Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Για αυτό κανείς πλέον θαμώνας των «απανταχού καφενέδων», για να χρησιμοποιήσουμε έκφραση ενός δασκάλου της δημοσιογραφίας, δεν τάσσεται υπέρ της κυβέρνησης και των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Η τοξικότητα ήταν το καθοριστικό στοιχείο που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και τον διατήρησε στις κρίσιμες αναμετρήσεις του 2015.

Θυμηθείτε τους «γερμανοτσολιάδες» και τους «εκτελεστές συμβολαίων θανάτου», όπως αποκαλούνταν οι «Σαμαροβενιζέλοι» από τους Συριζαίους στα χρόνια της αντιμνημονιακής περιόδου. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιούσε στον πολιτικό του λόγο δηλητηριώδη μηνύματα για να κάμψει τους αντιπάλους και να κερδίσει τις πρώτες εκλογές του Ιανουαρίου.

Στο δημοψήφισμα του Ιουλίου, οι «Μενουμευρωπαίοι» ήταν συνώνυμο των περιγέλαστων για τους «αγωνιστές» του «όχι», οι οποίοι μέσα σε 24 ώρες κατάπιαν τα Μνημόνια που είχαν γράψει για λογαριασμό τους οι γραφειοκράτες του Βερολίνου και των Βρυξελλών.

Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους το σύνθημα που κυριαρχούσε στις συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το απολύτως μετριοπαθές «τους τελειώνουμε ή μάς τελειώνουν». Και από τότε βάλθηκαν να τελειώσουν κάθε αντίπαλο.

Ομως οι πολίτες πια έχουν καταλάβει ότι η τοξικότητα του ΣΥΡΙΖΑ δεν βλάπτει απλώς την ποιότητα της δημοκρατίας υπονομεύοντας τους θεσμούς, αλλά επιπλέον κοστίζει ακριβά σε χρήμα και πιο πρόσφατα σε ανθρώπινες ζωές.

Υστερα από την τραγωδία της Ανατολικής Αττικής, όπου αναδείχθηκαν κοινή θέμα, η ανεπάρκεια της κρατικής μηχανής και η ανικανότητα των κυβερνητικών στελεχών, θα περίμενε κανείς μία «συστολή» από τους αυλικούς του Μαξίμου. Οταν έχεις εκατόμβη θυμάτων και οι ευθύνες κυκλώνουν την κυβέρνηση θα περίμενε κάποιος ότι τα στελέχη του Μαξίμου θα σιωπούσαν ή θα επιζητούσαν τη συναίνεση.

Εις μάτην. Οι υπουργοί και το γραφείο του πρωθυπουργού έσπασαν κάθε όριο εμπάθειας και διχαστικού λόγου. Επέρριψαν ευθύνες σε μέσα ενημέρωσης, ανακήρυξαν ως «αλάνθαστους», αυτούς που ξήλωσαν τις επόμενες ημέρες, χλεύασαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης που ζητούσαν απαντήσεις για όλα τα ανοικτά ζητήματα της καταστροφής.

Οι ανακοινώσεις του Μαξίμου έχουν καταστεί μνημεία προπαγάνδας, τα δελτία Τύπου των υπουργών ευκαιρία για απειλές «κουτσαβάκηδων». Ο ένας υπουργός, Δικαιοσύνης τρομάρα του, καλούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να θέσει υποψηφιότητα για φύλακας ώστε να ασχολείται με τα κελιά των κρατουμένων, επειδή ο πρόεδρος της Ν.Δ. επέκρινε την κυβέρνηση για τις μεταγωγές των δολοφόνων της 17 Νοέμβρη, ο άλλος διά «πηγών του», μάλιστα, κατονόμαζε τον πρόεδρο του δικαστηρίου που τον καταδίκασε για συκοφαντική δυσφήμηση κατά της ΠΟΕΔΗΝ, προφανώς για να τον στοχοποιήσει και καθύβριζε τους δικαιωθέντες μηνυτές του.

Είναι σαφές ότι το μόνο που γνωρίζουν οι κυβερνώντες είναι να καλλιεργούν τοξικό λόγο στην κοινωνία, όμως μόνο όσοι έχουν πάρει «δουλίτσες» από τον ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να ακολουθήσουν αυτόν το δρόμο. Εχουν τελειώσει πολιτικά αλλά στο Μαξίμου επιμένουν να ενισχύουν τις δόσεις του διχασμού, μόνο που αυτή τη φορά το δηλητήριο μένει στο σώμα της κυβέρνησης και επιταχύνει το τέλος της. Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα φέρει απλώς την κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας αλλά θα είναι και μία νίκη τής δημοκρατίας.

Μείωση των φόρων για έξοδο από την κρίση

Η δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη για μείωση του ΦΠΑ εστίασης στο 13% είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Το μέτρο έχει δοκιμαστεί στην πράξη το 2013 όταν η κυβέρνηση Σαμαρά μείωσε τον ΦΠΑ και ο κλάδος της εστίασης κυριολεκτικώς αναγεννήθηκε προσφέροντας θέσεις εργασίας και δημόσια έσοδα. Συνολικά, η οικονομία «φωνάζει» ότι δεν αντέχει άλλους φόρους. Η κυβέρνηση Τσίπρα στήριξε τη δημοσιονομική της προσαρμογή στην υπερφορολόγηση και για αυτό τα πλεονάσματα δεν είναι βιώσιμα.

Η Κύπρος έχει δείξει το δρόμο για την έξοδο από την κρίση. Η μείωση των φόρων θα τονώσει την ανάπτυξη και την απασχόληση και εντέλει μέσω της μεγέθυνσης της οικονομίας θα αυξήσει τα φορολογικά έσοδα. Το θέμα των φόρων συνιστά μία σαφή διαχωριστική γραμμή μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί πλέον αδήριτη ανάγκη για να στηριχθούν οι παραγωγικές δυνάμεις και μην καταρρεύσουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά από την υπερφορολόγηση.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]