Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Η υπόθεση των ενεχυροδανειστηρίων βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας μετά τη σύλληψη του γνωστού από την τηλεόραση ιδιοκτήτη αλυσίδας καταστημάτων με αγοραπωλησίες χρυσού. Ομως, εκτός από τη «λιανική αγορά», υπάρχει και το χονδρεμπόριο, η οικονομική κρίση έχει μετατρέψει τη χώρα σε ένα απέραντο ενεχυροδανειστήριο.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές από τον Απρίλιο του 2010, με μικρές εξαιρέσεις το 2014 και μία δοκιμή το καλοκαίρι του 2017. Ακόμη και τώρα, που η κυβέρνηση θριαμβολογεί για το τέλος των Μνημονίων, το Δημόσιο βρίσκεται εκτός αγορών. Οι επενδυτές δεν προσφέρουν χαμηλά επιτόκια, αποτιμούν υψηλά το ρίσκο της χώρας, αποφεύγουν τα ελληνικά ομόλογα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. συγκέντρωσε έναν «κουμπαρά» 26 δισεκατομμυρίων ευρώ που καλύπτει τις δανειακές ανάγκες της χώρας για τα επόμενα δύο έτη. Ομως έβαλε γερό ενέχυρο για να μαζέψει τα λεφτά ενώ εάν «σπάσει» ο κουμπαράς οι αγορές θα το εκλάβουν ως ένδειξη αδυναμίας και θα ορμήσουν ως λύκοι.

Εχει αξία όμως να υπενθυμίσουμε ότι μόλις τον περασμένο Ιούνιο η κυβέρνηση τροποποίησε τη δανειακή σύμβαση που είχε συναφθεί μεταξύ του Δημοσίου και των ευρωπαίων δανειστών, βάζοντας ως «εγγυητή» το Υπερταμείο, την ίδρυση του οποίου επεδίωκε από το 2011 το Βερολίνο και το πέτυχε επί Αριστεράς.

Για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία, μπήκε ως ρήτρα αφερεγγυότητας το «ψαχνό» της κρατικής περιουσίας και μάλιστα μόλις για 25 δισεκατομμύρια ευρώ.

Οι ρήτρες μάλιστα παραπέμπουν σε εποχές της αποικιοκρατίας. Αναγνώσθηκαν στη Βουλή, καλό είναι να επαναλάβουμε μερικές από τις επαχθέστερες δεσμεύσεις που έχουν γίνει πλέον νόμος.

Διαβάζουμε σχετικά στο άρθρο 109 ότι το Υπερταμείο (Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας) οριστικά και αμετάκλητα αναλαμβάνει τις ακόλουθες υποχρεώσεις:

– Εγγυάται στον ESM την έγκαιρη εκπλήρωση από το δικαιούχο κράτος-μέλος των υποχρεώσεων του δικαιούχου κράτους- μέλους βάσει της σύμβασης.

– Yπόσχεται στον ESM ότι κάθε φορά που το δικαιούχο κράτος-μέλος δεν καταβάλλει ποσό οφειλόμενο βάσει ή σε σχέση με τη Σύμβαση, η ΕΕΣΥΠ, μετά από αίτημα, θα φέρει την ευθύνη καταβολής αυτού του ποσού σαν να ήταν ο κύριος οφειλέτης, εφόσον τα συνολικά καταβλητέα ποσά βάσει αυτής της εγγύησης δεν θα υπερβαίνουν συνολικά τα 25 δισεκατομμύρια ευρώ».

Με άλλα λόγια, η κρατική περιουσία έχει μπει ενέχυρο για 25 δισ. Εάν κάτι πάει στραβά, οι δανειστές ξέρουν πώς θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους και εμείς τι θα χάσουμε. Οπως οι πελάτες στα ενεχυροδανειστήρια της γειτονιάς.

«Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας»

Σε μία εποχή κατά την οποία η αναμέτρηση μεταξύ δημοσιογραφίας και «fake» ειδήσεων κυριολεκτικώς μαίνεται, ο καλός συνάδελφος Γιάννης Παντελάκης με το βιβλίο του, που τιτλοφορείται «Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας», δίνει τις δικές του απαντήσεις. Μέσα από 20+1 ιστορίες «κιτρινισμού», όπως είναι ο υπότιτλος του βιβλίου, ο συγγραφέας παρουσιάζει το τοπίο στα μέσα ενημέρωσης και αποκαλύπτει σκοτεινές πτυχές.

Ο κίνδυνος για τον συγγραφέα μεγάλος. Ως άνθρωπος των μέσων ενημέρωσης, ο ίδιος θα μπορούσε να μετατραπεί σε «τιμητή», ωστόσο αποφεύγει αυτόν τον σκόπελο. Στις σελίδες του βιβλίου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θεμέλιο, είναι ευδιάκριτη σε όλους η δημοσιογραφική του έρευνα και η τεκμηρίωση των όσων ισχυρίζεται. Δεν είναι αυτοαναφορικό για τον στενό κύκλο των media αλλά ευκολοδιάβαστο για κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται για τη λειτουργία της αποκαλούμενης «τέταρτης εξουσίας». Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, Αθήνα), στις 7 μ.μ.

Θα μιλήσουν ο Ηλίας Νικολακόπουλος, ομότιμος καθηγητής Εκλογικής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, η Ιωάννα Σωτήρχου, δημοσιογράφος, και ο Δημήτρης Χριστόπουλος, καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]