Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Είπε, λοιπόν, ο διαγραφείς και παραιτηθείς πρώην βουλευτής ότι τα «τα μεγάλα πανεπιστήμια, Χάρβαρντ, LSE, Στάνφορντ και τα λοιπά, θα μπορούσα να πω καμία τριανταριά, οδήγησαν στο να έχουν 28 άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη συγκεντρωμένο τον πλούτο στα χέρια τους». Θα προσπεράσουμε το αστείο του επιχειρήματος και θα προσπαθήσουμε να το αντιμετωπίσουμε σοβαρά. Αν όντως τα συγκεκριμένα πανεπιστήμια οδηγούν στον υπερβολικό πλουτισμό, τότε ο Κώστας Γαβρόγλου πήγε, ήλθε και εξήλθε άπρακτος.

Προφανώς ο υπουργός Παιδείας δεν θα ήταν καλός φοιτητής ούτε καθηγητής, αφού αν και σπούδασε στο Κέιμπριτζ και δίδαξε στο Χάρβαρντ και στο ΜΙΤ, τη γνώση για πλούτο δεν την έφερε μαζί του.
Σοβαρά τώρα, ο κ. Γαβρόγλου είναι ένα μόνο από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν πρόβλημα με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια μόνο όταν φορούν τον αριστερό μανδύα της Κουμουνδούρου. Κατά τα άλλα, για τις προσωπικές σπουδές τους, για την επαγγελματική τους καριέρα ή για τη σταδιοδρομία των παιδιών τους δεν έχουν κανένα ενδοιασμό αλλά και κανένα εμπόδιο. Διότι βλέπετε στη Μ. Βρετανία ή στη Βοστώνη δεν υπάρχει κανένα άρθρο 16 που να απαγορεύει την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων.

Βέβαια για να υποστηρίξουν την άποψή τους εφευρίσκουν διάφορα επιχειρήματα, αυτοσχέδια θα έλεγα. Είπε για παράδειγμα ο Γιώργος Κατρούγκαλος πως στην Αμερική όσοι θέλουν να σπουδάσουν παίρνουν δάνεια. «Τα δάνεια αυτά φτάνουν σήμερα δυο φορές το χρέος της Ελλάδας», τόνισε προφανώς στεναχωρημένος για τη δυστυχία των Αμερικανών που χρωστούν για τις σπουδές των παιδιών τους. Το επιχείρημα αυτό, παρεμπιπτόντως, υιοθετεί και ο αρμόδιος υπουργός. Προφανώς κανείς δεν έχει πει στους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ ότι και στην Ελλάδα οι οικογένειες δανείζονται για να σπουδάσουν τα παιδιά τους και μάλιστα για την κατ’ ευφημισμόν δωρεάν παιδεία.

Πληρώνουν για φροντιστήρια, ξένες γλώσσες και ιδιαίτερα μαθήματα, ενώ όταν έρθει η ώρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μερικές χιλιάδες οικογένειες πληρώνουν έξτρα για να στείλουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό. Κάτι θα έχουν ακούσει οι υπουργοί για τα φοιτητικά και σπουδαστικά δάνεια που δίνουν οι τράπεζες.

Στο διά ταύτα: Κανείς δεν ζήτησε να είναι υποχρεωτική η φοίτηση στα μη κρατικά πανεπιστήμια. Ομως γιατί να μην έχουν το δικαίωμα επιλογής και παραμονής στη χώρα τους εκείνοι που μπορούν; Οπως ακριβώς συμβαίνει με τα ιδιωτικά σχολεία, τα οποία επίσης προτιμώνται από τα κυβερνητικά στελέχη. Ωστόσο, αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα της πρώτης ψηφοφορίας, το δικαίωμα στην ελεύθερη επιλογή θα πρέπει να περιμένει μερικά χρόνια ακόμα…

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου