Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Στην Κουμουνδούρου σχεδίαζαν την κρατικοποίηση των τραπεζών αλλά επί των ημερών του Τσίπρα στην εξουσία σημειώθηκε η πιο βίαιη ιδιωτικοποίηση του πιστωτικού συστήματος με ληστρικούς όρους για το Δημόσιο και τους μικρομετόχους.

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ με την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση, που έγινε το φθινόπωρο του 2015, τέθηκαν υπό τον έλεγχο funds, με τιμές που αντιστοιχούσαν στο 1% της προηγούμενης κεφαλαιοποίησης του 2013.

ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ χαρακτηριστικά, για να συγκρίνουμε τιμές και καταστάσεις. Επί «Σαμαροβενιζέλων», το Ελληνικό Δημόσιο απέκτησε πλειοψηφικά πακέτα σε Εθνική, Πειραιώς, Alpha και Eurobank σε τιμές 4,29€, 1,7€, 0,44€ και 1,54€ αντιστοίχως. Επί Τσίπρα, οι αυξήσεις κεφαλαίου έγιναν σε συνθήκες χρεοκοπίας με αποκλεισμό του Δημοσίου και υπέρ των ξένων funds σε τιμές από ένα έως τέσσερα λεπτά του ευρώ! Με άλλα λόγια, το καλοκαίρι του 2014 η χρηματιστηριακή αξία των τεσσάρων συστημικών τραπεζών διαμορφωνόταν στα 33 δισ. ευρώ, ενώ στο τέλος Νοεμβρίου οι τιμές με τις οποίες ολοκληρώθηκαν οι αυξήσεις κεφαλαίου αντιστοιχούσαν σε αξία 747 εκατ. ευρώ για τους παλαιούς μετόχους.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ήταν το Δημόσιο να χάσει περίπου 15 δισεκατομμύρια ευρώ και το μερίδιό του να μειωθεί σημαντικά ενώ οι μετοχές των τραπεζών σε σχέση με το 2014 υποχώρησαν κατά 98%. Πολύ απλά, τα λεφτά που είχαν βάλει οι φορολογούμενοι για τις τρεις κεφαλαιοποιήσεις έγιναν καπνός. Εάν σε αυτά προσθέσουμε την έκρηξη των «κόκκινων» δανείων εν αναμονή της «σεισάχθειας» αλλά και την επιβολή capital controls λόγω δημοψηφίσματος, μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί το πιστωτικό σύστημα δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει επαρκώς την πραγματική οικονομία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο δεν το έβαλε κάτω, η κυβέρνηση Τσίπρα προσπάθησε να δημιουργήσει ένα «παράλληλο πιστωτικό σύστημα», που θα λειτουργούσε μακριά από τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Κάτι σαν το «σκοτεινό Ιντερνέτ» δηλαδή.

ΒΑΣΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ του «παράλληλου» συστήματος ήταν η Τράπεζα Αττικής, η οποία ήταν μη συστημική και τροφοδοτήθηκε με κεφάλαια από ΔΕΚΟ και ασφαλιστικά ταμεία κατόπιν κυβερνητικών υποδείξεων. Οπως ήταν φυσικό και τα λεφτά αυτά χάθηκαν σε βάρος των μετόχων, υπήρξε όμως ένα κέρδος για την κυβέρνηση: η τράπεζα έμεινε στην «επιρροή» του ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε από τις αθρόες δανειοδοτήσεις προς τον όμιλο Καλογρίτσα, τον οποίο το Μαξίμου ήθελε να μετατρέψει σε «καναλάρχη» με ενέχυρο τα περίφημα δανεικά βοσκοτόπια της Ιθάκης.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ τράπεζα επέλεξε και ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας προκειμένου να λάβει καταναλωτικό δάνειο ύψους 100.000 ευρώ, εγγράφοντας ως υποθήκη ένα ήδη προσημειωμένο ακίνητό του.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ επιτέθηκε για άλλη μία φορά στο διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα και μόνο στο άκουσμα της είδησης για έλεγχο του συγκεκριμένου δανείου. Πρόκειται για καθεστωτικού τύπου αντίληψη, που έχει διαπεράσει συνολικά την κυβέρνηση. Κάθε ανεξάρτητη αρχή, όπως η Κεντρική Τράπεζα, πρέπει να περάσει υπό τον έλεγχο του Μαξίμου. Μόνο που πλέον είναι αργά. Οι εκλογές πλησιάζουν και η ώρα του απολογισμού για όλους φτάνει.

Η ΟΛΕΘΡΙΑ σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τις τράπεζες πρέπει να διερευνηθεί και εάν το δάνειο Πολάκη μοιάζει με την «κορυφή», οι όροι της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης παραπέμπουν στο παγόβουνο.

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής