Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Τα σύνορα φυλάσσονται επαρκώς προκειμένου να μη δοθεί σήμα στα διεθνή κέντρα διακίνησης μεταναστών ότι η Ελλάδα αποτελεί τη γέφυρα Αφρικής ή Ασίας με την Ευρώπη. Οι εισροές δεν ξεπερνούν τις 70.000 ετησίως παρά το γεγονός ότι από το 2011 μαίνεται ο εμφύλιος στη Συρία. Η εξωτερική μας πολιτική είναι σταθερή, δεν αφήνει περιθώρια δοσοληψιών με τους Τούρκους, ενώ βάζει φρένο στις απαιτήσεις των δανειστών να υποθηκεύσουν την περιουσία της χώρας για να σιγουρέψουν τα λεφτά τους.

Το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών το 2014 αυξάνεται για πρώτη φορά στα χρόνια των μνημονίων και μάλιστα με διπλάσιο ρυθμό σε σύγκριση με τον μέσο ευρωπαϊκό όρο.

Η Ελλάδα βρίσκεται ένα βήμα πριν από το κλείσιμο του δευτέρου προγράμματος με τις απαιτήσεις των δανειστών να περιστρέφονται γύρω από το περίφημο mail Χαρδούβελη, που προβλέπει μέτρα της τάξης του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, με σημαντικότερο τη μικρή μείωση των επικουρικών κατά 4% με 5%.

Ωστόσο ο πολιτικός κίνδυνος είναι μεγάλος. Οι Γερμανοί με επικεφαλής τον κ. Σόιμπλε ξέρουν ότι δεν τους συμφέρει να κλείσουν συμφωνία όταν η Ελλάδα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Εχουν ακούσει από τον Οκτώβριο του ίδιου έτους τον κ. Τσίπρα να προειδοποιεί από το βήμα της Βουλής ότι δεν θα αναγνωρίσει καμία υπογραφή, δεν βιάζονται, περιμένουν το αποτέλεσμα της κάλπης.

Και ύστερα έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ και κάνει πράξη το σύνθημα που φώναζαν οι οπαδοί του στις προεκλογικές συγκεντρώσεις (αλλά και στελέχη του αναλαμβάνοντας θέσεις ευθύνης σε δημόσιους φορείς): «Μπάχαλο παντού».

Στην οικονομία μέσα σε 6 μήνες διέλυσαν τα πάντα και κυρίως τις θυσίες των πολιτών. Εριξαν τη χώρα στην ύφεση, ο κ. Τσακαλώτος θα διδάσκεται κάποτε στην πολιτική οικονομία ως ο υπουργός Οικονομικών που επί δύο χρόνια συρρίκνωσε το ΑΕΠ με το πετρέλαιο στα 30 δολάρια, υπέγραψαν δύο ακόμη μνημόνια, φόρτωσαν τους πολίτες με βαριά μέτρα, κόστισαν συνολικά στην οικονομία ένα ποσό που υπολογίζεται μεταξύ 100 και 200 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η Ελλάδα έμεινε στην τελευταία θέση της ανάπτυξης στην ευρωζώνη, το διαθέσιμο εισόδημα υποχώρησε, ενώ οι διεθνείς παράγοντες διαβλέποντας την ανικανότητα της κυβέρνησης να διαχειριστεί ακόμη και στοιχειώδη ζητήματα της καθημερινότητας μεγάλωσαν τις απαιτήσεις τους.

Οι δανειστές πήραν τις υπογραφές του Τσίπρα για την αέναη παράταση της λιτότητας και την ενεχυρίαση της κρατικής περιουσίας στο υπερταμείο μέχρι του ποσού των 25 δισεκατομμυρίων ευρώ. Οι Αμερικανοί με μία συνάντηση μιας ώρας στον Λευκό Οίκο απέσπασαν την πώληση μαχητικών αεροσκαφών κόστους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Βερολίνο και Ουάσιγκτον υπαγόρευσαν τη συμφωνία των Πρεσπών αναβαθμίζοντας τη θέση των Σκοπίων, μέχρι και ο Ερντογάν βρήκε την ευκαιρία να αμφισβητήσει μέσα στην καρδιά της Αθήνας διεθνείς συμφωνίες.

Στο μεταξύ η Ελλάδα έγινε κέντρο διέλευσης μεταναστών και προσφύγων, οι εισροές το 2015 δεκαπλασιάσθηκαν σε σχέση με το 2014. Ακόμη και σήμερα πάνω από 75.000 άνθρωποι στοιβάζονται υπό άθλιες συνθήκες σε νησιά και ηπειρωτική χώρα, ενώ εντός του Αυγούστου αναμένονται οι πρώτες επιστροφές από τη Γερμανία με τη συμφωνία που έχει συναφθεί μεταξύ Μέρκελ και Τσίπρα.

Υστερα από όλα αυτά ο πρωθυπουργός θέλει να γιορτάσει στις 21 Αυγούστου το τέλος των μνημονίων και την επιστροφή στην «κανονικότητα». Η οικονομία έχει φορτωθεί βάρη που το 2014 δεν υπήρχαν σε καμία ατζέντα δανειστών, οι πολίτες στενάζουν από την υπερφορολόγηση και τη μείωση των εισοδημάτων, η χώρα έχει μπει σε έναν κύκλο στασιμοχρεοκοπίας.

Το μπάχαλο παντού έγινε πράξη. Στην οικονομία, στην εξωτερική πολιτική, στο μεταναστευτικό. Υπό μία έννοια έτσι αντιλαμβάνονται την κανονικότητα οι Συριζαίοι. Και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τη γιορτάσουν όταν μάλιστα βρίσκονται ακόμη στις θέσεις της εξουσίας.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]