πρέπει να τρέξουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις που θα βοηθήσουν την πραγματική οικονομία να επανεκκινηθεί και θα δώσουν ανάσες στα νοικοκυριά. Στην πραγματικότητα, όμως, ο εκλογικός νόμος συνδέεται άμεσα με την πορεία της οικονομίας και της χώρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δυο φορές σχημάτισε κυβέρνηση συνεργασίας με οριακή μάλιστα πλειοψηφία χάρη σε νόμο ενισχυμένης αναλογικής. Διαβλέποντας, όμως, την επιστροφή του στην αντιπολίτευση ψήφισε την απλή αναλογική επιχειρώντας να μπαχαλοποιήσει το πολιτικό σκηνικό στο μέλλον.

ΕΙΝΑΙ παντελώς παράλογο όταν ένα κόμμα συγκεντρώνει εκλογικά ποσοστά που βρίσκονται κοντά στο 40% να μην μπορεί να εφαρμόσει το κυβερνητικό πρόγραμμά του.

ΟΙ συνεργασίες δοκιμάστηκαν κατά τη διάρκεια των μνημονιακών ετών. Από τον Νοέμβριο του 2011 έως και τον Ιούλιο του 2019, σχεδόν επί μια οκταετία, η χώρα διέθετε κυβερνήσεις συνεργασίας. Το αποτέλεσμα ήταν πως κόμματα του 3% όπως οι ΑΝ.ΕΛ. ή του 7% όπως το ΠΑΣΟΚ είχαν τη δυνατότητα να «εκβιάζουν» καταστάσεις και να μπλοκάρουν αρκετές νομοθετικές παρεμβάσεις.

ΤΟ πρόβλημα ξεκινάει από την έλλειψη κουλτούρας συνεργασίας στη χώρα μας. Οταν τα κόμματα δεν μπορούν να συναινέσουν για αυτονόητα πράγματα που πρέπει να υλοποιηθούν και βάζουν μπροστά μικροπολιτικά συμφέροντα, τότε δεν μπορεί να προχωρήσει τίποτα. Σπάνια πρυτανεύει η λογική. Αντί να σκεφτούν το αύριο της χώρας, σκέφτονται το αύριο των εκλογικών ποσοστών τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ύστερα από μια τετραετία μνημονιακής διακυβέρνησης με εφαρμογή επώδυνων μέτρων, το γύρισε από την 8η Ιουλίου στο αντιμνημονιακό… καλαματιανό. Και σε αυτούς τους ρυθμούς χορεύει και το ΠΑΣΟΚ. Εδώ η Χαριλάου Τρικούπη έβγαλε και «σοβιετικού τύπου» αφίσα κατά του αναπτυξιακού νομοσχεδίου της νέας κυβέρνησης.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια συνεννόησης. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τι θα συνέβαινε αν ίσχυε η απλή αναλογική και η Ν.Δ. παρά το σχεδόν 40% που έπιασε στις εκλογές δεν μπορούσε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Στη χώρα θα επικρατούσε χάος για μια ακόμη φορά. Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ότι όλοι -εντός και εκτός χώρας- βλέπουν μια μεταρρυθμιστική κυβέρνηση με ξεκάθαρη προοπτική τετραετίας. Ετσι μόλις ογδόντα ημέρες μετά τις κάλπες τα επιτόκια δανεισμού πλησιάζουν στο 1% και το πιθανότερο είναι πως έως το τέλος του έτους θα τείνουν στο μηδέν. Παράλληλα, άλλαξαν οι προσδοκίες των πολιτών. Το προεκλογικό 30% – 60% γύρισε τούμπα και έγινε 60% – 30% σε ό,τι αφορά το ερώτημα για το αν έρχονται καλύτερες ημέρες για τη χώρα.

ΚΑΛΗ, λοιπόν, η πολιτικολογία. Καλές οι κομματικές αντιπαραθέσεις. Κάποια στιγμή, όμως, πρέπει όλοι οι πολιτικοί να βάλουν ως πρώτη προτεραιότητα τη χώρα. Και να ψηφιστεί ένας εκλογικός νόμος από τον οποίο θα προκύπτει πολιτική σταθερότητα. Γιατί, μόνο έτσι θα μπορεί να προκύψει και η ζητούμενη από όλους ανάπτυξη.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου