Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Οσον αφορά στην Ελλάδα, το δέλεαρ που δίνει το οικονομικό επιτελείο και στις συναλλαγές με μετρητά, λίγο μόλις καιρό μετά την προσπάθειά του να επεκτείνει τη χρήση πιστωτικών καρτών, δείχνει απλώς τη σύγχυση από την οποία υποφέρει. Δεν φτάνει που οι Ελληνες βλέπουν τα οικονομικά τους να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και τις μειώσεις μισθών και συντάξεων να διαδέχονται η μία την άλλη, έχουν να αντιμετωπίσουν και τις κυβερνητικές παλινωδίες, αν συμφέρουν οι πληρωμές τοις μετρητοίς ή μέσω τραπεζικού συστήματος και αν τη μία χρονιά θα πετάνε τις αποδείξεις και την επόμενη θα τις μαζεύουν για να μπουν σε… λοταρία.
Τραμπ, Μπάιντεν και το δράμα των ομήρων
Ωστόσο, σε λίγο πιο σοβαρό επίπεδο γίνεται η παγκόσμια συζήτηση. Ζούμε στην εποχή του τέλους των μετρητών; Η Δανία προσανατολίζεται προς τα εκεί, έχουν ήδη προηγηθεί χώρες όπως η Σουηδία και η Κορέα, ενώ στο Βέλγιο και στον Καναδά το 90% των αγορών γίνεται χωρίς μετρητά, μέσω καρτών ή εφαρμογών στο κινητό τηλέφωνο. Το κόστος της εκτύπωσης χαρτονομισμάτων, οι δυνατότητες που δίνει στα κυκλώματα να ξεπλένουν μαύρο χρήμα, αλλά και το υψηλό κόστος διαχείρισής τους από τις επιχειρήσεις (χρηματαποστολές, φύλαξη, ληστείες κ.λπ.) κυριαρχούν στις σκέψεις των οικονομολόγων και γίνονται αντικείμενο μελετών και αναλύσεων.
Ωστόσο εκτός από τις θεωρίες υπάρχει και η πραγματικότητα που αναγκάζει τους νομοθέτες να εναρμονιστούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι για πρώτη φορά το 2016 αναμένεται οι καταναλωτικές συναλλαγές με πιστωτικές κάρτες να φθάσουν τα 23,2 τρισεκατομμύρια δολάρια, ξεπερνώντας τις συναλλαγές με μετρητά ύψους 22,6 τρισ. δολαρίων. Ακόμα και στην Ελλάδα, που παραμένουμε παραδοσιακοί καταναλωτές, έχουν αυξηθεί οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, κάτι στο οποίο βοήθησαν βέβαια και τα capital controls. Χαρακτηριστικό είναι ότι η αύξηση της χρήσης χρεωστικών καρτών το 2015 έφτασε το 83% σε σχέση με το 2014, από πλευράς τζίρου.
Βέβαια, ας μην ξεχνάμε πως μειώνονται ταυτόχρονα και οι καταθέσεις μας. Μόνο στο πρώτο τρίμηνο του 2016 οι καταθέσεις των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων μειώθηκαν κατά 1,9 δισ. ευρώ. Και το καλύτερο; Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που στην περίοδο 2008-2016 ο κατώτατος μισθός μειωνόταν συνεχώς, με αποτέλεσμα να φθάσει στο -19,5%! Και επειδή η φορολογική αφαίμαξη συνεχίζεται, ας σχεδιάζουν στο υπουργείο Οικονομικών ό,τι θέλουν. Αλλωστε, τι να τα κάνεις τα λεφτά (και τις κάρτες), όταν δεν έχεις μία;
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου