Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Είναι ο μοναδικός διευθυντής γραφείου Tύπου πρωθυπουργού τις τελευταίες δεκαετίες, ο οποίος με τραγικές επιλογές στη χάραξη κυβερνητικής γραμμής κατάφερε να εκθέσει αλλεπάλληλα τόσο πολύ αυτόν που έχει αποστολή να προστατεύει. Τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Η επικοινωνιακή διαχείριση της εθνικής τραγωδίας στο Μάτι μετατράπηκε σε Bατερλώ για το επιτελείο του Μαξίμου. Τις πρώτες ημέρες μετά την καταστροφή αναγκάστηκαν να αλλάζουν σχεδόν κάθε μέρα το προπαγανδιστικό αφήγημα.

ΦΤΑΙΝΕ εμπρηστές που καθοδηγούνται από σκοτεινά κέντρα για να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση. Φταίει το πρωτοφανές φαινόμενο. Oλα έγιναν καλά, οι νεκροί θόλωσαν την εικόνα, δεν «αποκεφαλίζουμε» κανέναν. Τελικά αρχίζουμε τους «αποκεφαλισμούς» γιατί τα προηγούμενα ψέματα δεν έγιναν πιστευτά. Φταίνε τα αυθαίρετα, θα κάνουμε σαν να μην υπήρξε πυρκαγιά. Γνωστές τακτικές από το… σοβιετικό παρελθόν.

Η απόγνωση του κ. Θανάση Καρτερού και του υπόλοιπου πρωθυπουργικού επιτελείου τους οδηγεί να επιτίθενται σε μέσα ενημέρωσης ακολουθώντας τη δοκιμασμένη στρατηγική του Τραμπ και του Ερντογάν. Τι λέει αυτή η στρατηγική; Όποιος ασκεί κριτική και κάνει αποκαλύψεις που εκθέτουν την κυβέρνηση πρέπει να διώκεται.

ΔΕΝ χρειάζεται, όμως, να ασχολείται κανείς πλέον με τον κ. Καρτερό. Ετσι κι αλλιώς ο ίδιος επέλεξε να γράφει και να συμπεριφέρεται ως κομματικός και κυβερνητικός παράγοντας και όχι ως δημοσιογράφος. Ας τον αφήσουμε, λοιπόν, ήσυχο να απολαύσει τα λαχανικά που έχει κρατήσει στο ψυγείο από την εποχή του Τσέρνομπιλ. Ετσι κι αλλιώς με τα fake news που είχε υπογράψει εκείνη την εποχή κερδίζει άνετα «Πούλιτζερ» ψευδών ειδήσεων.

ΤΟ απίστευτο, όμως, είναι άλλο. Είναι κάποιοι «συνάδελφοι» οι οποίοι χωρίς αιδώ επιτίθενται στον «Ελεύθερο Τύπο». Κάποιοι εξ αυτών έφτασαν στο σημείο να γράφουν για «παπατζιλίκι» και πως «θα ξεχάσουν τη δημοσιογραφία που ήξεραν».

ΚΑΛΑ, τόσο… ορντινάτσες έχουν γίνει; Απαντούν με πιο σκληρό τρόπο από ό,τι και το ίδιο το Μαξίμου. Αλήθεια, ποια είναι «η δημοσιογραφία που ξέρουν»; Να τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούν για να υιοθετήσουν τη γραμμή της κυβέρνησης; Αλήθεια, εκείνος ο Ντάισελμπλουμ με το ανοιχτό στόμα μετά το δημοψήφισμα είναι ο ίδιος που αποθέωναν μετά την υπογραφή του μνημονίου; Αλήθεια, τι έγινε το «πραξικόπημα αποστασίας με συνταγή από τα Ιουλιανά του ’65»; Ηταν ή δεν ήταν fake news; Ηταν ρεπορτάζ ή απλή αντιγραφή της κυβερνητικής προπαγάνδας; Δεν αξίζει να αναφερθώ και σε αρκετά άλλα παραδείγματα.

ΑΠΟ την άλλη το κομματικό έντυπο του ΣΥΡΙΖΑ, η «Αυγή», ακολουθώντας πιστά τη γραμμή του Μαξίμου μιλάει για «κατάφωρο ψέμα». Δεν χρήζει ιδιαίτερου σχολιασμού. Από ό,τι θυμάμαι η τελευταία μεγάλη «αποκάλυψη» του κομματικού εντύπου ήταν την άνοιξη του 2015 όταν έγραφε για τα 5 δισ. € που θα έπαιρνε μπροστάντζα η χώρα μας από τη Ρωσία για την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου και θα μας… έσωζαν από τα μνημόνια. Αυτό και αν ήταν fake news. Ετσι όμως έχουν συνηθίσει να πορεύονται, αντιγράφοντας απλά τα αφηγήματα του Μαξίμου, όπως τα στελέχη αναπαράγουν τα… SMS.

ΑΣ ασκούν λοιπόν τη «δημοσιογραφία που ξέρουν». Και ας σταματήσουν να ξεκατινιάζονται ασχολούμενοι διαρκώς με άλλα μέσα ενημέρωσης.

ΚΑΙ ας θυμηθούν το βασικότερο: κριτής των μέσων ενημέρωσης είναι ο πολίτης. Ούτε οι κυβερνήσεις ούτε τα κόμματα ούτε, βέβαια, ο οποιοσδήποτε Καρτερός. Τόσο άγχος πια για να αποδείξουν πως είναι άξιοι… υπάλληλοι;

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]