Γράφει ο Χρήστος Η. Χαλαζιάς

Η εύλογη απάντηση σ’ αυτή την αύξηση των πολιτικών μορφωμάτων είναι η οικονομική – κοινωνική κρίση και η ισοπέδωση των ανθρωπιστικών ιδεολογιών.

Κάτι παρόμοιο συνέβη και στη δεκαετία του 1930 όταν οι Ευρωπαίοι ζούσαν τη μεγάλη οικονομική κρίση. Οι λαοί ζούσαν δύσκολα, ενώ τα δημοκρατικά κόμματα ήταν σε δυσλειτουργία και οι δημοκρατικοί θεσμοί χαλαροί, δίνοντας την ευκαιρία σ’ ένα παρανοϊκό αιμοδιψές κτήνος, όπως ο Αδόλφος Χίτλερ, να επιλέγει από τον γερμανικό λαό, να μπει στο Κοινοβούλιο και να αιματοκυλίσει την Ευρώπη. Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε στις συνεδριάσεις του εθνικού Κοινοβουλίου μια ομάδα ατάλαντων ηθοποιών – «πολιτικών» να παίζει μια κακή θεατρική παράσταση, η οποία προκαλεί κάθε δημοκρατικό θεσμό.

Τα πρόσφατα έκτροπα που προκλήθηκαν από το «Τάγμα Εφόδου» για μια ακόμη φορά επέδειξαν περίτρανα ότι αυτό το ναζιστικό μόρφωμα λειτουργεί ως εγκληματική οργάνωση, φορώντας το μανδύα του πολιτικού κόμματος, και δεν σέβεται το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα.

Σήμερα μέσα από αοριστίες και άναρθρες κραυγές προσπαθούν να παρερμηνεύουν κάθε έννοια προκειμένου να εξαπατήσουν τους πολίτες και να κρύψουν τα πολιτικά τους πιστεύω. Αυτοί οι ατάλαντοι ηθοποιοί, «το αβγό του φιδιού», εκμεταλλεύονται την κρίση, αξιοποιώντας τα δικαιώματα που δίνει πλουσιοπάροχα η δημοκρατία στους πολίτες της, αυτοί εκμεταλλεύονται κάθε δικαίωμα και στις διακηρύξεις τους τα αρνούνται. Το πρόσωπό της το έδειξε κατ’ επανάληψη μέσα στο Κοινοβούλιο, με τραμπουκικό τρόπο και φυσικά αναδεικνύει το απαίδευτο και χαμηλό επίπεδο των μελών της.

Μέχρι σήμερα, ως καλά φίδια, αλλάζουν το πουκάμισό τους (την ιδεολογία τους!) ανάλογα με τη συγκυρία εξαπατώντας τους πολίτες. Πότε εμφανίζονται ως αντισυστημικοί, πότε ως χριστιανοί, αλλά πιστεύουν στον Αριο Θεό, και, το τραγικό, ως πατριώτες εθνικιστές, ενώ ασπάζονται τη ναζιστική θεωρία του αίματος και της βίας. Ας δούμε επιγραμματικά ποια ακριβώς είναι η ιδεολογία τους, μέσα από τα δικά τους επίσημα έντυπα.

Τι πιστεύουν: «Εμείς οι εθνικοσοσιαλιστές θεωρούμε τη δημοκρατία σαν σύστημα ιστορικά καταδικασμένο… Η δημοκρατία δεν προσφέρει καμιά υπέρτερη προοπτική που νοηματοδοτεί την ύπαρξή μας». Και συνεχίζουν παρακάτω «δεν θέλουμε την ελευθερία τους, ακριβώς γιατί αρνούμαστε τη δημοκρατία τους» (ιδρυτική τους Ιδεολογική Διακήρυξη σελ. 23).

Στη σελίδα 6 της μπροσούρας «Ζητήματα Τακτικής» γράφουν: «Στην άμεση προκλητή καταστροφή επιβάλλεται ο Συναγωνιστής να απαντήσει ακαριαία, σκληρά, ανελέητα, με βία στον εχθρό…».

Στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής, τεύχος 13, σελίδα 5: «Ζητάμε να πυκνώσουν τις τάξεις μας όσοι μπορούν να ριψοκινδυνεύσουν, έχουν αυτοπεποίθηση, ομαδικότητα κι αίσθηση συλλογικού ενθουσιασμού. Η ζωντανή πολιτική μας της γης του ΑΙΜΑΤΟΣ και της ΣΑΡΚΑΣ ενάντια στην “πολιτική” του κοντυλοφόρου του σάλιου…». « Πρέπει να προφυλάσσουμε το συμφέρον και την ύπαρξη της κίνησης με κάθε μέσον. Με υποκρισία, απάτη, ψέμα και ό,τι άλλο».

«Πρέπει και είναι καθήκον μας να προστατέψουμε τις ιερές για μας δομές της κίνησης, καθώς και την ύπαρξη κάθε συντρόφου, γιατί όλοι είμαστε φορείς του αγώνα και ο αγώνας δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς μαχητές πιστούς, ακούραστους και σκληρούς. Eτσι οφείλουμε να απαντήσουμε στον εχθρό, προξενώντας του ανάλογες ή και σημαντικότερες βλάβες».

Το ερώτημα για κάθε δημοκράτη πολίτη είναι πώς με όλα αυτά τα πιστεύω το ναζιστικό μόρφωμα υπάρχει σε ένα δημοκρατικό καθεστώς;

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]