Γράφει ο Δημοσθένης Δαββέτας

Αν υπάρχουν δηλαδή δύο ροπές, μία προς δεξιά και μία προς αριστερά, η ισορροπία υπάρχει χάρη στο μέσον, το οποίο ισορροπεί τις δύο αυτές αντίρροπες δυνάμεις. Υπό αυτή όμως τη λογική, το μέσον (κέντρο εδώ στο κείμενο) παραμένει ένας ισορροπιστής σε μοναχική ακινησία. Η μοναχικότητα της ακινησίας του κέντρου το κάνει ανενεργό. Γιατί μόνο ως ισορροπία δεν φτάνει.

Για να ενεργοποιηθεί το κέντρο χρειάζεται να πάει λίγο αριστερά είτε λίγο δεξιά, όπως επιβάλλει η ανάγκη της κίνησης. Συνεπώς, το κέντρο αρχίζει κυριολεκτικά να δρα μόνο παρεκκλίνοντας κατά τις ανάγκες προς τη μία ή την άλλη πλευρά της γραμμής, όπως μας κάνει να καταλάβουμε ο Σταγειρίτης φιλόσοφος. Οταν πηγαίνει λοιπόν προς τα δεξιά, τότε έχουμε κεντροδεξιά απόκλιση. Αυτή έχει και τα χαρακτηριστικά του Κέντρου και αυτά της Δεξιάς. Ποια είναι αυτά τα τελευταία; Συνήθως ξέρουμε για τη λαϊκή Δεξιά, αυτή που στηρίζει τις παραδόσεις, το έθνος, την πατρίδα, τη θρησκεία. Υπάρχει δίπλα σ’ αυτή και η φιλελεύθερη Δεξιά.

Αυτή είναι πιο κοντά σε μια διεθνιστική αντίληψη της αγοράς, στηρίζει τη διεθνή διακίνηση του χρήματος και βασίζεται στους θεμελιώδεις κανόνες του καπιταλισμού, που είναι η προσφορά και η ζήτηση, ανάπτυξη, κατανάλωση, ελευθερία ανταγωνισμός, κέρδος. Υπάρχει όμως και μία τρίτη Δεξιά που αναπτύσσεται σήμερα αποφασιστικά στην Ευρώπη και λέγεται ανθρωπιστική ή -αν θέλετε- ουμανιστική Δεξιά. Αυτή θέλει να ξαναπάρει πίσω τον όρο ουμανισμός, που έκλεψε η Αριστερά στο όνομα της προοδευτικότητας, και να ξαναδώσει τη θέση που πάντα είχε: δίπλα στον άνθρωπο, πάντα προς το συμφέρον του ανθρώπου.

Η ουμανιστική Δεξιά έχει ως κέντρο της τον άνθρωπο. Σε αντίθεση με την επαναστατική αντίληψη αλλαγής της κοινωνίας, στηρίζεται στο δημοκρατικό πλαίσιο των θεσμών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και το κράτος δικαίου. Δεν θέλει να γκρεμίσει τις παραδόσεις αλλά να τις εκσυγχρονίσει. Πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις. Θέλει να υπηρετήσει την πρόοδο δίχως να εγκλωβιστεί στον ιδεολογικό τίτλο του «προοδευτικού».

Παράγει δε κοινωνικοπολιτικού έργου δράσεις τόνωσης των νέων και των οικονομικά αδυνάτων. Δίχως να είναι δέσμια του άκρατου ατομισμού, υλισμού και καταναλωτισμού της εποχής μας, η ουμανιστική Δεξιά στηρίζει τη συλλογικότητα και όχι το συντεχνιακό, σέβεται την ανεξιθρησκία, στηρίζει οικογένεια και πατρίδα, βασίζεται στην αξιοκρατία, είναι εναντίον της δικτατορίας, σέβεται το διαφορετικό και καλλιεργεί τον πολιτισμό. Η ελευθερία γι’ αυτήν είναι υπευθυνότητα και δημιουργικότητα, οι δε παραδοσιακές αξίες είναι η βάση για την αλλαγή και τον αυτοσεβασμό του ενεργού στην κοινωνία και στην πολιτική πολίτη.

Αυτά τα τρία χαρακτηριστικά συνθέτουν την ταυτότητα της σύγχρονης Κεντροδεξιάς, όπως αναπτύσσεται στην Ευρώπη και όπως θα πρέπει να αναπτυχθεί στη χώρα μας. Η σημερινή Κεντροδεξιά είναι η γόνιμη σύνθεση και των τριών θεμελιακών της στοιχείων.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου