Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Η αλήθεια είναι ότι στον ΣΥΡΙΖΑ, από τότε που ξεκίνησε η εκλογική τους άνοδος, είχαν πιστέψει ότι οι κανόνες της πολιτικής δεν τους αφορούσαν. Οτι η έννοια του πολιτικού κόστους ήταν μία αστική παράδοση, που δεν αφορούσε την Αριστερά. Οτι η συνέπεια λόγων και έργων δεν αφορούσε τους ψηφοφόρους. Οτι η αυτοκριτική αφαιρούσε, αντί να προσθέτει ψήφους. Και τώρα προσπαθούν να ανακαλύψουν τι έφταιξε στην κάλπη.

Οσο το προσπαθούν, έχουν να αντιπολιτευτούν την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Εσπευσαν από την πρώτη στιγμή να τον κατηγορήσουν ότι παρέπεμψε στις καλένδες το στόχο της μείωσης των πλεονασμάτων – και όταν πήγε στο Βερολίνο, επιχείρησαν να του επιβάλουν, με έναν τρόπο, να θέσει το ζήτημα στην Ανγκελα Μέρκελ.

Γιατί στην καγκελάριο; Μα, επειδή το έκαναν και αυτοί. Ο κ. Τσίπρας είχε επενδύσει στην «πολιτική διαπραγμάτευση» – με μοναδικό στόχο να καταδείξει ότι εκείνος έκανε όλα όσα δεν μπορούσαν να κάνουν οι προηγούμενοι. Κάθε φορά άκουγε την κ. Μέρκελ να του συστήνει να βάζει τέτοια ζητήματα στην τρόικα -και μόνον στην τρόικα- και η ζωή συνεχιζόταν.

Και τώρα μια χαρά συνεχίζεται – κι ας μην έθεσε δημοσίως ο κ. Μητσοτάκης το ζήτημα στην καγκελάριο. Τα είπε άλλωστε μόνη της η κ. Λαγκάρντ. Ομως, οι του ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν ότι μόνον ο δικός τους δρόμος ήταν ο ενδεδειγμένος. Γιατί άραγε; Ο καθένας μπορεί να βγάλει συμπεράσματα – ωστόσο, το πιθανότερο είναι ότι ήθελαν να σπάσει τα μούτρα του στο Βερολίνο, ώστε να μπορούν να πουν ότι ο στόχος του ενταφιάστηκε στην καγκελαρία.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει πάρει το μάθημα από το πώς χειριζόταν η καγκελάριος τον κ. Τσίπρα – και δεν θέλει να πάθει τα ίδια. Ο κ. Τσίπρας ήταν που δεν είχε πάρει το μάθημα από τους προηγούμενους – αν το είχε κάνει όμως, πώς θα μπορούσε να πείσει τους ψηφοφόρους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του 2014 θα μπορούσε να διαπραγματευτεί με τέτοια ένταση, που θα άλλαζε ολόκληρη την Ευρώπη; Οι ψηφοφόροι πείστηκαν τότε, η Ευρώπη ποτέ…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου