Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΑΚΟΜΑ σε μερικούς μήνες ολοκληρώνεται η μετακόμιση του συνόλου των εκδόσεων στο νέο κτίριο στο κέντρο πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος. Ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια η πρόσβαση στους θησαυρούς που φιλοξενεί ήταν από δύσκολη έως απίθανη για τους πολίτες.

ΠΩΣ έγινε αυτό το θαύμα και μάλιστα σε χρόνια κρίσης και χρεοκοπίας; Πολύ απλά με τη χορηγία του Ιδρύματος Νιάρχου που κατασκεύασε το πάρκο και χρηματοδότησε και τη μεταφορά της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

ΟΠΩΣ την ίδια ώρα το Ιδρυμα Ωνάση χρηματοδοτεί τη δημιουργία του πρώτου Μεταμοσχευτικού Κέντρου στη χώρα μας. Και βέβαια δεν είναι τα μόνα μεγάλα έργα τα οποία έγιναν με πόρους των δύο μεγάλων αυτών ιδρυμάτων.

ΤΑ δύο νοσοκομεία Παίδων στην Αθήνα που θύμιζαν ερείπια μέχρι πριν από λίγα χρόνια έχουν μεταμορφωθεί σε σύγχρονες μονάδες χάρη στις δωρεές του ΟΠΑΠ. Παράλληλα τρέχουν εκατοντάδες χορηγίες δεκάδων σημαντικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων ύψους αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ. Προσφέρουν από ανακαίνιση κτιριακών υποδομών σε Παιδεία και Υγεία μέχρι περιπολικά στην ΕΛ.ΑΣ., ασθενοφόρα στο ΕΚΑΒ, οχήματα στην Πυροσβεστική κ.ά.

ΚΙ όμως η αριστερά εδώ και δεκαετίες δίνει αγώνα κατά των δωρεών και χορηγιών προς το κράτος. Πριν από λίγο καιρό η ΕΛΜΕ Μαγνησίας απέρριψε με ψήφισμα τη δωρεά του ιδρύματος Μποδοσάκη για παροχή της απαραίτητης υλικοτεχνικής υποδομής για τα εργαστήρια φυσικής των σχολείων του νομού, καθώς οδηγεί σε… εμπορευματοποίηση της Παιδείας. Μάλιστα, το ψήφισμα αυτό το επικρότησε και η ΟΛΜΕ.

Ε, βέβαια, γιατί να έχουν οι μαθητές σωστά εξοπλισμένα εργαστήρια φυσικής; Και αν επικρατούσε παντού αυτός ο παραλογισμός τότε θα μπορούσαν να δημιουργηθούν και άλλα παρόμοια ερωτήματα. Γιατί να αποκτήσει η χώρα μεταμοσχευτικό κέντρο και νέα Εθνική Βιβλιοθήκη; Γιατί να αναβαθμίζονται οι υποδομές του κράτους με χρήματα ιδιωτών;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλοί, είτε σε συνδικαλιστικές συντεχνίες είτε σε κόμματα, που μπορεί να ευαγγελίζονται τον προοδευτισμό αλλά στην πραγματικότητα δεν επιθυμούν να γίνονται βήματα προς τα εμπρός. Γι’ αυτό και βρίσκονται απέναντι σε οποιαδήποτε ιδιωτική πρωτοβουλία και επιθυμούν να συνεχιστεί ο άρρωστος κρατισμός που οδήγησε στη χρεοκοπία. Με ιδεοληπτικές δικαιολογίες επιχειρούν να μπλοκάρουν οτιδήποτε μπορεί να εκσυγχρονίσει τη χώρα. Γιατί, αν αλλάξει η χώρα τότε θα εξαϋλωθούν τόσο οι συντεχνίες όσο και αυτά τα οπισθοδρομικά κόμματα.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]