«Η μικρή μου είχε μια πιο έντονη εφηβεία από τον γιο μου, είχαμε θεωρώ και τον ίδιο χαρακτήρα, υπήρχε μεταξύ μας μια ένταση στα φυσιολογικά πλαίσια. Μου έλεγε καμιά φορά, “θέλεις να γίνω σαν εσένα, αλλά εγώ δεν είμαι σαν εσένα, είμαι αλλιώτικη”. Ήθελα για εκείνη ό,τι θέλει ένας γονιός. Να πετύχει στη ζωή της, να είναι ευτυχισμένη. Είχαμε ένα δέσιμο ιδιαίτερο», ανέφερε η Μαρία Καρυστιανού.

«Πολλές φορές μόνο που κοιταζόμασταν καταλαμβανόμασταν», συμπλήρωσε για την σχέση τους η Μαρία Καρυστιανού.

Συνεχίζοντας τον αγώνα προς την δικαιοσύνη η Μαρία Καρυστιανού απαντά πως έχει συμβιβαστεί με τον πόνο της απώλειας ο οποίος θα την ακολουθεί μέχρι το τέλος.

«Το παιδί μου δολοφονήθηκε. Ο αγώνας για δικαίωση είναι το κύριο αυτή τη στιγμή στη ζωή μου. Ο πόνος υπάρχει και θα υπάρχει, μέχρι την τελευταία στιγμή που θα κλείσω τα μάτια μου», είπε η Μαρία Καρυστιανού.

«Κάποιοι με είπαν χαροκαμένη ντίβα. Ένας τίτλος που μου δόθηκε χωρίς να τον έχω ζητήσει. Ούτε ντίβα ήθελα να είμαι, ούτε χαροκαμένη. Προσπαθώ να γίνω η φωνή της κόρης μου, ακόμη και σε απλές φράσεις που θυμίζουν τη Μάρθη. Όλα τη θυμίζουν, όλα…» κατέληξε η Μαρία Καρυστιανού, η μητέρα της άτυχης 19χρονης στο δυστύχημα στα Τέμπη.