Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι επενδύει στην κοινωνική και οικονομική λουμπενοποίηση. Από το 2015 και μετά οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι και περισσότεροι. Το Μαξίμου θεωρεί ότι με το να μοιράζει επιδόματα μιας χρήσης σε συγκεκριμένα οικονομικά στρώματα εκπληρώνει την υποχρέωσή του για την άσκηση της κοινωνικής του πολιτικής, όταν στην ουσία αυτό που κάνει είναι να κοροϊδεύει αυτούς στους οποίους μοίραζε ψεύτικες υποσχέσεις για να τον ψηφίσουν.
Τα ίδια ισχύουν και στον πολιτικό λόγο της κυβέρνησης, όπου έχει χαθεί εντελώς η έννοια του πολιτικού πολιτισμού. Ο Πολάκης είναι απλώς το σύμπτωμα μιας πολιτικής. Δεν αποτελεί την εξαίρεση, αλλά τον κανόνα μέσα στην κυβέρνηση. Ο πραγματικός πολιτικός καθοδηγητής του βρίσκεται μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε καθημερινή βάση οι επίσημες κυβερνητικές ανακοινώσεις που εκδίδονται παραπέμπουν σε παρακμιακές καταστάσεις. Αντί να διατυπώνονται επιχειρήματα, εκτοξεύονται από πλευράς των κυβερνητικών στελεχών ύβρεις, εξυπνακισμοί και ειρωνείες.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Ομως το παρακμιακό αυτό επίπεδο παραγωγής πολιτικής δεν είναι αυτό που θέλουμε. Και κυρίως δεν είναι αυτό που αξίζει στους πολίτες και ιδιαίτερα στις νεότερες γενιές. Τους νέους ανθρώπους, στους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ επαγγελόταν την ελπίδα και το νέο, και αποδείχθηκε πως εκφράζει ό,τι πιο παλιό έχει παρουσιαστεί τις τελευταίες δεκαετίες στην πολιτική σκηνή.
Το αντίδοτο στο σκηνικό αποσύνθεσης που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο σοβαρός πολιτικός λόγος, η ειλικρίνεια και η κατάθεση προτάσεων. Οι πολίτες της χώρας ζητούν προτάσεις και όχι κουτσαβακισμούς, τους οποίους τελικά πληρώνουμε όλοι πάρα πολύ ακριβά. Η κατάσταση αυτή δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί για πολύ.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]