Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τον Τσίπρα. Αφού έκανε τα πάντα ανάποδα, τώρα περιμένει να του βγουν όλα σωστά. Δεν μπορεί να γίνει τίποτα γιατί πολύ απλά η άμαξα δεν προχωρά ούτε μέτρο εάν μπει το κάρο μπροστά από το άλογο.

Ο πρωθυπουργός, λόγω της άγνοιάς του, η οποία εκφράσθηκε με τη ματαιοδοξία του ότι θα αλλάξει την Ευρώπη και την υπεροψία του έναντι των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων τις οποίες τσουβάλιασε στα «αζήτητα του παλιού», ακολούθησε την ανάποδη διαδρομή του Παπανδρέου.

Αντί να κλείσει μία λογική συμφωνία στις αρχές του 2015 με τους δανειστές, σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης, έφτασε μία ανάσα πριν από το Grexit, έβαλε λουκέτο τις τράπεζες με τα capital controls, εξαϋλώνοντας στη συνέχεια τα μερίδια του Δημοσίου και των μικρομετόχων μέσω της κεφαλαιοποίησης, και τελικώς υπέγραψε ένα τρίτο Μνημόνιο, που ακολουθήθηκε από ένα τέταρτο με διάρκεια ισχύος έως και το 2022.

Αφού χλεύασε τις αγορές με τα περίφημα νταούλια, τώρα ο κ. Τσίπρας έχει πέσει στην ανάγκη τους χτίζοντας με σαθρά θεμέλια το αφήγημα της καθαρής εξόδου. Αντί λοιπόν τα προηγούμενα χρόνια να προσπαθήσει να τρέξει την οικονομία μειώνοντας τους φόρους και την κρατική σπατάλη ώστε να πειστούν οι επενδυτές και να ωθήσουν τα επιτόκια των ομολόγων σε χαμηλά επίπεδα, προτάσσει τώρα την καθαρή έξοδο ως «κυβερνητικό αξίωμα» στο οποίο θα υπάκουαν οι αγορές.

Ως συνήθως της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά. Και οι εξελίξεις στην Ιταλία σημειώνονται στη χειρότερη στιγμή για τα ελληνικά ομόλογα, που χωρίς την προστασία της προληπτικής γραμμής έφτασαν ξανά στο 5%, επιτόκιο δηλαδή που είναι απαγορευτικό για προσφυγή του Δημοσίου σε δανεισμό.

Οι αναταράξεις στην ευρωζώνη, με επίκεντρο τη Ρώμη, πλήττουν καίρια την ελληνική οικονομία που έχει ανάγκη την επενδυτική ηρεμία και την έλευση κεφαλαίων. Ο κ. Τσίπρας επί τρία χρόνια κλοτσούσε τη μία ευκαιρία μετά την άλλη με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μείνει εκτός της χρηματιστηριακής ευφορίας και της αναπτυξιακής δυναμικής που διέτρεχε την υπόλοιπη ευρωζώνη.

Δεν μπορεί να περιμένει διαφορετικά αποτελέσματα τώρα που έχει ξεσπάσει η φουρτούνα στις αγορές.

Ο Μπαμπούλας του νεοφιλελευθερισμού

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση αμέσως μετά την ομιλία του προέδρου της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ και αφού επικαλέστηκε το φόβητρο του νεοφιλελευθερισμού προχώρησε σε ορισμένες διαπιστώσεις, που όμως καταρρίπτονται από τις κυβερνητικές πρακτικές.

Συγκεκριμένα ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι ο κ. Μητσοτάκης μεταξύ άλλων: υπερασπίσθηκε τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων όταν επί κυβέρνησης Τσίπρα έγιναν κανόνας οι μισθοί των 350 ευρώ. Υποσχέθηκε την παράδοση του Δημοσίου στα ιδιωτικά συμφέροντα όταν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψήφισαν στη Βουλή την εκχώρηση όλης της κρατικής περιουσίας για 99 έτη στο υπερταμείο. Υπεραμύνθηκε της αποσάθρωσης του δημοσίου ασφαλιστικού συστήματος όταν η κυβέρνηση έχει υπογράψει τη μείωση όλων των συντάξεων κατά 18% από τον προσεχή Δεκέμβριο. Στο τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ ρίχνει και μία ατάκα για διαγραφή της ιστορικής μνήμης με την υπόθεση Λαμπράκη και τα κομματικά του στελέχη έβγαλαν χθες την υποχρέωση. Μόνο που δεν πείθουν κανέναν.

Οι Γερμανοί και τα Σκόπια

Από το «Go back, μαντάμ Μέρκελ» έχουμε περάσει στις ευθείες παρεμβάσεις του Βερολίνου ακόμη και για τα εθνικά μας θέματα. Φανταστείτε τι θα γινόταν εάν επί Σαμαρά δήλωνε ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας ότι «αν και η Γερμανία δεν είχε ανάμιξη στη διαδικασία για το Σκοπιανό όπου μας ζητήθηκε, επιδράσαμε προς τη μία ή την άλλη πλευρά παραγωγικά, εξισορροπητικά». Οι ΑΝ.ΕΛ. θα είχαν βγάλει ανακοινώσεις για τους «Μερκελιστές» και ο ΣYΡIZA θα μιλούσε για «νενέκους». Χθες δεν υπήρξε καμία ανακοίνωση από τα κόμματα της συγκυβέρνησης για τις σχετικές δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών. Τώρα οι παρεμβάσεις του Βερολίνου είναι εθνικά υπερήφανες…

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]