Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Είχαν υπολογίσει όλες τους τις κινήσεις, αλλά δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν τα απρόβλεπτα γεγονότα, τα τυχαία περιστατικά, αυτά που συνήθως ανεβοκατεβάζουν τις κυβερνήσεις.

Πριν από δέκα ημέρες ήταν η αποκάλυψη του «Ελεύθερου Τύπου» για τα επιδόματα ενοικίου του ζεύγους Αντωνοπούλου-Παπαδημητρίου που έκανε άνω κάτω του Μαξίμου, συνέτριψε τα επιχειρήματα περί «ηθικού πλεονεκτήματος» της αριστεράς και οδήγησε τον πρωθυπουργό σε έναν εσπευσμένο ανασχηματισμό.

Το πρόβλημα αντί να λυθεί, όπως περίμεναν στην κυβέρνηση, με την απομάκρυνση των υπουργών μεγάλωσε, όπως προκύπτει από τις έρευνες που δείχνουν διεύρυνση της ψαλίδας μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ. Η επιστροφή του Φώτη Κουβέλη στην ενεργό πολιτική σκηνή αντιμετωπίσθηκε με θυμηδία από τους πολίτες και τα κόμματα της αντιπολίτευσης καίγοντας το πρωθυπουργικό χαρτί του ανασχηματισμού.

Και ήρθε το βράδυ της Κυριακής, που το Μαξίμου χρεώθηκε για τα καλά τις στενές του σχέσεις με τον Ιβάν Σαββίδη. Κανένας από την πρωθυπουργική ομάδα δεν μπορούσε να προβλέψει την έκρηξη του προέδρου του ΠΑΟΚ και την εισβολή του στο γήπεδο της Τούμπας με το πιστόλι σε κοινή θέα.

Είχε βέβαια προηγηθεί ευνοϊκή δικαστική απόφαση για τον ΠΑΟΚ που εκδόθηκε τα ξημερώματα της Κυριακής και η οποία επέστρεφε στην ομάδα της Θεσσαλονίκης τους τρεις βαθμούς τιμωρίας της από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και επέτρεπε την είσοδο φιλάθλων για την παρακολούθηση του αγώνα με την ΑΕΚ.

Και έτσι φτάσαμε στο κουμπούρι του Ιβάν που έγινε πρώτο θέμα σε όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Η υποτιθέμενη κυβερνητική κάθαρση στο ποδόσφαιρο μετατράπηκε σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών με όρους υποκόσμου.

Ας θυμηθούμε τι έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας το 2016 σε συνάντηση με τους διεθνείς ποδοσφαιριστές που κατέκτησαν το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004:

«Να αποκατασταθεί η ομαλότητα, η κανονικότητα, να μπορέσουμε να ξαναπάμε στο γήπεδο με τα παιδιά μας, οι οικογένειες και να υπάρχει η αίσθηση ότι αυτό που είναι το αγαπημένο σπορ όλων των Ελλήνων και που είναι ο βασιλιάς των σπορ είναι ένα άθλημα στο οποίο υπάρχουν κανόνες, στο οποίο κερδίζει ο καλύτερος και είναι μία γιορτή, σε τελική ανάλυση. Γιατί όταν φτάνει στο σημείο ένα άθλημα να γίνεται χώρος όπου τα δικαστήρια και οι ποινικές υποθέσεις έχουν τον πρώτο λόγο, και όχι ο αθλητικός σχολιασμός, τότε χάνει όλη την αξία του».

Αυτά έλεγε ο πρωθυπουργός και τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με τη χρεοκοπία του ελληνικού ποδοσφαίρου, τη θρασύτητα των παραγόντων του, που εκπηγάζει από τις διαπλεκόμενες σχέσεις τους με κυβερνητικά στελέχη και την αίσθηση ότι το σύστημα εξουσίας είναι με το πλευρό τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να παίξει «μπάλα» με τους ποδοσφαιρικούς παράγοντες αλλά τελικώς έχασε το τόπι. Και σε αντίθεση με τον ΠΑΟΚ όπου τουλάχιστον υπήρχε ένας Βιεϊρίνια, ο οποίος εξέφρασε την αντίθεσή του στις πράξεις του αφεντικού του, στην κυβέρνηση δεν υπάρχουν αντίστοιχοι θύλακες σοβαρότητας. Με ό,τι ασχολούνται το αποτέλεσμα είναι κοινό: διάλυση…

Περίεργα ερωτήματα

Προκαλούν τουλάχιστον απορίες τα ερωτήματα, διλημματικού χαρακτήρα που έθεσε η εταιρεία «Prorata» και δημοσιεύθηκαν στην «Εφημερίδα των Συντακτών».

Για παράδειγμα η έρευνα διατυπώνει το ερώτημα: «Μεταξύ των δύο στόχων ποιον θεωρείτε σημαντικότερο; την κάθαρση ή την προστασία των θεσμών». Οι συμμετέχοντες απάντησαν σε ποσοστό 60% ότι είναι πιο σημαντική η κάθαρση ενώ μόνο το 30% προέταξε την προστασία των θεσμών. Αλήθεια, όμως, μπορεί να υπάρξει κάθαρση χωρίς την άψογη διαχείριση των θεσμών; Το δίλημμα παραπέμπει στη γνωστή θεωρία ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» η οποία εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε ένα κυνήγι μαγισσών, καθώς η κάθαρση προϋποθέτει ότι οι θεσμοί θα λειτουργούν άψογα.

Περίεργους συνειρμούς προκαλεί και το ερώτημα σχετικά με τη σύσταση της προανακριτικής επιτροπής. Οι ερευνητές της Prorata θέλουν απαντήσεις στο εάν η επιτροπή αυτή υπηρετεί τον στόχο της κάθαρσης ή πλήττει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και τη λειτουργία των κοινοβουλευτικών θεσμών. Οι απαντήσεις είναι μοιρασμένες, όμως και πάλι το ερώτημα μοιάζει παραπλανητικό. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και η προσπάθεια κάθαρσης είναι έννοιες που τίθενται διαζευκτικά. Κάθε εξήγηση από τους ερευνητές για το σκεπτικό τους δεκτή…

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]