Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Επαληθεύεται λοιπόν ο εξάδελφος και πρώην συνοδοιπόρος του Πάνου Καμμένου, όπως βέβαια επιβεβαιώνονται και όλοι εκείνοι που πόνταραν στο ισχυρό ένστικτο επιβίωσης των δύο εταίρων.

Τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Πάνος Καμμένος προχώρησαν σε μια συναινετική διάσταση, με τρόπο τέτοιο ώστε και η κυβέρνηση να κερδίσει την ψήφο εμπιστοσύνης, στηριζόμενη στους βουλευτές των ΑΝΕΛ, τους οποίους ως διά μαγείας δεν θα διαγράψει ο Καμμένος και από την άλλη οι ΑΝΕΛ θα διατηρήσουν τον ελάχιστο αριθμό βουλευτών που απαιτείται ώστε να διαθέτουν κοινοβουλευτική ομάδα. Δηλαδή αυτό που έκανε ο Πάνος Καμμένος ήταν να παραμερίσει για περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών, κερδίζοντας εκείνος το μοναδικό που ήθελε: Μια ηρωική έξοδο και να μην έχει το κείμενο τη δική του υπογραφή.

Μέχρι εδώ όλα καλά, αν δεν υπήρχε κάτι απρόβλεπτο: Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ. Ο Αλέξης Τσίπρας στα σχεδόν τέσσερα χρόνια της συνεργασίας τους σε όλα τα μέτωπα που είχε ανοίξει ο συγκυβερνήτης του είχε επιλέξει να τον έχει μη εχθρό. Ετσι, είχε θυσιάσει τον Νίκο Φιλη από το υπουργείο Παιδείας, τον Νίκο Κοτζιά από το υπ. Εξωτερικών, τον Γιάννη Μουζάλα από το Μεταναστευτικής και είχε κάνει όσες υποχωρήσεις, βλ. Θρησκευτικά, χρειάζονταν για να τον έχει ήρεμο. Τώρα είναι η πρώτη φορά που οι ισορροπίες διαταράσσονται.

Η σολομώντεια λύση που βρήκαν απλώς δίνει λίγους μήνες ζωής στην κυβέρνηση και την αντίστοιχη, χρονικά, ευκαιρία στον Πάνο Καμμένο να κάνει προεκλογικό αγώνα με το μόνο όπλο που μετράει για το συρρικνωμένο ακροατήριό του, το Μακεδονικό.

Τι ρητορική λοιπόν θα ακολουθήσει; Αν και δεν θα είναι στοχευμένη προσωπικά εναντίον του Αλέξη Τσίπρα, αυτό δεν θα το τολμούσε, θα είναι ακραία. Ηδη τη χαρακτήρισε ως «κατασκεύασμα του Μουσολίνι και του Τίτο, του βουλγαρικού εθνικισμού και του ναζισμού». Να λοιπόν ένας καλός λόγος για τον Αλέξη Τσίπρα να συμπτύξει όσο μπορεί τις χρονικές διαδικασίες και για την ψήφο εμπιστοσύνης αλλά και για τη Συμφωνία, διότι όσο παραμένει στην επικαιρότητα τόσο θα μένουν στην επικαιρότητα και τα λόγια Καμμένου. Και ποιος θα το ήθελε αυτό σε μια προεκλογική περίοδο;

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]