Η υποτιθέμενη καθαρή έξοδος από το μνημόνιο δεν πέρασε στην κοινή γνώμη, καθώς οι οικονομικές δυσκολίες μεγαλώνουν και το τοπίο για τη μέση οικογένεια επιδεινώνεται, ενώ το ζήτημα των Σκοπίων γύρισε μπούμερανγκ για τον ΣΥΡΙΖΑ, που προσδοκούσε ότι μέσα από τη συμφωνία των Πρεσπών θα δίχαζε την αξιωματική αντιπολίτευση.
Ο Αλ. Τσίπρας βρίσκεται τώρα μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα: Θα πάει σε εθνικές εκλογές τον Μάιο μαζί με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές, ή θα εξαντλήσει την τετραετία του, όπως του εισηγούνται τα μέλη του περιβάλλοντός του, γνωρίζοντας ότι δεν θα έχουν νέα ευκαιρία για την εξουσία;

Το σίγουρο είναι πως η εκλογική ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εφικτή. Πρώτον, γιατί το οικονομικό κλίμα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο. Δεύτερον, επειδή δεν υπάρχει επαρκής πολιτικός χρόνος για παροχές, που μένουν συνήθως σε επίπεδο παροχολογίας, ενώ και οι προσλήψεις που προγραμματίζονται μάλλον πιο πολλούς δυσαρεστημένους δημιουργούν από τους ευχαριστημένους. Και, τρίτον, επειδή σε βασικούς τομείς της κυβερνητικής πολιτικής, όπως στην Παιδεία, στην Υγεία και στις συγκοινωνίες, οι παρεχόμενες υπηρεσίες έχουν χειροτερέψει.

Εξάλλου, ο πολιτικός ευτελισμός που έχει παρουσιαστεί με τους έξι πρόθυμους βουλευτές από κόμματα της αντιπολίτευσης, οι οποίοι στηρίζουν εκ των προτέρων όλα τα νομοσχέδια της κυβέρνησης, διαλύει την υποτιθέμενη στροφή προς την Κεντροαριστερά, που προφανώς δεν μπορεί να γίνει με βουλευτές των ΑΝ.ΕΛ.
Ολα δείχνουν ότι ο κ. Τσίπρας, θέλοντας και μη, θα οδηγηθεί σε εθνικές εκλογές τον Μάιο, προσπαθώντας μέσα από πολλές κάλπες να μοιράσει κάπως τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να περιορίσει την έκταση της ήττας του. Σε κάθε περίπτωση, δουλεύει για τη δική του επόμενη ημέρα και όχι για το μέλλον της κυβέρνησής του.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου