Είπε, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας χαρακτηριστικά ότι «το συγκεκριμένο μέτρο θα εξηγήσουμε στην Κομισιόν ότι είναι ένα μέτρο αντιαναπτυξιακό και μη διαρθρωτικό. Διότι αφορά στην προσωπική διαφορά και κάποια συγκεκριμένη μερίδα συνταξιούχων, οι οποίοι σήμερα είναι πάνω από 70 ετών οι περισσότεροι. Αρα, η όποια περικοπή δαπανών δεν θα είναι μια μόνιμη περικοπή. Θα σβήσει με το πέρασμα του χρόνου. Δεν θα έχει καμία επίπτωση στη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος».

Με απλά λόγια, ο κ. Τσίπρας είπε δύο πράγματα: Πρώτον, παραδέχθηκε τη μεγάλη σφαγή των νέων συνταξιούχων, στους οποίους οι περικοπές έχουν ήδη γίνει με το νόμο Κατρούγκαλου και χωρίς κανένα ηθικό ζήτημα για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό που, παρά τις υποτιθέμενες «κόκκινες γραμμές» δεν είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα να πετσοκόψουν τις συντάξεις.

Δεύτερον, προκειμένου να αναστείλει το μέτρο για να μην έχει ο ίδιος, όπως πιστεύει το πολιτικό κόστος, προσπαθεί να μεταθέσει την εφαρμογή του στην επόμενη κυβέρνηση, με μοναδικό επιχείρημα τη ρήτρα θανάτου των συνταξιούχων. Δηλαδή, θα πεθαίνει ο κόσμος και δεν θα πληρώνει το κράτος συντάξεις.

Ο κ. Τσίπρας βρίσκεται ήδη περισσότερα από τριάμισι χρόνια στην κυβέρνηση και προσπαθεί να παραμείνει στην εξουσία όσο γίνεται περισσότερο και με κάθε τρόπο. Ομως οι καρέκλες, εκτός από την καθεστωτική νοοτροπία που εξαρχής έχει εμποτίσει βαθιά την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ, τον έχει πλέον οδηγήσει και σε ένα πολιτικό, κοινωνικό κυνισμό που υπερβαίνει τα όρια. Και αυτό είναι χειρότερο και από τις ψεύτικες υποσχέσεις που δεν τις πιστεύει πια κανείς.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]