Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η αλήθεια είναι ότι σε κρίσιμες συζητήσεις στη Βουλή, όπως αυτή που άνοιξε -κι έκλεισε!- την Πέμπτη το βράδυ, η τοποθέτηση του πρωθυπουργού αναμένεται από όλους με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ειδικά από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης, όταν η ψηφοφορία αφορά στο κρισιμότερο θέμα για το πολιτικό σύστημα. Αν θέλετε και για το δικό τους εκλογικό μέλλον.

Η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά από τότε που ορκίστηκε ως πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας, ο φακός που παρακολουθούσε τα κοινοβουλευτικά έδρανα έδειξε τέτοια εικόνα θυμηδίας στα έδρανα της αντιπολίτευσης, από άκρου εις άκρον.

Η αλήθεια είναι -επειδή η εικόνα είναι αψευδής μάρτυρας- ότι οι περισσότεροι βουλευτές μιλούσαν μεταξύ τους. Γελούσαν, χειρονομούσαν και πάντως τόση αδιαφορία τόσων βουλευτών για τα λεγόμενα πρωθυπουργού θυμόμαστε μόνο σε μία περίπτωση: Οταν έχει αρχίσει η πτώση του.

Η αλήθεια είναι ότι όταν έρχεται αυτή ακριβώς η στιγμή με τον πρωθυπουργό να βρίσκεται στο βήμα και τους βουλευτές στα έδρανα να «διασκεδάζουν» -με την αρχαία έννοια του ρήματος διασκεδάννυμι- είναι η ώρα ο πρωθυπουργός να ξαναδιαβάσει το ποίημα του Κων. Καβάφη «Απολείπειν ο θεός Αντώνιον». Και στην περίπτωση Αλέξιον.

…την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου

που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου

που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.

…Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν

ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·

μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Καρανίκας στο στρατηγικό σχεδιασμό που έκανε για την εξαπατήση των κομμάτων της αντιπολίτευσης -τι; δεν ήταν δικός του;- δεν υπολόγισε ότι η βαριά ήττα της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου προοιωνίζεται το τέλος της, που δεν μπορεί πολύ να απέχει.

Και η μεγάλη αλήθεια είναι ότι όταν η κυβέρνηση κάνει το κεφαλαιώδες λάθος προσπαθώντας να περάσει εκλογικό νόμο για να κρατηθεί -καθώς αυταπατάται- στην εξουσία, τότε καταθέτει τη μαρτυρία της για το πόσο ευάλωτη είναι. Αποδεικνύει τον πανικό της και όλοι καταλαβαίνουν ότι ο νόμος που ψήφισε ποτέ δεν θα ισχύσει: Χάνει τις εκλογές που έρχονται! Τότε πρέπει να θυμηθεί:

 Σαν έτοιμος από καιρό…

αλλ’ όχι με των δειλών τα παρακάλια…

αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.