Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Αν προσθέσουμε και την κρίση που προκάλεσαν οι κρίσεις στις σχέσεις Γεροβασίλη-Παπακώστα, γίνεται λίγο σοβαρότερο. Ομως και πάλι δεν ξεπερνά σε σπουδαιότητα την πραγματική κρίση που διέρχονται τα Σώματα Ασφαλείας τα τελευταία χρόνια: την παντελή έλλειψη χρηματοδότησης μέσω δημοσίων επενδύσεων.

Τα στοιχεία που δημοσιοποίησε χθες ο ΣΕΒ περιγράφουν με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο την εικόνα ενός κράτους που αδυνατεί να καταλάβει πού οφείλει να επενδύσει τόσο για την ανάπτυξη της χώρας όσο και για την ασφάλεια των πολιτών του. Η Ελλάδα λοιπόν στη διετία 2015-16, δηλαδή την περίοδο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δαπάνησε λιγότερα σε υποδομές Παιδείας (2,5% έναντι 10,4% στην Ε.Ε.-28), Υγείας (1,4% έναντι 7,9% στην Ε.Ε.-28), κοινωνικής προστασίας (1,3% έναντι 2,3% στην Ε.Ε.-28) και δημόσιας τάξης και ασφάλειας (0% έναντι 3,1% στην Ε.Ε.-28). Δηλαδή, σημειώνει ο Σύνδεσμος των Ελλήνων Βιομηχάνων, τη διετία 2015-2016, οι δημόσιες επενδύσεις στην Αστυνομία ανήλθαν σε μόλις 3 εκατ. ευρώ, ενώ δεν δαπανήθηκε ούτε 1 ευρώ για επενδύσεις στην Πυροσβεστική (δεν περιλαμβάνεται η δασοπυρόσβεση), τα δικαστήρια και τις φυλακές.

Ενδιαφέρον έχει και η διακύμανση της χρηματοδότησης στο πέρασμα των χρόνων. Από το 2009 έως το 2014 οι δημόσιες επενδύσεις στην αστυνομία ήταν 244 εκατ. ευρώ ενώ το 2015 περιορίστηκαν σε 1 εκατ. ευρώ και το 2016 σε 2 εκατ. ευρώ. Στα δικαστήρια την αντίστοιχη περίοδο 2009-14 ήταν 43 εκατ. ευρώ και στη διετία 2015-16 μηδέν. Στην πυροπροστασία ήταν μηδέν όλα αυτά τα χρόνια, αναδεικνύοντας μια παθογένεια που υπήρχε και στις προηγούμενες κυβερνήσεις και διαιωνίζεται από την παρούσα. Κατά τα λοιπά, μετά τις τραγωδίες στο Μάτι και τη Μάνδρα, περισσεύουν οι ημερίδες και οι εξαγγελίες για την πολιτική προστασία. Από λόγια πολλά, από έργα τίποτα.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]