Γράφει ο Μιχάλης Μαρδάς
Οι χούλιγκανς σταμάτησαν να χτυπιούνται στα γήπεδα και δίνουν ραντεβού θανάτου έξω από τους συνδέσμους. Ο Ρουβίκωνας σπάει πλάκα και εκθέτει τους πάντες με το πόσο εύκολα μπορεί να κάνει ανενόχλητος τις επιθέσεις του τις οποίες κάποιοι επιμένουν να τις χαρακτηρίζουν παρεμβάσεις.
Τα ΑΤΜ σκάνε το ένα μετά το άλλο, στην Θεσσαλονίκη έχει καταντήσει καθημερινό φαινόμενο κάποιος να μαχαιρώνεται στη μέση του δρόμου και φυσικά στα Εξάρχεια κάθε βράδυ επικρατεί πολεμικό σκηνικό με τις συμμορίες να κονταροχτυπιούνται με τους αντεξουσιαστές.
Σε όλα τα παραπάνω και ακόμη περισσότερα η απουσία της αστυνομίας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής και θα ήταν πολύ εύκολο να καταλογίσουμε ευθύνες αν έφταιγαν για αυτή την κατάσταση οι αστυνομικοί. Αν, δηλαδή, το κράτος είχε φροντίσει να καταστήσει σαφές σε όλους ότι η ασφάλεια του πολίτη είναι το υπέρτατο αγαθό και αυτό δεν θα πρέπει να διαταράσσεται από κανέναν.
Η νέα ηγεσία στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη μπορεί να είναι θηλυκού γένους (Γεροβασίλη-Παπακώστα) αλλά δεν έχει κάνει κάτι διαφορετικό από την προηγούμενη. Το ότι επανασυστάθηκε το υπουργείο και λειτουργεί πλέον αυτόνομα δεν σημαίνει τίποτα από την στιγμή που συνεχίζεται η ίδια πολιτική.
Μένει ώσπου να φύγει…
Από την στιγμή που η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει την αστυνομία να κάνει την δουλειά της δεν πρόκειται να έχουμε αξιόλογα αποτελέσματα και θα αρκεστούμε σε καταδίκες (σ.σ. κάποιες φορές δεν υπάρχουν ούτε αυτές).
Η εικόνα του εδικού φρουρού να έχει την περιβολή τουρίστα και να ακολουθεί πιστά τις οδηγίες των μελών του Ρουβίκωνα θα κάνει τον γύρο του κόσμου και η Ελλάδα για ακόμη μια φορά θα γίνει ρεζίλι. Για αυτή την εικόνα όμως δεν μπορεί να έχει την ευθύνη μόνο αυτός. Ευθύνονται όλοι όσοι του έχουν δημιουργήσει την εντύπωση ότι έχει μία αποστολή ρουτίνας και όταν τελειώσει το ωράριό του θα πάει ήρεμα και χωρίς προβλήματα στο σπίτι του.
Δεν γίνεται στην μεταμνημονιακή Ελλάδα, όταν αυτή υπάρξει στην πραγματικότητα και όχι στους πανηγυρισμούς του Μαξίμου, να δείχνουμε στο εξωτερικό μια εικόνα κράτους που ο καθένας (σ.σ. από τους χούλιγκαν μέχρι τον Ρουβίκωνα) κάνει ότι θέλει. Δεν γίνεται να υπάρχουν περιοχές που από κάποια στιγμή της ημέρας η και ολόκληρη την ημέρα να μην μπορεί να πατήσει άνθρωπος.
Κάποια στιγμή σε αυτή την χώρα πρέπει όλοι να κάνουμε σωστά την δουλειά μας και για να γίνει αυτό πρέπει να είμαστε ικανοί αλλά και να μας αφήνουν να πράξουμε αυτά που πρέπει. Αν κάτι από τα δύο δεν ισχύει τότε το πρόβλημα είναι μεγάλο και το αντιμετωπίζουμε κάθε νύχτα.
*Ο Μιχάλης Μαρδάς είναι αρχισυντάκτης στο EleftherosTypos.gr
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]