Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Αυτό έχουν πάθει στον ΣYΡΙΖΑ. Ο σχεδιασμός τους εξαντλείται στο πώς θα κρατήσουν την καρέκλα τους και πώς θα «διασπάσουν τη Ν.Δ.», αλλά αυτό που πρέπει να τους απασχολεί είναι το πώς θα φύγουν.

Το ερώτημα που κυριαρχεί στις παρέες και στα απανταχού καφενεία, για να θυμηθούμε μία παλαιότερη δημοσιογραφική έκφραση, είναι το «πότε φεύγουν;».

Το ενδιαφέρον είναι ότι κατά κύριο λόγο το απευθύνουν όσοι το 2015, Ιανουάριο ή Σεπτέμβριο, ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ και σχεδόν 3,5 χρόνια μετά δηλώνουν οικτρά μετανιωμένοι για την επιλογή τους. Οχι ότι οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας δεν επιθυμούν να φύγει ο Τσίπρας, αλλά σε σχέση με όσους είχαν επιλέξει ΣΥΡΙΖΑ δεν αισθάνονται εξαπατημένοι για την ψήφο τους, απλώς δικαιωμένοι.

Οι πιο ανυπόμονοι να ρίξουν την κυβέρνηση είναι αυτοί που είχαν πιστέψει στις εύκολες λύσεις. Οτι ο Τσίπρας θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ «για να πληρώνουν φόρο πολυτελείας μόνοι οι πλούσιοι» και τώρα όσοι μένουν σε λαϊκές γειτονιές αντιλαμβάνονται πως φέτος θα πληρώσουν υψηλότερο φόρο. Οτι με τον ΣΥΡΙΖΑ οι συντάξεις τους θα ήταν διασφαλισμένες ενώ ο Βρούτσης θα μείωνε τις επικουρικές κατά 5%. Τώρα οι επικουρικές έχουν περικοπεί στο μισό ενώ από Δεκέμβριο έρχεται το μεγάλο «ψαλίδι» σε όλες τις συντάξεις κατά 18%.

Οσοι νόμιζαν το 2015 ότι «δεν μπορούμε να πάμε χειρότερα» ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ είναι οι πιο ανυπόμονοι για τις κάλπες. Θέλουν να «μαυρίσουν» τον Τσίπρα γιατί τους χρησιμοποίησε για να στρογγυλοκαθίσει στις καρέκλες της εξουσίας και επιδείνωσε την καθημερινότητά τους.

Οι πολίτες έχουν πλαντάξει από τους φόρους και περιμένουν την «εκδίκηση» στις κάλπες. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο της Αριστεράς και ανέδειξε την πιο κυνική μορφή διαχείρισης της εξουσίας. Ο Τσίπρας απέτυχε παταγωδώς στην οικονομία, φόρτωσε τους πολίτες με αχρείαστα μέτρα, όμως προσέφερε ένα πολύ θετικό στοιχείο για τη δημοκρατία μας. Κατέστησε σαφές σε όλους ότι η ψήφος είναι σαν τη σφαίρα. Από τη στιγμή που πατιέται η σκανδάλη δεν υπάρχει επιστροφή. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να μείνει μέχρι τέλους στην εξουσία και αυτό είναι ένα καλό μάθημα για όλους. Ιδίως για τους «κοψοχέρηδες»…

Η αδράνεια της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς για τη Folli Follie

Πολύ εύστοχα ο «στρατηγικός επενδυτής» που υπογράφει τη στήλη στο www.euro2day.gr θέτει τις διαφορές στην αντιμετώπιση της Folli Follie από τις εποπτικές αρχές στην Ελλάδα με την περίπτωση της Globo στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου. Οπως αναφέρεται στο άρθρο εάν η Ελληνική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς είχε κινηθεί όπως η αντίστοιχη βρετανική στην περίπτωση της «ελληνικής» Globo, της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο ΑΙΜ του Λονδίνου, πιθανόν η εξέλιξη θα ήταν διαφορετική. Τι έκανε η βρετανική Ε.Κ. όταν το Quintessential Capital Management (QCM), το ίδιο hedge fund που εμπλέκεται στις κατηγορίες κατά της Folli Follie, είχε καταγγείλει λογιστικές αλχημείες στην Globo;

Πολύ απλά, ζήτησε άμεσα από το Δ.Σ. της Globo να της γνωστοποιήσει επισήμως αν οι καταγγελίες του hedge fund ήταν αληθείς. Ο διευθύνων σύμβουλος και ο οικονομικός διευθυντής της Globo παραιτήθηκαν άμεσα ένα Σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου του 2015, γιατί γνώριζαν πως υπάρχουν ποινικές και προσωπικές ευθύνες. Τι έκανε η ελληνική Επιτροπή αφού πέρασαν λίγες μέρες μετά τις καταγγελίες του QCM; Γνωστοποίησε πως «θα ζητήσει από την εισηγμένη εταιρία να προβεί σε πρόσθετο ανεξάρτητο έλεγχο στοιχείων των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεών της για τη χρήση 2017, από αναγνωρισμένη διεθνή ελεγκτική εταιρία, δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος της δραστηριότητας της FFG προέρχεται εκτός Ελλάδος». Η αδράνεια χαρακτηριστική και τα αποτελέσματα ήδη αρχίζουν να γίνονται γνωστά σε όλους.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]