Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Ο ΣΥΡΙΖΑ τότε βρισκόταν στο 4,6% και μπορούσε άνετα ως κόμμα διαρκούς διαμαρτυρίας να διατείνεται φιλικά προς διάφορα κινήματα αλληλεγγύης, ακόμα και προς τους αυτοαποκαλούμενους αντιεξουσιαστές. Ετσι κι αλλιώς δεν είναι κρυφό ότι αρκετά στελέχη του είτε με δηλώσεις είτε με δράσεις έχουν υποστηρίξει κατ’ επανάληψη διάφορες αντιεξουσιαστικές δράσεις.

ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ήρθαν τα μνημόνια και ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο 36% και έγινε κυβέρνηση. Δηλαδή εξουσία. Η εξουσία πέρα από τις ωραίες καρέκλες και τα υπουργικά γραφεία με θέα φέρνει μαζί και κάποιες δυσκολίες. Γιατί η εξουσία δεν αφορά μόνο στη μνημονιακή διαπραγμάτευση. Και αυτό στην Κουμουνδούρου το ξέχασαν. Ξέχασαν πως δεν μπορεί κάποιος και να εξουσιάζει και να θέλει να το παίζει αντιεξουσιαστής.

ΤΩΡΑ το αν οι αντιεξουσιαστές είναι πραγματικοί δημοκράτες και σέβονται την ελευθερία έκφρασης δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη ανάλυση. Τόσο οι δράσεις τους όσο και τα μανιφέστα τους αποδεικνύουν πως η μόνη ιδεολογία που αποδέχονται είναι η δική τους. Πας μη αντιεξουσιαστής… βάρβαρος. Και τα γνωστά μπλα μπλα -πασπαλισμένα με αριστεροσύνη- που καταλήγουν να θυμίζουν επικίνδυνα φασιστοειδή ρητορική. Διακηρύσσουν την κατάλυση των νόμων του «συστήματος», αλλά θέλουν να επιβάλλουν τους δικούς τους «νόμους», που δεν αφήνουν χώρο σε αντίθετες απόψεις.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ αρχίζει να γίνεται πιο κωμικοτραγική, καθώς από τη μια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε βέρτιγκο. Κάποιοι μιλούν για νομιμοποίηση καταλήψεων, οι περισσότεροι έχουν πέσει σε αφωνία, ενώ κάποιοι ίσα που ψελλίζουν ότι τώρα που έγιναν κυβέρνηση πρέπει να ξεχάσουν τα αντιεξουσιαστικά παραμύθια. Από την άλλη η προχθεσινή επιστολή αντιεξουσιαστών προς τον Αλέξη Τσίπρα έκρυβε εκπλήξεις. Ηταν γραμμένη με απίστευτα «συστημικό» στιλ και ουσιαστικά κάνει αριστερή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κατανοήσει πως έχει να κάνει ακόμη πολλές κωλοτούμπες. Ετσι αν θέλει να μην επιστρέψει πολύ γρήγορα στο 4% θα αναγκαστεί να «αποκηρύξει» όλες τις αριστερές ιδεοληψίες που είχε ως μικρό κόμμα διαμαρτυρίας. Πέρσι ήταν τα μνημόνια, πριν από λίγο καιρό οι ιδιωτικοποιήσεις, τώρα οι αντιεξουσιαστές, αύριο το… Δημόσιο.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου