Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης*

«Ο ελληνικός λαός σε πολύ δύσκολες στιγμές απέδειξε ότι μπορεί να δείξει αλληλεγγύη σε αυτούς που την έχουν ανάγκη», είπε ο πρωθυπουργός στο Ετήσιο Δείπνο της Global Hope Coalition. Σε αυτό δεν μπορούμε να του φέρουμε αντίρρηση, έχει δίκιο, το θέμα είναι, όμως, πως ο ίδιος δεν έχει «δικαίωμα» να παραλαμβάνει ένα τέτοιο βραβείο…

Όταν οι τοπικές κοινωνίες στα νησιά στάθηκαν δίπλα στους πρόσφυγες και τους μετανάστες (νόμιμους ή μη) δίνοντας από το υστέρημά τους για να τους εξωραΐσουν το δράμα του ξεριζωμού, η κυβέρνηση κατασκεύαζε κολαστήρια…

Παρά τις αντιδράσεις στα νησιά για την παρουσία χιλιάδων μεταναστών η γενικότερη στάση των ντόπιων ήταν άξια συγχαρητηρίων. Βοήθησαν, τάισαν, περιέθαλψαν και έσωσαν ανθρώπους που θα είχαν πεθάνει δίχως την βοήθειά τους. Από την άλλη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εδώ και τρία χρόνια χρησιμοποιεί αριστερές ανθρωπιστικού τύπου κορώνες για να καπηλευτεί όλα τα παραπάνω με την ίδια να παραμένει κατώτερη των περιστάσεων.

Ας μην μπούμε στην διαδικασία να εξετάσουμε εάν τα κονδύλια έχουν διαχειριστεί με χρηστό τρόπο, ας μην μπούμε καν στην συζήτηση για το εάν υπήρχε κατασπατάληση, ας σκεφτούμε μόνο ως άνθρωποι εάν σε οποιονδήποτε άνθρωπο αξίζει να ζει όπως ζουν οι άνθρωποι στην Μόρια.

Τα εκατομμύρια που έχουμε πάρει είναι πάρα πολλά για να στοιβάζουμε ανθρώπους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αντί για κέντρα φιλοξενίας. Σύμφωνα με τους New York Times (οι οποίοι δεν νομίζω πως έχουν στόχο την δυσφήμιση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) στην Μόρια αντιστοιχεί ένα ντους για 84 ανθρώπους και μία τουαλέτα για 72 ανθρώπους…

Την ίδια ώρα στο αποκαλυπτικό τους ρεπορτάζ διαβάζουμε πως τα λύματα φθάνουν ενίοτε στα στρώματα που κοιμούνται τα παιδιά ενώ η ψυχική υγεία των ανθρώπων εκεί βρίσκεται ένα βήμα πριν την κατάρρευση. Αν νομίζετε πως υπερβάλλουμε αρκούν τα στοιχεία της Διεθνούς Επιτροπής Διάσωσης, βάσει των οποίων το 30% των ανθρώπων στη Μόρια έχουν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν και συνολικά ένα 60% το έχει σκεφτεί.

Η συζήτηση για τις συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών είναι εντελώς διαφορετική από αυτή του μεταναστευτικού εν τω συνόλω. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ζήτημα ανθρωπιάς που σημαίνει πως από την στιγμή που αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται στην χώρα μας και μάλιστα φυλακισμένοι, είμαστε υποχρεωμένοι να σταθούμε αντάξιοι της ιστορίας μας και να τους προσφέρουμε αν μη τι άλλο ένα ανεκτό περιβάλλον για να ζήσουν μέχρι να φύγουν από αυτήν την χώρα.

Αντ αυτού, ο Τσίπρας παραλαμβάνει βραβεία και κοιμάται ήσυχος…

*Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι διευθυντής στο EleftherosTypos.gr

Ακολούθησέ τον στο Facebook

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]