Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΠΡΟΧΘΕΣ ο Γιάννης Δραγασάκης, σε ομιλία του στη Βουλή, ομολόγησε με απίστευτη ειλικρίνεια ότι πολύ δύσκολα θα υπάρξει συμφωνία για οποιαδήποτε ρύθμιση του ελληνικού χρέους πριν από το 2019, όπως, επίσης, παραδέχθηκε ότι δεν μπορεί να υπάρξει απομείωση μόνο για την Ελλάδα. Η εκτίμηση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης είναι απόλυτα ρεαλιστική και τον τιμά.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όμως, την Κυριακή στη ΔΕΘ ο Αλέξης Τσίπρας είχε δηλώσει πως «βρισκόμαστε πιο κοντά από ποτέ σε μια λύση για το χρέος». Λογικό ήταν πως κάποιος από τους δύο θα έπρεπε να ανασκευάσει τα λεγόμενά του. Και όπως λογικά συνηθίζεται, εκείνος που ανασκευάζει δεν είναι ποτέ ο πρωθυπουργός. Αντί να υπάρξει μόνο μια συνηθισμένη διευκρινιστική δήλωση από την πλευρά της αντιπροεδρίας, ξεσηκώθηκε ο μισός ΣΥΡΙΖΑ και άρχισε να επιτίθεται σε μονταζιέρες και μέσα ενημέρωσης.

ΕΙΝΑΙ κρίμα, γιατί ο κύριος Δραγασάκης δεν είπε τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο από την αλήθεια. Μπορεί να έκαψε το τελευταίο, ίσως, πολιτικό χαρτί της κυβέρνησης, αλλά είναι γεγονός πως όσο η χώρα συνεχίζει να ζει με αυταπάτες, δεν πρόκειται να βγει ποτέ από τα Μνημόνια. Και δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει η νοοτροπία που χρεοκόπησε τη χώρα, όσο οι κυβερνήσεις ισχυρίζονται πως για τις αποτυχίες πάντα φταίνε οι… άλλοι.

ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ έχει επικαλεστεί τη… μονταζιέρα πάρα πολλές φορές από τον Ιανουάριο του 2015. Οταν η βαρουφάκεια διαπραγμάτευση οδηγούσε τη χώρα στη χρεοκοπία, έφταιγε η μονταζιέρα. Οταν το ψευδοδημοψήφισμα έκλεινε τις τράπεζες, έφταιγε η μονταζιέρα. Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζε μειώσεις συντάξεων και αυξήσεις φόρων, έφταιγε και πάλι η μονταζιέρα. Τώρα που η κυβέρνηση έχει διαψευστεί σε όλα, αποδεικνύεται πως δεν υπάρχει καμία μονταζιέρα. Αυτό που υπάρχει είναι ο ποταμός λαϊκιστικών ψευδοϋποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Και η επώδυνη πραγματικότητα για τους πολίτες.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου