Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ωστόσο, οι κινήσεις αυτές παραμένουν «αμυντικού τύπου». Αποτυπώνουν την προσπάθεια των υπουργών να καλύψουν το χαμένο έδαφος των τελευταίων ετών και να νομοθετήσουν ρυθμίσεις που κινούνται στη σφαίρα του αυτονόητου.

Για παράδειγμα, η κατ’ οίκον διανομή φαρμάκων στους καρκινοπαθείς ώστε να μην ταλαιπωρούνται στις ουρές της ντροπής έξω από τα εξουσιοδοτημένα φαρμακεία μοιάζει με κατάκτηση, όταν στην πράξη ήταν η στοιχειώδης υποχρέωση της πολιτείας που δεν ετηρείτο. Η προστασία των φοιτητών, καθηγητών και εργαζομένων στα πανεπιστήμια είναι αυτονόητη σε όλο τον κόσμο, πλην της Ελλάδας. Μόνο εδώ διεξάγεται κοινοβουλευτική μάχη χαρακωμάτων για ένα ζήτημα που σε όλες τις δημοκρατίες έχει λυθεί εδώ και δεκαετίες.

«Πρέπει να αλλάξουμε αιώνα», όπως πολύ εύστοχα είπε από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης. Οταν στα σχολεία της Φινλανδίας έχει εισαχθεί η τεχνητή νοημοσύνη, εμείς ακόμη συζητούμε εάν θα πρέπει οι πανεπιστημιακοί μας χώροι να προστατεύονται από ναρκέμπορους, μπαχαλάκηδες και άλλα εγκληματικά στοιχεία.

Αυτή είναι η πραγματική μάχη που πρέπει να κερδίσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη: Να οδηγήσει την Ελλάδα μπροστά, να μην κολλήσει σε μάχες οπισθοφυλακής με τον ΣΥΡΙΖΑ που εκπροσωπεί τον παλαιοκομματισμό, τα συντεχνιακά συμφέροντα και τις δυνάμεις της αδράνειας.

Η ελληνική οικονομία στα 10 χρόνια της μνημονιακής περιόδου έμεινε πίσω. Η υποτροπή της κρίσης το 2015, με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης Τσίπρα, είχε συνέπεια να βρεθούμε στη θέση του ουραγού μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε ανάπτυξη και απασχόληση.

Τα Βαλκάνια ήρθαν πιο κοντά στην Ελλάδα σε κρίσιμους οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες, ενώ, αντιθέτως, διευρύνθηκε η απόκλισή μας από την Ευρώπη. Χάνουμε διαρκώς έδαφος, δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.

Το ενθαρρυντικό είναι ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μένει σε ατζέντα ρουτίνας, αλλά σκοπεύει να προχωρήσει μεταρρυθμίσεις και τομές στην οικονομία και στη δημόσια διοίκηση ώστε η Ελλάδα να γίνει ευνοϊκός επενδυτικός προορισμός και το κράτος να λειτουργήσει με σύγχρονο πρόσωπο, φιλικό προς τον φορολογούμενο πολίτη που το χρηματοδοτεί.

Αυτός, βέβαια, είναι και ο μεγάλος κίνδυνος για την κυβέρνηση: Να βολευτεί με τη μετριότητα -άλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αφήσει πολύ χαμηλά τον πήχυ της διακυβέρνησης- και να φρενάρει σε συντεχνιακού τύπου διαμαρτυρίες.

Οι πολίτες στις 7 Ιουλίου έδωσαν καθαρή εντολή στον κ. Μητσοτάκη να αλλάξει τα κακώς κείμενα και να οδηγήσει τη χώρα προς την ισχυρή ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο. Πρέπει να φτάσουμε τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, αφήνοντας οριστικά στο παρελθόν τις παθογένειες που έφεραν την Ελλάδα πολλά χρόνια πίσω…

Το «καρτέλ» και οι φωτογραφικές διατάξεις

Σε μια προσπάθεια υπεράσπισης της προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ο Αλέξης Τσίπρας αλλά και αρκετοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ συνέδεσαν την απομάκρυνσή της με τα «καρτέλ του Τύπου». Προφανώς, δεν έχουν πλήρη εικόνα για την κατάσταση στα μέσα ενημέρωσης, ούτε έπραξαν κάτι ουσιαστικό στα 4,5 χρόνια που κυβέρνησαν για την εξυγίανση και ενίσχυση του Τύπου. Ωστόσο, όπως εύστοχα υπενθύμισε ο Κώστας Γιαννακίδης με άρθρο του στο protagon.gr, πρόσφατη είναι η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου σύμφωνα με την οποία απερρίφθη ο διαγωνισμός για την προμήθεια συστήματος παρακολούθησης της κυκλοφορίας των εντύπων, δαπάνης 15 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς κρίθηκαν «φωτογραφικές» αρκετές διατάξεις του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που επιχείρησε να κλείσει την τηλεοπτική αγορά με το διαβόητο πόρισμα του Ινστιτούτου Φλωρεντίας για τις τέσσερις άδειες και απάλλαξε τους καναλάρχες από φορολογικά βάρη, μάταια ψάχνει να βρει στην αγορά των μέσων ενημέρωσης προσχήματα για την απομάκρυνση της διοίκησης της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Ας διαβάσουν στην αντιπολίτευση και το ψήφισμα του επιστημονικού προσωπικού της Επιτροπής που καταδικάζει τη διοίκηση για παρεμβάσεις και εξωθεσμικές πιέσεις.

Από την έντυπη έκδοση

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου