Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Ο κ. Μητσοτάκης έδειξε ότι μπορεί να συνδυάσει την άμεση εφαρμογή φορολογικών ελαφρύνσεων με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. Το κλειδί βρίσκεται στα χέρια του υφυπουργού Οικονομικών, Θεόδωρου Σκυλακάκη, ο οποίος από την έδρα του στο Γενικό Λογιστήριο έχει ξεκινήσει την επανεξέταση των δημοσίων δαπανών, κωδικό προς κωδικό, προκειμένου να εντοπίσει σπατάλες και κυρίως να βρει δημοσιονομικό χώρο που θα αξιοποιηθεί για τη μείωση των φόρων.

Η ελάφρυνση του ΕΝΦΙΑ κατά 20% για την πλειονότητα των ιδιοκτητών ακινήτων (και 30% για τους χαμηλοϊδιοκτήτες) δεν δίνει μόνο ανάσες στα νοικοκυριά αλλά αυξάνει την αξία της ακίνητης περιουσίας και κάνει ελκυστικότερες τις επενδύσεις. Το μέτρο είναι κοινωνικά δίκαιο και ταυτόχρονα αναπτυξιακό.

Από την άλλη πλευρά, ο κ. Μητσοτάκης ορθώς δεν θέτει τώρα το ζήτημα της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων, τα οποία έχει υπογράψει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Θα ανάλωνε τη διαπραγματευτική του ισχύ εκκινώντας από θέση αδυναμίας, καθώς ο κ. Τσίπρας του παρέδωσε την οικονομία με αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης (μόλις 1,3% στο πρώτο τρίμηνο του έτους έναντι στόχου 2,7%) και χωρίς δημοσιονομικά περιθώρια για «παροχές». Σε έναν χρόνο από τώρα το αίτημα για μείωση των πλεονασμάτων από 3,5% σε 2,5% θα είναι ρεαλιστικό, εφόσον η οικονομία αποκτήσει μία ισχυρότερη αναπτυξιακή τροχιά και συνεχισθεί η αποκλιμάκωση του κόστους δανεισμού.

Οι εξαγγελίες για μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό. Ολα για την ανάπτυξη, προκειμένου το 2021 ο πήχυς του 3,5% να πέσει στο 2,5%. Οσο για το επιχείρημα που ακούσαμε από τον κ. Τσίπρα ότι κακώς ο κ. Μητσοτάκης δεν ακολουθεί τη δική του επιλογή να μειωθεί τεχνητά το πλεόνασμα δίνοντας στους δανειστές 1% του ΑΕΠ από το «μαξιλάρι» των 37 δισεκατομμυρίων, μάλλον δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αφενός διότι το σχέδιο Τσίπρα δεν είχε γίνει αποδεκτό από τους δανειστές (εξαγγέλθηκε στο Ζάππειο άρον άρον λίγα 24ωρα πριν από την ψυχρολουσία των ευρωεκλογών) και αφετέρου διότι η μη επίτευξη του δημοσιονομικού στόχου εάν καλυφθεί από το «μαξιλάρι» θα λειτουργήσει αρνητικά στις αγορές ανεβάζοντας τα επιτόκια.

Ο κ. Μητσοτάκης επενδύει στην αξιοπιστία και στην απαιτούμενη εμπιστοσύνη για τις δυνατότητες της οικονομίας. Η μείωση του κόστους δανεισμού και η επανεκκίνηση μεγάλων επενδυτικών προγραμμάτων, που είχαν μείνει στα συρτάρια των Συριζαίων υπουργών, μπορεί να καλύψει δημοσιονομικά κενά. Το πλεόνασμα δεν θα είναι πια αποτέλεσμα της υπερφορολόγησης αλλά της ανάπτυξης.

Αυτός είναι ο μεγάλος στόχος της νέας κυβέρνησης. Τα πρώτα δείγματα είναι απολύτως θετικά. Ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να ενεργοποιήσει τη «θεωρία του ελατηρίου» τώρα που από την οικονομία έχει φύγει το βαρίδι της πολιτικής Τσίπρα.

Τα μεγάλα σχέδια για Αττική και Θεσσαλονίκη

Οι εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη για την ανάπλαση περιοχών της Αττικής και της Θεσσαλονίκης ήταν η ευχάριστη έκπληξη των προγραμματικών δηλώσεων.

Η ενοποίηση του Αρχαιολογικού Μουσείου με το Πολυτεχνείο θα διαμορφώσει ένα μοναδικό πολιτιστικό χώρο που θα αναβαθμίσει την περιοχή του κέντρου και θα προσελκύει εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες. Το ίδιο σημαντική για την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά είναι η απομάκρυνση των φυλακών Κορυδαλλού και για τα βορειοδυτικά προάστια η αξιοποίηση των «βασιλικών κτημάτων» στο Τατόι. Αντίστοιχα, στη Θεσσαλονίκη η αναβάθμιση της ΔΕΘ θα ενισχύσει την εξωστρέφεια της πόλης.

Τέτοιες κινήσεις δημιουργούν αναπτυξιακές ευκαιρίες, χιλιάδες θέσεις εργασίας, υψηλής εξειδίκευσης και κινητοποιούν κεφάλαια.

Από την έντυπη έκδοση

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου