Η νέα του δουλειά είναι εντελώς διαφορετική από την προηγούμενη ενότητα έργων, όπου είχε στραφεί στη φύση και παρουσίαζε λουλούδια, δέντρα και τοπία σε μια πανδαισία χρωμάτων. Αυτή τη φορά ο Νικόλας Κλουβάτος επικεντρώνει το βλέμμα του στις θάλασσες, όμως «από πίσω κρύβεται ο χρόνος, η στιγμή που περνάει και χάνεται. Αυτό που ζούμε καθημερινά. Οι συνεχείς αλλαγές, τις οποίες η θάλασσα εκφράζει, με τον καλύτερο τρόπο», μας λέει ο Νικόλας Κλουβάτος.

Για να φτιάξει τον νέο κύκλο έργων επισκεπτόταν μια συγκεκριμένη παραλία καθημερινά, «ο μυστικός μου τόπος», όπως τον ονομάζει, τον οποίο δεν μας αποκαλύπτει, για να μην κατακλυστεί και από άλλους επισκέπτες: «Εκεί παρατηρώ τις στιγμές που η θάλασσα, ο ουρανός, τα σύννεφα, τα πάντα γύρω μου αλλάζουν. Είναι οι διαφορετικές στιγμές σε διαφορετικούς χρόνους, πρωί, μεσημέρι, βράδυ και σε διαφορετικές εποχές. Γι’ αυτό και τα έργα της έκθεσης ονομάζονται Στιγμή 1, Στιγμή 2 και ούτω καθ’ εξής. Είναι οι σελίδες που γυρίζουμε κάθε μέρα και οι διαθέσεις μας. Τα πολλά πρόσωπα της θάλασσας είναι στην ουσία ο εαυτός μας. Παράλληλα τα έργα μου έχουν υφές, πάστες, υλικά που πλάθονται και κτίζονται. Ενας φίλος καλλιτέχνης μού είπε ότι κάνω γλυπτική-ζωγραφική και με εκφράζει απόλυτα».

Βρίσκουμε τον Νικόλα Κλουβάτο στο εργαστήριό του στο Θησείο, ένα μεγάλο ατελιέ, γεμάτο από τα ζωγραφικά και γλυπτά του έργα, μικρών ή μεγαλύτερων διαστάσεων: «Δεν μπορώ τα μικρά εργαστήρια. Χρειάζομαι χώρο…», μας λέει ο ίδιος. Εκεί δημιουργεί καθημερινά, ακούγοντας κλασική ή ροκ μουσική, ακόμα και μη έχοντας την πιο καλή ψυχολογική διάθεση: «Ακόμα και τότε θα δημιουργήσω. Πάντα θα φτιάξω κάτι. Η διάθεση δημιουργίας δεν σταματά ποτέ», σημειώνει, και θυμάται τον πρώτο του δάσκαλο. Τον πατέρα του, καταξιωμένο γλύπτη και ζωγράφο Κώστα Κλουβάτο, μαθητής ο ίδιος του κορυφαίου ζωγράφου Δημήτρη Μπισκίνη και του μεγάλου γλύπτη Θανάση Απάρτη, ο οποίος «με επηρέασε και μου έδωσε τις βάσεις για να πορευτώ και να συνεχίσω χαράσσοντας τη δική μου πορεία. Αν και για πολλά χρόνια συμπορευτήκαμε στο ίδιο εργαστήριο, ωστόσο οι δουλειές μας δεν συμβάδισαν ποτέ. Ηταν εντελώς διαφορετικές. Ομως ο πατέρας μου, μού προσέφερε έμπνευση και μού έδωσε τα κατάλληλα ερεθίσματα. Ποτέ ωστόσο δεν μου είπε ότι πρέπει να γίνω καλλιτέχνης. Αυτό ήρθε μόνο του».

Οταν αργότερα θέλησε να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών, ο Νίκος Κεσσανλής του είπε ότι βρίσκεται ήδη σε πολύ καλό επίπεδο ότι είναι «έτοιμος καλλιτέχνης» και ότι δεν έχει να μάθει κάτι περισσότερο στη Σχολή: «Η αλήθεια είναι ότι δούλευα ήδη πολύ καλά τα μάρμαρα. Πέρασα και από μερικά ακόμα εργαστήρια καλλιτεχνών, όπου έβλεπα σπουδές και βοηθούσα και έτσι έμαθα. Ο κύριος όμως δάσκαλός μου ήταν ο πατέρας μου, ο οποίος είχε ιδρύσει το πρώτο καλλιτεχνικό χυτήριο που έγινε στην Ελλάδα, όπου χυτεύαμε μόνοι μας αγάλματα από μάρμαρο και ορείχαλκο. Κάτι που με έκανε να αποκτήσω πολύ καλή σχέση με τη χειρωνακτική πλευρά της τέχνης».

Οσο για τη ζωγραφική την ανακάλυψε στην πορεία, όπου επίσης δέχτηκε τα φώτα και τις συμβουλές του πατέρα του στο σχέδιο, «που είναι η βάση. Σιγά σιγά ήρθαν τα χρώματα και οι πειραματισμοί, κάτι που συνεχίζεται ως σήμερα. Δεν έχω εμμονή σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Μου αρέσει η έρευνα στην τέχνη».

Εχοντας σπουδάσει και design στη Νέα Υόρκη, ο Νικόλας Κλουβάτος ασχολείται επίσης με την κατασκευή κοσμημάτων, χρηστικών αντικειμένων, με τη διακόσμηση εσωτερικών χώρων.

Ποιο το επίπεδο των εικαστικών στην Ελλάδα; Γίνονται ωραίες εκθέσεις;

Και βέβαια. Εχουμε σημαντικούς καλλιτέχνες στην Ελλάδα. Παγκόσμια βέβαια είναι πολύ υψηλό το επίπεδο. Η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι ακόμα πολύ μακριά από την Ευρώπη…

Θέλατε από μικρός να ασχοληθείτε με την τέχνη;

«Μικρός ήθελα να γίνω μαέστρος. Ανέβαινα πάνω στο τραπέζι, έπαιρνα μια βελόνα πλεξίματος της μητέρα μου και άρχιζα να διευθύνω τη νοητή ορχήστρα. Ο πατέρας μου άκουγε πολύ κλασική μουσική, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη. Είχα πολλά ακούσματα. Γι’ αυτό και έλεγα ότι θα γίνω διευθυντής ορχήστρας. Κανείς ποτέ δεν με πήρε στα σοβαρά».

Info:

Νικόλας Κλουβάτος «Η αφήγηση ενός αόρατου χρόνου». Εγκαίνια: 13 Μαρτίου, 19:00. Διάρκεια: Εως 23 Μαρτίου. Αμαλίας 36: Λεωφόρος Αμαλίας 36, Αθήνα, Τηλ. +30 210 32 30 534. Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη ως Παρασκευή: 11:00 – 14:00 & 17:00 – 20:00, Σάββατο: 11:00 – 17:00 Κυριακή:12:00 – 16:00. Δευτέρα 17 Μαρτίου: κλειστά.