Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης
Η κυβέρνηση πήρε και τυπικά την ψήφο εμπιστοσύνης και πλέον ξεκινά επισήμως την πορεία της. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχουν ξεπεράσει την αναπόφευκτη αμηχανία της συγκυρίας – πώς να κριτικάρεις πειστικά μία κυβέρνηση που δεν έχει προλάβει να κάνει παρά τα πρώτα της βήματα; Αλλά ο χρόνος δεν περιμένει για κανέναν…
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει αυτό που συνηθίζαμε να λέμε «περίοδο χάριτος»: μπορεί οι υποσχέσεις να ήταν λιγοστές στην προεκλογική περίοδο, αλλά οι προσδοκίες είναι ούτως ή άλλως μεγάλες. Πρόκειται για την πρώτη κυβέρνηση που παραλαμβάνει τις τύχες της χώρας μετά από τα Μνημόνια και η επιστροφή σε μία κανονικότητα είναι ένας όρος που σημαίνει άλλο πράγμα για τον κάθε πολίτη, αλλά το σίγουρο είναι ότι εκφράζει τους πάντες…
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Ωστόσο, δεν υπάρχει κάποια «κανονικότητα» του παρελθόντος που μπορεί να μας συμβεί σήμερα. Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η ελληνική κοινωνία επιδιώκει σήμερα κάτι σαν την εποχή της εισόδου στο ευρώ: σήμερα, βεβαίως, έχουμε ακόμα το ενιαίο νόμισμα – έστω και σε κέρματα – στο πορτοφόλι μας, αλλά οι πάντες θυμούνται εκείνη την περίοδο, λίγο πριν από την είσοδο της χώρας στο «κλαμπ των ισχυρών», πόσες προσδοκίες είχαν αναπτυχθεί για μία καλύτερη ζωή.
Σήμερα, το ζητούμενο είναι το ίδιο: μία καλύτερη ζωή, μετά από μία δεκαετία κρίσης και Μνημονίων. Και όταν λέμε καλύτερη ζωή εννοούμε κατ’ αρχάς ένα καλύτερο κράτος, που δεν θα αδιαφορεί για τις ανθρώπινες ζωές, όπως έγινε στο Μάτι. Που δεν θα αδιαφορεί για τη δική του γραφειοκρατία, όπως έγινε μετά το Μάτι. Που δεν θα αφήνει χρήματα να λιμνάζουν όπως γίνεται και σήμερα για το Μάτι.
Με την έννοια αυτή, ο χρόνος δεν περιμένει για κανέναν: Η κυβέρνηση δεν έχει τυπικά περίοδο χάριτος, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι έχει και παραέχει. Κανείς δεν κρίνει στα σοβαρά τη διακυβέρνηση αν δεν περάσει τουλάχιστον ένα εξάμηνο. Αλλά καλά θα κάνει η κυβέρνηση να μην το χρησιμοποιήσει. Ο χρόνος δεν περιμένει για κανέναν…
Από την έντυπη έκδοση
*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής