Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Δεν ξέρω ποιο προκαλεί μεγαλύτερη έκπληξη: Oτι κάποιος ανεγκέφαλος χτύπησε στα καλά καθούμενα έναν αθλητή ή ότι τον χτύπησε με σκουπόξυλο; Και πώς το πέρασε στο γήπεδο κοτζάμ ξύλο; Στο πουλόβερ του το έκρυψε μαζί με το διαρκείας; Αλλά από την άλλη, ο Ιβάν Σαββίδης μπήκε στην Τούμπα με όπλο, οπότε όλα γίνονται.

Για όσους ασχολούνται με τα αθλητικά, όλα αυτά δεν μοιάζουν και τόσο παράξενα, παρόλο βέβαια που στη συγκεκριμένη περίπτωση, με το μπουκάρισμα του Ιβάν Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο με όπλο, ξεπεράστηκε κάθε όριο. Είναι ένα πρωτόγνωρο μεν, αλλά όχι ουρανοκατέβατο περιστατικό. Διότι, όπως λέει ο ποιητής, «τίποτα δεν ξεκινά όταν συμβαίνει. Εχει ξεκινήσει προ πολλού». Αυτό ισχύει και με τη βία στα γήπεδα. Συμβαίνει χρόνια τώρα, σε μικρά και σε μεγάλα ντέρμπι, συμβαίνει εντός και εκτός αθλητικών χώρων, με ραντεβού θανάτου, με απειλές, με άγρια επεισόδια, με καταγγελίες για στημένα. Στην Ελλάδα έχουμε θρηνήσει νεκρούς, από όλα αυτά που «συμβαίνουν» με την ανοχή των κυβερνήσεων, των αθλητικών διοικήσεων, της αστυνομίας, της δικαιοσύνης και των φιλάθλων/οπαδών. Κάπως έτσι χάθηκαν οι Κυριακές στα γήπεδα.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση η κατάσταση είναι ακόμα πιο περίπλοκη. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με έναν πρόεδρο ομάδας που παραβίασε τους κανόνες ασφαλείας, αλλά με έναν πρόεδρο ομάδας και ισχυρό επιχειρηματία που συνδέεται με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Η στήριξη που παρείχε στον Αλέξη Τσίπρα και τον Πάνο Καμμένο είναι δεδομένη, οπότε οι εξελίξεις και οι αναταράξεις που θα ακολουθήσουν δύσκολα θα μείνουν εντός των γηπέδων.

Οσο για τις δηλώσεις «δεν με νοιάζει το πολιτικό κόστος» απομένει να φανούν. Διότι η διακοπή του πρωταθλήματος μοιάζει σαν να δίνεις ντεπόν σε έναν πολυτραυματία και να περιμένεις να ανακάμψει. Οσο και να το χρυσώσεις, ντεπόν θα παραμείνει.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]