Γράφει ο Πάνος Αμυράς
Τα στελέχη της Ν.Δ., που προπηλακίζονταν ως «μερκελιστές» την περίοδο 2012-2014 από τους «αγωνιστές» του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τους όψιμους των ΑΝ.ΕΛ., είδαν χθες τον φιλοκυβερνητικό Τύπο και τα στελέχη της κυβέρνησης να προβάλλουν ως «άδειασμα» του κ. Μητσοτάκη τη δήλωση της καγκελαρίου ότι δεν «συμψήφισε» το θέμα της μη περικοπής των παλαιών συντάξεων με την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών.
Κατ’ αρχάς, δεν θα μπορούσε η κυρία Μέρκελ να δηλώσει ποτέ ότι υπήρξαν τέτοιες διεργασίες, όταν οι αλλαγές του Συντάγματος δεν είχαν καν ψηφισθεί από τη Βουλή των Σκοπίων και η συμφωνία δεν έχει έλθει προς κύρωση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Στην πολιτική και στη διπλωματία κάποια πράγματα λέγονται αλλά δεν γίνονται, και κάποια γίνονται αλλά δεν λέγονται. Το Βερολίνο πιέζει με κάθε τρόπο για να περάσει η συμφωνία και να αυξήσει την επιρροή του στα Βαλκάνια.
Το πιο σημαντικό για τη Ν.Δ. και τον κ. Μητσοτάκη είναι ότι η καγκελάριος αναγνωρίζει την αντίθεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και εκεί σταματά η κουβέντα. Για όλους, εκτός από τους νεόκοπους «μερκελοφρουρούς», που πλέον ζυγίζουν κάθε λέξη της καγκελαρίου και θεωρούν επιτυχία της κυβέρνησης τη «μομφή» της κατά της Νέας Δημοκρατίας.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Επί της ουσίας, η επίσκεψη της κυρίας Μέρκελ ήταν άσφαιρη και αυστηρώς καθορισμένη στα μέτρα της. Η γερμανική πλευρά με την κυβέρνηση Τσίπρα πήρε όσα ήθελε προκειμένου να δεσμεύσει τη χώρα μας. Το Υπερταμείο, που ήταν διακαής πόθος του κ. Σόιμπλε, έγινε πράξη, το ίδιο και η αέναη λιτότητα μέσω των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, που πρόθυμα εμφανίζει το υπουργείο Οικονομικών κόβοντας δημόσιες επενδύσεις, υπερφορολογώντας τους πάντες και αυξάνοντας τις οφειλές του κράτους προς τους προμηθευτές. Εκτός από την οικονομία, το Βερολίνο επέβαλε την πολιτική του και στα εξωτερικά θέματα, όπως προκύπτει από την πίεση που άσκησε για τη συμφωνία των Πρεσπών.
Ο κ. Τσίπρας δεν κέρδισε τίποτα από την επίσκεψη. Δεν χρειαζόταν «διεθνή στήριξη» για το Σκοπιανό, εκεί δεν έχει πρόβλημα. Εσωτερικό είναι το μέτωπο που αντιμετωπίζει, και με τις παλινωδίες του Καμμένου το θέμα εξελίσσεται σε φαρσοκωμωδία. Οσο για την οικονομία, δεν υπήρξε κάποια σημαντική πρόοδος, πέραν των καλών λόγων της καγκελαρίου, ενώ χθες η Deutsche Bank βρήκε την ημέρα να κόψει τις εκτιμήσεις της για τις τιμές των τραπεζικών μετοχών.
Η οφθαλμαπάτη για την οικονομία
Δεν είναι γούρικο για τις αγορές όταν ο πρωθυπουργός μιλάει για την οικονομία. Ακόμη θυμόμαστε τις προβλέψεις που είχε δώσει το 2016 για την πορεία της μετοχής της Εθνικής Τράπεζας, την άρση των capital controls και την εκτίναξη του «ελατηρίου». Προχθές στη συνέντευξή του στο Open ο κ. Τσίπρας επανέλαβε ότι η οικονομία είναι το δυνατό του χαρτί λόγω της «εξόδου από τα μνημόνια». Και πάλι κακοτυχία έφερε, το Χρηματιστήριο έχασε το μικρό του ανοδικό σερί, ενώ τα επιτόκια των ομολόγων παραμένουν σε υψηλά επίπεδα. Η οικονομία δεν λειτουργεί με κομματικά κελεύσματα, ούτε οι επενδύσεις θα έρθουν επειδή το αποφάσισε ο πρωθυπουργός. Η χώρα έχει μπει σε μια παραλυτική κατάσταση, όπου πρώτο θέμα είναι το πότε θα συναντηθεί ο Τσίπρας με τον Καμμένο και εάν η κυβέρνηση θα χρειαστεί ψήφο εμπιστοσύνης λίγο πριν από τις εκλογές. Γι’ αυτό και οι αισιόδοξες εκτιμήσεις του πρωθυπουργού για την οικονομία μοιάζουν με τις οφθαλμαπάτες των οδοιπόρων της ερήμου.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]