Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Θέλετε επειδή συγκατέλεγε εαυτήν στα κόμματα του ευρωπαϊκού τόξου, θέλετε επειδή οι πολιτικές της θέσεις ήταν σε αντιδιαστολή με τις ακραίες δράσεις του ΣΥΡΙΖΑ, θέλετε επειδή κατήγγειλε όσα αναρχικά φαινόμενα ο ΣΥΡΙΖΑ σκέπαζε με υπέρμετρη αριστεροσύνη. Οπως και να το πεις, ο Φ. Κουβέλης είχε μεγαλύτερο κύρος από εκείνο το οποίο του προσέδιδε η προεδρία της ΔΗΜ.ΑΡ.

Το 2012, που έγινε αυτός η αιτία και οδηγηθήκαμε σε δεύτερη αναμέτρηση επειδή δεν αποφάσισε να προσέλθει ως κυβερνητικός εταίρος -πράγμα που έκανε ένα μήνα μετά!-, πολλοί είπαν ότι απέπνεε ενός είδους πολιτική δειλία στο να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Κανένας ωστόσο δεν σημείωσε ότι εξαιτίας αυτής της πολιτικής δειλίας στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση ο ΣΥΡΙΖΑ γιγαντώθηκε.

Τέλος πάντων, μετά τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση εισήλθε η ΔΗΜ.ΑΡ. στην κυβέρνηση Σαμαρά και της δόθηκαν σημαντικά υπουργεία. Δεν θέλω να θυμίσω την τραγωδία με την ανάθεση του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στον κ. Μανιτάκη ή τη θλιβερή κατάσταση στο υπουργείο Δικαιοσύνης με τον κ. Ρουπακιώτη ούτε τη συστηματική παρακώλυση του κυβερνητικού έργου από τον εσμό των γενικών γραμματέων που είχε επιβάλει η ΔΗΜ.ΑΡ.

Υποθέτω ότι όταν ο κ. Κουβέλης από δήθεν ευαισθησία για το θέμα του κλεισίματος ΕΡΤ -στο οποίο από βραδύς είχε συμφωνήσει- αποχώρησε από την κυβέρνηση, οι Σαμαράς και Βενιζέλος θα αισθάνθηκαν τεράστια ανακούφιση.

Ωστόσο, κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί το ρόλο που θα έπαιζε ο κ. Κουβέλης με το ήξεις αφήξεις της υποψηφιότητάς του για την Προεδρία της Δημοκρατίας: Ο κ. Κουβέλης ήταν αυτός που άνοιξε την κερκόπορτα για να περάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Παρόλο που ήταν ο ίδιος που επεσήμαινε συχνά και από βήματος Βουλής ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τις συνιστώσες του δεν μπορούσε ποτέ να αποτελέσει σοβαρή πρόταση διακυβέρνησης.

Σήμερα, ο κ. Κουβέλης στέκει όρθιος στον προθάλαμο του κ. Τσίπρα, στο Μέγαρο Μαξίμου, αναμένοντας να του δώσει μια όποια θέση σ’ ένα μελλοντικό ανασχηματισμό «για να στηρίξει την κυβέρνηση». Ο κ. Κουβέλης θα ήταν ένας Λεβέντης της Αριστεράς αν είχε κόμμα. Τώρα, απλά θυμίζει στους πολίτες ότι είναι αυτός ο μοιραίος άνθρωπος για την Ελλάδα. Και αντί να κρύβεται, χάνει έτι μάλλον την αξιοπρέπειά του… όπως του υπέδειξε ο κ. Χατζησωκράτης.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου