Γράφει ο Πάνος Αμυράς
Οι περισσότερες χώρες της ευρωζώνης έχουν ήδη επιστρέψει στα επίπεδα προ κρίσης του 2008, ακόμη και οι πρώην μνημονιακές έχουν καταγράψει σημαντική αύξηση εισοδημάτων πετυχαίνοντας την επιστροφή στην κανονικότητα. Τα κατάφεραν γιατί βασίσθηκαν στην ειλικρίνεια και δεν επένδυσαν σε ψέματα και μαγικές λύσεις.
Δυστυχώς στη χώρα μας ο λαϊκισμός και η δημαγωγία, που συμπυκνώθηκαν στη φράση «θα σκίσουμε τα μνημόνια», είχαν ως αποτέλεσμα τα μνημονιακά προγράμματα να διαρκέσουν περισσότερα χρόνια και να βρισκόμαστε ακόμη σε συνθήκες αβεβαιότητας ως προς την κάλυψη των μελλοντικών χρηματοδοτικών αναγκών του Δημοσίου.
Γι’ αυτό χρειάζονται αλήθειες και όχι μισόλογα. Διαβάζοντας το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του πρωθυπουργού, διαπιστώνουμε ότι οι «ωραιοποιήσεις» και οι «αυταπάτες» συνεχίζονται, προφανώς υπακούοντας στις ανάγκες της προεκλογικής περιόδου, που ήδη έχει ξεκινήσει με βασικό σταθμό ή και τερματισμό τον προσεχή Μάιο.
Για παράδειγμα, ο κ. Τσίπρας θέτει, ορθώς, ως μεγάλο στοίχημα την επιστροφή των δημιουργικών ανθρώπων που βρίσκονται στο εξωτερικό, ώστε, όπως επισημαίνει, «η πατρίδα να γίνει ξανά πατρίδα και όχι μητριά».
Ωστόσο, δεν πείθει ότι μπορεί να τα καταφέρει όταν προτάσσει για την επίτευξη αυτού του στόχου τη γενναία αύξηση του κατώτατου μισθού, και μάλιστα σε συνθήκες ανεργίας άνω του 18%. Οι δημιουργικοί άνθρωποι έχουν ξενιτευθεί γιατί δεν βρίσκουν ποιοτικές δουλειές ανάλογες των προσόντων τους και όχι επειδή δεν παίρνουν υψηλότερο κατώτατο μισθό. Φεύγουν γιατί οι φόροι και οι εισφορές τους ισοδυναμούν πολλές φορές με το 70% των εισοδημάτων τους, γιατί οι μεγάλες επενδύσεις που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ποιοτικές θέσεις εργασίας, όπως το Ελληνικό, παραμένουν στα χαρτιά, γιατί δεν λειτουργούν μη κρατικά πανεπιστήμια ώστε να υπάρχουν ανάγκες διδακτικού προσωπικού, γιατί στην κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνονται ότι, εκτός από τον δημόσιο τομέα, υπάρχει και ο ιδιωτικός, που αποτελεί τον «πνεύμονα» της οικονομίας και χρειάζεται επειγόντως «οξυγόνο» με λιγότερες επιβαρύνσεις.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Δεν σταματά όμως εδώ ο πρωθυπουργός. Δηλώνει ότι ενισχύει το κοινωνικό κράτος με πρώτη μέριμνα την Υγεία και την Παιδεία, όταν τα κονδύλια του προϋπολογισμού του 2019 για αυτούς τους τομείς μειώνονται ως ποσοστά του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.
Δεσμεύεται για την οριστική προστασία της πρώτης κατοικίας με την ενίσχυση των δανειοληπτών ώστε να εξοφλούν τα δάνειά τους, όταν για φέτος είναι προγραμματισμένη η κλιμάκωση των πλειστηριασμών με δεκάδες χιλιάδες εξώσεις, ενώ η περίφημη «προστασία» των οφειλετών εξαντλείται στη δίμηνη παράταση του νόμου Κατσέλη.
«Ενισχύουμε τους ασθενέστερους χωρίς ιδιοκτησία με επίδομα ενοικίου», προσθέτει ο πρωθυπουργός, όταν επί ΣΥΡΙΖΑ η έμμεση φορολογία, που χτυπά τους μη προνομιούχους, έχει εκτιναχθεί στα ύψη και οι κρατικές επιδοτήσεις για θέρμανση και ΕΚΑΣ έχουν μειωθεί δραματικά σε σχέση με το 2014.
Ακόμη και η μεγάλη θεσμική τομή της κυβέρνησης, η αναθεώρηση του Συντάγματος, γίνεται στα ρηχά μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ. Καμία πρόβλεψη για αναθεώρηση του άρθρου 16 ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να γίνει εκπαιδευτικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής προσελκύοντας φοιτητές από άλλες χώρες και να δημιουργήσει θέσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας, καμία δέσμευση για το πώς θα μπορούν να γίνονται ταχύτερα οι επενδύσεις και να περιορισθεί η κρατική γραφειοκρατία, καμία διάθεση για συναίνεση στα θέματα που θέτουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Η κυβέρνηση πιστεύει ότι με τη φτωχοποίηση της κοινωνίας και την άσκηση ψευτοεπιδοματικής πολιτικής θα φέρει το λαό στα «μέτρα» της. Ο πρωθυπουργός βάζει χαμηλά τον πήχυ, μόνο που οι ανάγκες της κοινωνίας αλλά και οι προσδοκίες των πολιτών είναι υψηλότερες. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, όποιος δεν αντιλαμβάνεται τα σημεία των καιρών μένει πίσω. Καλή χρονιά με υγεία, πρόοδο και αυτοπεποίθηση!
*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]