Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Λες και κάποιος επέβαλε στον υπουργό Οικονομικών να μιλήσει μόνο και μόνο για να αποδείξει πως δεν διαχωρίζει τη θέση του από τον Αλέξη Τσίπρα και το Μαξίμου. Ακόμα και οι αναφορές του σε Ιθάκη και μνηστήρες μοιάζουν τόσο ξένες και παράταιρες με το ύφος του, που είναι σαν να επιβεβαιώνουν πως κάθε άλλο παρά αυθόρμητη και με δική του πρωτοβουλία ήταν. Εκτός ίσως από δύο αναφορές στο κόμμα, που μοιάζουν με μήνυμα που στέλνει ο επικεφαλής των 53 στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου.
Τραμπ, Μπάιντεν και το δράμα των ομήρων
ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ με το οποίο θέλει να δείξει ότι ο ίδιος έχει μεγαλύτερη πίστη στο κόμμα από ό,τι κάποιοι πρωθυπουργικοί σύμβουλοι. «Ξέρουμε ότι δεν θα καταφέρουμε να πετύχουμε τους στόχους μας χωρίς την κοινωνία δίπλα μας, χωρίς το κόμμα πλαισιωμένο από τους καλύτερους από εμάς», λέει προς τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ όλες οι αναφορές σε «όσους μας στήριξαν στην κυβέρνηση και στο κόμμα», στους «πιστούς δικούς μας ανθρώπους» και στους «μνηστήρες» που καιροφυλακτούν ερμηνεύεται από πολλούς ως τοποθέτηση για το επερχόμενο άνοιγμα της κυβέρνησης στην Κεντροαριστερά, το οποίο δεν υποδέχεται με ανοικτές αγκάλες.
ΟΙ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ δηλώσεις Παππά και Δραγασάκη για κοινή συστράτευση του προοδευτικού κόσμου λειτουργούν ως προσκλητήριο για στελέχη από το χώρο του Κέντρου, όπως το Ποτάμι πρωτίστως και το ΚΙΝ.ΑΛ. δευτερευόντως. Οι 53, στους οποίους ανήκει και ο Νίκος Φίλης, ένας ακόμα εξαφανισμένος από το προσκήνιο αλλά όχι από το παρασκήνιο, έχουν δηλώσει κατά καιρούς την αντίδρασή τους σε τέτοιου είδους ευκαιριακές μετεγγραφές. Πόσω μάλλον που ο επικείμενος ανασχηματισμός έχει «μπριζώσει» αρκετούς «εξωσυριζαιικούς» και «ορφανούς» ανεξάρτητους βουλευτές, που δεν θα έλεγαν όχι σε μια υπουργική καρέκλα.
Ο ΕΥΚΛ. ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ όμως έχει και άλλο ένα λόγο που δεν εμφανίζεται, αφού ψάχνει να δει τι θα κάνει με την μπάλα που όλοι πετούν στο τέρμα του: Τις συντάξεις. Ο ίδιος ήταν απών από το Ζάππειο και τις γραβάτες, απών από τα γεγονότα που ακολούθησαν, απών από το σόου της Ιθάκης και την παροχολογία. Την ώρα που όλοι οι υπουργοί υπόσχονται ότι δεν θα μειώσουν τις συντάξεις, εκείνος, ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός, δεν λέει κουβέντα. Τελευταία φορά που είχε αναφερθεί στο θέμα των συντάξεων μάλιστα, είχε δώσει δίκιο στο ΔΝΤ, λέγοντας πως δεν γίνεται οι συνταξιούχοι να έχουν το ρόλο του κοινωνικού κράτους. Την ίδια ακριβώς τακτική, της σιωπής και της συγκράτησης, επιδεικνύει και ο Γιώργος Χουλιαράκης.
Ο ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ ως μαρξιστής φυσικά και θέλει την ακύρωση του μέτρου, ως ρεαλιστής όμως, ερευνά αν μπορεί να το πράξει, χωρίς να ανησυχήσει τους επιτηρητές και τις αγορές. Γνωρίζει καλά πως η χώρα βρίσκεται στο μικροσκόπιο των αγορών και κάθε λάθος μήνυμα ή παρεκτροπή από τα συμφωνηθέντα, θα αυξήσει τη δυσπιστία. Η τυπική έξοδος από το πρόγραμμα σημαίνει απλά πως τελείωσε η φτηνή χρηματοδότηση αλλά και οι πολιτικές διαπραγματεύσεις. Δεν μπορούν πια να πάνε στο επόμενο Eurogroup αναζητώντας μια πολιτική λύση ή στήριξη από τους Ευρωπαίους. Από δω και πέρα, κάθε απόφαση του οικονομικού επιτελείου και υποσχετική που θα διακινδυνεύει την επίτευξη των στόχων, θα έχει άμεση επίπτωση στις αγορές. Πώς το είπε ο Κλάους Ρέγκλινγκ; «Η εμπειρία μάς δίδαξε ότι θα μπορούσαμε πάντα να βασιζόμαστε στους πιο σημαντικούς Ελληνες συνομιλητές μας, τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο και τον αναπληρωτή του Γιώργο Χουλιαράκη».
Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]