Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης*

Ας το παραδεχθούμε όλοι μαζί. Η Αθήνα είναι μία άσχημη πόλη. Είναι βρώμικη, απαξιωμένη, με ολόκληρες γειτονιές εγκαταλειμμένες πολεοδομικά, με εγκληματικότητα, ναρκωτικά, κίνηση, ηχορύπανση, ατμοσφαιρική ρύπανση και πολλά άλλα κακά. Μόνο ορισμένα σημεία της είναι αντάξια της ιστορίας της αλλά και του πολιτισμού που παρήγαγε και παράγει. Γιατί, όσο κι αν δεν το ξέρετε, παράγει.

Ένα από τα προβλήματα των σύγχρονων Ελλήνων είναι πως αντιλαμβάνονται τον όρο «πολιτισμός» με όρους αρχαίας Ελλάδας. Πολιτισμός, όμως, δεν είναι μόνο ότι αφορά την κληρονομιά μας, ούτε μόνο η αρχαία τραγωδία και οι κίονες. Πολιτισμός είναι οι συναυλίες που γίνονται κάθε καλοκαίρι, οι κάθε λογής εκθέσεις, τα συνέδρια, οι ταινίες που σιγά-σιγά γυρίζονται εδώ και φυσικά το θέατρο. Γιατί η Αθήνα έχει σχεδόν 1.500 θέατρα, έναν αριθμό που θα ζήλευαν πολλές μεγαλουπόλεις στον πλανήτη.

Η ελληνική πρωτεύουσα, όμως, έχει και πολλά αγάλματα και γλυπτά. Ναι από αυτά που συνηθίζει το μάτι μας στην διαδρομή για την δουλειά μας και στο τέλος αγνοούμε την ύπαρξή τους. Ναι από αυτά που τα έχουν καταστρέψει οι κάφροι και από αυτά που τα έχουν περιφράξει για να τα σώσουν. Ναι από αυτά που αποτελούν τοπόσημα ολόκληρων περιοχών του Λεκανοπεδίου και επειδή αποτελούν κομμάτι του σήμερα, τα θεωρούμε δεδομένα… Ένα από αυτά είναι και ο δρομέας μπροστά από το Hilton.

Ο γλύπτης του, Κώστας Βαρώτσος αποκάλυψε ότι η Μυρσίνη Ζορμπά, υπουργός Πολιτισμού της παρούσας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, του συ-ζήτησε την ιδέα να μεταφερθεί το γλυπτό στα Σκόπια και να το ανταλλάξουμε -πιθανόν- με το κακέκτυπο του Μεγάλου Αλεξάνδρου που έχουν οι Σλάβοι γείτονές μας στην πρωτεύουσά τους. Ο γλύπτης, διαψεύστηκε από την υπουργό, ο ίδιος ανταπάντησε και στην συνέχεια οι κυβερνητικοί το γύρισαν στο σορολόπ επικαλούμενοι την απουσία επίσημων εγγράφων.

Ας αφήσουμε στην άκρη την λέπρα της ανηθικότητας που κουβαλούν μαζί τους ορισμένοι της κυβέρνησης γιατί αυτή είναι συνεχώς «επανεμφανιζμόμενη». Αυτό που πρέπει να δούμε είναι το όσοι διαχρονικά διαχειρίζονται τα ζητήματα πολιτισμού, όσο κι αν είναι άνθρωποι με περγαμηνές, εν τοις πράγμασι, δρούσαν πρώτα πολιτικά προσβάλλοντας την πολιτιστική παραγωγή.

Στην αρχή του κειμένου αναφέρω πως δεν με πείθει η υπουργός Πολιτισμού. Έχω κάθε καλή διάθεση να ακολουθήσω την γραμμή της, ωστόσο όταν οι πρώτες πληροφορίες έκαναν λόγο ακόμα και για διάψευση της ίδιας της συνάντησης με τον καλλιτέχνη και εν τέλει ακούμε δικαιολογίες περί «επισήμων εγγράφων», τότε η αυτογελοιοποίηση είναι η καλύτερη απόδειξη των λεγομένων του κ. Βαρώτσου.

Ο τίτλος λοιπόν του άρθρου προσπαθεί να εξηγήσει πως ο Δρομέας και ο κάθε Δρομέας δυστυχώς μπορεί να κάνει ωραιότερη την πόλη μας, αλλά δεν μας αξίζει. Πρώτα εμείς προσβάλουμε τον πολιτισμό μας και ύστερα οι πολιτικοί οι οποίοι δεν είναι τίποτα παραπάνω από σπλάχνα της κοινωνίας μας.

*Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι ο διευθυντής του EleftherosTypos.gr