Είναι γιος του βραβευμένου με Νόμπελ Οικονομίας, Τζον Κένεθ Γκάλμπρεϊθ, ενός εκ των κορυφαίων Αμερικανών κεϊνσιανών οικονομολόγων του 20ού αιώνα. Είναι μέλος του Ινστιτούτου Οικονομικών Levy και μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της Διεθνούς Ενωσης Οικονομολόγων. Και είναι φίλος του Γιάνη Βαρουφάκη.

Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

ΑΣ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ με το ποιος ήταν ο Τζον Κέινς (1883-1946), στο όνομα του οποίου πίνουν… οικονομικό νερό ο Γκάλμπρεϊθ και ο Βαρουφάκης. Ηταν Αγγλος οικονομολόγος, μαθηματικός, καθηγητής Πανεπιστημίου και συγγραφέας. Δημιουργός της λεγόμενης κεϊνσιανής σχολής, ο Κέινς πρότεινε την άνοδο των δημόσιων δαπανών σε περιόδους κρίσεων για να καλύψουν μέρος του ελλείμματος ζήτησης. Οι δημόσιες δαπάνες μπορεί να ξοδεύονται ως επιδόματα ανεργίας κ.λπ., αλλά ο κύριος στόχος δεν είναι η αναδιανομή αλλά η επανόρθωση της ισορροπίας. Οπως, μάλιστα, το έθετε εκλαϊκευμένα ο ίδιος, «για να σωθεί η οικονομία, το κράτος πρέπει να προσλαμβάνει έναν εργάτη για να ανοίγει μια τρύπα και έναν άλλο εργάτη για να την κλείνει».

ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ τώρα ποιος είναι ο Γιάνης Βαρουφάκης. Καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας (στο ίδιο με τον Γκάλμπρεϊθ), πολυγραφότατος συγγραφέας, μπλόγκερ και υπουργός Οικονομικών στην πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 2015. Τι γίνεται, λοιπόν, όταν συναντώνται οι σκέψεις ενός Ελληνα, ενός Αμερικανού και ενός Αγγλου οικονομολόγου; Ενα μικρό χάος. Σαν αυτό που περιγράφει ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ στο βιβλίο του.

ΟΤΑΝ Ο ΓΚΑΛΜΠΡΕΪΘ έφθασε στην Αθήνα ως σύμβουλος του Ελληνα υπουργού Οικονομικών, ο Γιάνης Βαρουφάκης τον υποδέχθηκε με τη φράση «Welcome to the Poisoned Chalice», όπως είναι και ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου («Καλώς όρισες στη μαρτυρική αρένα»). Ηταν, λοιπόν, ξεκάθαρο από την αρχή πως προετοιμάζονταν για μια αναμέτρηση στην οποία κάποιος θα ήταν στο ρόλο του μονομάχου και κάποιος στο ρόλο του θηρίου. Αφού, λοιπόν, πίστευαν πως επρόκειτο για αναμέτρηση θανάτου, προετοιμάστηκαν για το πιο ακραίο σενάριο, για έναν πιθανό «ξαφνικό θάνατο» της Ελλάδας, δηλαδή έξοδο από το ευρώ. Και επειδή κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις οικονομικές γνώσεις τους, οι δύο οικονομολόγοι μαζί με την ολιγομελή, μυστική ομάδα τους έκαναν μια πρόβλεψη που ήταν τόσο κοντά στην πραγματικότητα και τόσο εφιαλτική που τρόμαξε εκείνους που την είδαν. Τι προέβλεπε;

ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, εθνικοποίηση της Τραπέζης της Ελλάδος, επαναπροσδιορισμό των καταθέσεων σε νέα δραχμή, μέτρα για την εγγύηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, επιστράτευση δημοσίων υπαλλήλων. Επειδή, βέβαια, όλα αυτά δεν γίνονται σε μία μέρα, αλλά χρειάζονται πολλούς μήνες κατά τη διάρκεια των οποίων θα σημειώνονταν βίαιες εκρήξεις, υπεύθυνοι για τη δημόσια τάξη, την ασφάλεια και τις προμήθειες θα ήταν οι υπουργοί Aμυνας και Εσωτερικών. Μάλιστα, θα έπρεπε να υπάρξουν έλεγχος και εξοικονόμηση στις προμήθειες καυσίμων.

ΑΝ ΠΕΡΙΗΛΘΕ σε γνώση του πρωθυπουργού; Προφανώς. «Πραγματοποιήθηκε μια συνάντηση υψηλού επιπέδου για το ζήτημα, ο πρωθυπουργός δεν ζήτησε ενημέρωση από μας και η εργασία επί του θέματος τερματίστηκε με την υποβολή ενός εκτενούς υπομνήματος στις αρχές Μαΐου», γράφει χαρακτηριστικά ο Γκάλμπρεϊθ. Και κάπου εδώ όλοι θυμόμαστε τον Αλέξη Τσίπρα να λέει λίγο μετά το Brexit για τον Κάμερον, σχεδόν ειρωνικά, πως τον εντυπωσιάζει το γεγονός ότι δεν είχε κανένα plan B…

Ο ΤΖΕΪΜΣ ΓΚΑΛΜΠΡΕΪΘ, λοιπόν, προσέφερε σπουδαίο έργο στην Ελλάδα. Αν δεν υπήρχε αυτή η ομάδα, δεν θα υπήρχε αυτή η ανάλυση του τι θα σήμαινε να βρεθούμε εκτός ευρώ. Και αν κάποιοι δεν τρόμαζαν τότε και μόνο στην ανάγνωση εκείνων των σελίδων, σήμερα όχι απλά θα γνωρίζαμε όλοι τον Αμερικανό οικονομολόγο, αλλά θα ευχόμασταν να μην τον είχαμε μάθει ποτέ.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής