Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Τώρα θα πείτε, σε ποια ακριβώς υπόθεση; Στο σκέλος που αφορά τις καταγγελίες για χρηματισμό περίπου 4.000 γιατρών ιδιωτών και του ΕΣΥ και διαφόρων υπηρεσιακών παραγόντων ώστε να προωθούνται τα φάρμακα της εταιρίας ή σε αυτό που αφορά την εμπλοκή ή μη 10 πολιτικών προσώπων; Η απάντηση είναι εύκολη. Η κοινή γνώμη παρακολουθεί άναυδη μια δήθεν αποκάλυψη να καταλήγει σε φιάσκο και τη μεταφορά της «δράσης» από τα εισαγγελικά γραφεία στη Βουλή. Οσον αφορά στο πραγματικό σκάνδαλο, η κοινή γνώμη δεν έχει ιδέα, πόσω μάλλον άποψη, διότι η δικαστική διερεύνηση έχει σχεδόν παγώσει.
Επί δύο ολόκληρα χρόνια η έρευνα είχε επικεντρωθεί σχεδόν εμμονικά στο κυνήγι δέκα πολιτικών προσώπων, ανάμεσά τους δύο πρώην πρωθυπουργοί, και μέχρι στιγμής έχουν αρχειοθετηθεί οι φάκελοι για τα επτά από αυτά, αφού δεν προέκυψε κανένα στοιχείο εναντίον τους, σε αντίθεση με την μπόλικη πολιτική λάσπη που παρήχθη. Σε αυτό το διάστημα, το μόνο που ακούστηκε για την έρευνα που αφορά στο κύκλωμα των γιατρών ήταν ότι επιτέλους πριν από λίγες ημέρες η Εισαγγελία Διαφθοράς προχώρησε στην κλήση δεκαπέντε στελεχών της φαρμακοβιομηχανίας σε εξηγήσεις για διακίνηση μαύρου χρήματος. Γιατί τα λέμε αυτά; Διότι τόσα χρόνια «σπαταλάται πολύτιμο δικαστικό κεφάλαιο», που θα έλεγε και κάποιος πρώην υπουργός, αντί να επικεντρώνονται οι έρευνες στο βαθύ σκάνδαλο. Αν η έρευνα είχε προχωρήσει περισσότερο, θα μπορούσε η χώρα, εκτός από την ποινική αναζήτηση ευθυνών, να αναζητήσει και οικονομική αποζημίωση από τη φαρμακοβιομηχανία, αντίστοιχη της ζημιάς που προκάλεσε στην ελληνική οικονομία. Ο,τι δηλαδή έκαναν οι Αμερικανοί.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Υπενθυμίζουμε για όσους το έχουν ξεχάσει ότι το 2005 οι ΗΠΑ ξεκινούν να ερευνούν την υπόθεση Novartis και συγκεκριμένα ένα δίκτυο γιατρών που, έναντι δώρων, γευμάτων και ταξιδίων, προωθούσε φάρμακα της εταιρίας. Πέντε χρόνια αργότερα, το 2010, η εταιρία πληρώνει στο αμερικανικό δημόσιο 422 εκατ. δολάρια.
Οι έρευνες συνεχίστηκαν και το 2015 επιβάλλεται νέο πρόστιμο ύψους 390 εκατομμυρίων δολαρίων, καθώς αποδείχθηκε ότι υπήρχε αντίστοιχο δίκτυο προώθησης των προϊόντων της εταιρίας και από φαρμακοποιούς. Σύνολο 812 εκατομμύρια δολάρια, ενώ αν προσθέσουμε και τις αποζημιώσεις σε Κίνα και Κορέα ξεπερνά το 1 δισ. Το ακόμα καλύτερο είναι ότι πριν από δύο μήνες, τον Ιούλιο, ο διευθύνων σύμβουλος της μητρικής εταιρίας ανακοίνωσε στους μετόχους πως έχει «κρατήσει στην άκρη» 700 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία ελπίζει να χρησιμοποιήσει εξωδικαστικώς για την επίλυση αγωγών που ακόμα παραμένουν ανοικτές.
Υποτίθεται πως ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ευρωπαϊκές διεκδικήσεις, όπως της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Ελλάδας. Αλλά εμείς, όπως φαίνεται, δεν βιαζόμαστε…
Από την έντυπη έκδοση
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου