Ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα. Οι εκλογές δεν αποτελούν απειλή σε μια Δημοκρατία, αλλά βασικό συστατικό του πολιτεύματος.

Σε ό,τι αφορά τώρα την ουσία του επιχειρήματος της κυβέρνησης να μη μειωθούν οι συντάξεις, αυτή κυριολεκτικά πάσχει. Γιατί βάζει ένα σημαντικό ζήτημα, όπως οι συντάξεις, και το συναρτά με την πολιτική της επιβίωση.

Είναι προφανές ότι οι συντάξεις δεν πρέπει να μειωθούν και κακώς η κυβέρνηση Τσίπρα δέχθηκε να υπογράψει και να ψηφίσει μάλιστα δύο φορές την εφαρμογή του μέτρου. Τότε έπρεπε να απειλήσει τους δανειστές και να προσφύγει στη λαϊκή ετυμηγορία, θέτοντας το ζήτημα στους πολίτες.

Τώρα που έχει υπογράψει το μέτρο, ποιους απειλεί; Τους δανειστές που στέκονται πίσω από την πάγια θέση τους ότι τα συμφωνηθέντα πρέπει να τηρούνται; Ή τον λαό που αποδοκιμάζει πολιτικά την κυβέρνηση, με βάση τις δημοσκοπήσεις που δεν γίνονται από πρώην στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ;

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε αδύναμη θέση, καθώς διάγει τους τελευταίους μήνες της θητείας της και δεν έχει τη λαϊκή στήριξη. Εξάλλου, ακόμα θυμόμαστε στο τέλος του 2014 τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να τάσσονται υπέρ των πρόωρων εκλογών, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, και να το θεωρούν μάλιστα κατάκτηση, όταν φόρτωσαν τη χώρα και τους πολίτες με δύο μνημόνια και την οικονομία με ζημιά τουλάχιστον 100 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις.

Για αυτό οι εκλογές, όχι μόνο δεν είναι απειλή, αλλά ίσως και λύση στο ζήτημα των συντάξεων. Γιατί είναι καλύτερο να διαπραγματευθεί μια ισχυρή κυβέρνηση που θα αναδειχθεί από τις κάλπες από μια αποδυναμωμένη, όπως η σημερινή.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]