Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Ο υπουργός Εξωτερικών συνέκρινε τον αριθμό των πολιτών που πήγαν στο συλλαλητήριο με όσους έμειναν σπίτι τους και διαπίστωσε ότι η πλειοψηφία τον στηρίζει στις διαπραγματεύσεις. Ενδιαφέρουσα οπτική, δίνει μία νέα διάσταση στην έννοια της συμμετοχικής δημοκρατίας.
Το γραφείο του πρωθυπουργού έκανε λόγο «για αρκετές χιλιάδες κόσμου» που απέχουν πολύ από τα «εκατομμύρια» που ονειρευόταν η Ελλάδα.
Ο ίδιος ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Τόσκας υπολόγισε το πλήθος σε 135.000 πολίτες επικαλούμενος στοιχεία του αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, που για πρώτη φορά ανακοίνωσε επισήμως τον αριθμό των συγκεντρωθέντων, προκαλώντας πολλές αντιδράσεις στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ.
Και ύστερα ήρθε ο πρώην υπουργός και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μάρδας και είπε ότι στο συλλαλητήριο συμμετείχαν περίπου 500.000.
Η σύνθεση του Τασούλα
Η αγωνία του Μαξίμου να υποβαθμίσει τον όγκο του συλλαλητηρίου θυμίζει τη σοβιετικού τύπου προπαγάνδα: «Μην πιστεύετε αυτά που βλέπετε, αλλά μόνο αυτά που σας λέμε». Οπως ήταν φυσικό, η θεωρία της κυβέρνησης κατέρρευσε αμέσως γιατί συγκρούσθηκε με την πραγματικότητα.
Το μόνο που κατάφεραν οι γίγαντες της κυβέρνησης ήταν να χαλυβδώσουν τον κόσμο που συμμετείχε στο συλλαλητήριο και οι οποίοι, σύμφωνα με το Μαξίμου, ήταν ολίγοι για να ληφθούν πολιτικά συμπεράσματα.
Ομως οι προπαγανδιστές δεν σταμάτησαν εκεί. Το επόμενο βήμα τους ήταν να συκοφαντήσουν τον Μίκη Θεοδωράκη και να βαφτίσουν ως «ακροδεξιούς» τους πολίτες που διαδήλωσαν για το όνομα της Μακεδονίας.
Το γεγονός ότι βρίσκονται στην εξουσία επειδή το 2014 προκάλεσαν πρόωρες εκλογές με την ψήφο της Χρυσής Αυγής δεν τους πειράζει. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εξουσία και η λοιδορία των υπολοίπων πολιτικών.
Και πάλι έρχονται δεύτεροι. Μαθήματα συκοφάντησης έχουν πάρει από τον Μαδούρο. Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας είχε καταγγείλει στο παρελθόν τη «φιλοαμερικανική Δεξιά» ότι υποκινούσε πραξικόπημα σε βάρος του, ενώ καλούσε τον κόσμο να μην πιστεύει τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Η παρέα του κ. Τσίπρα απέκτησε σε χρόνο-ρεκόρ καθεστωτικές συμπεριφορές και όσο πλησιάζει ο χρόνος των εκλογών τόσο θα διολισθαίνει σε πιο αντιδημοκρατικές τακτικές. Ας το έχουν υπόψη τους όλοι, και ιδίως η αξιωματική αντιπολίτευση.
Ανισοβαρείς οι όροι Νίμιτς
Ενας έντιμος συμβιβασμός, όπως αυτός που συζητείται ότι πρέπει να γίνει, μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων πρέπει να οδηγεί σε μία κατάσταση που δεν θα έχει νικητές και χαμένους.
Ομως από τα στοιχεία του φακέλου που έχει κομίσει στις δύο πλευρές ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς δεν προκύπτει το στοιχείο του αμοιβαίου οφέλους. Για παράδειγμα, ενώ προτείνονται σύνθετες ονομασίες τύπου Nova ή Gorna «Makedonija» ως διεθνές διακριτικό της χώρας, προτείνεται το γράμμα «Μ» που παραπέμπει στη Μακεδονία. Επίσης, δεν υπάρχει καμία αναφορά στην υποχρεωτική αλλαγή του Συντάγματος των Σκοπίων, που περιέχει τις αλυτρωτικές θέσεις των γειτόνων. Για αυτό δεν πρέπει να απορούμε που ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζάεφ έχει δεσμευθεί ότι θα προχωρήσει σε δημοψήφισμα για να εγκρίνουν οι πολίτες την ονομασία. Αλήθεια, εάν ο συμβιβασμός είναι win win, γιατί δεν αποφασίζει δημοψήφισμα και ο κ. Τσίπρας;
Οι αγορές αγρίεψαν τώρα που τις χρειαζόμαστε
Αργησε πολύ ο Τσίπρας να καταλάβει ότι οι ευκαιρίες στην οικονομία δεν διαρκούν πολύ. Επί τρία χρόνια οι αγορές έσπαγαν κάθε ρεκόρ, οι τιμές των ομολόγων κατέρρεαν, το παγκόσμιο χρήμα ήταν πάμφθηνο και έψαχνε ευκαιρίες. Εμείς βολοδέρναμε μεταξύ Βαρουφάκη, δημοψηφίσματος και αέναων διαπραγματεύσεων. Τώρα που χρειαζόμαστε τις αγορές, το κλίμα έχει αλλάξει δραματικά. Οι τιμές των ομολόγων ανεβαίνουν διαρκώς, τα χρηματιστήρια υποχωρούν και το χρήμα αναζητεί πιο ασφαλή επενδυτικά καταφύγια. Η κυβέρνηση προχωρεί αυτές τις ημέρες στην έκδοση ομολόγου επταετούς διάρκειας για να χρησιμοποιήσει τα χρήματα ως «καβάντζα», σύμφωνα με την έκφραση που χρησιμοποίησε ο υπουργός Οικονομικών. Το επιτόκιο θα είναι ακριβό, άνω του 3%, όταν την προηγούμενη εβδομάδα οι εκτιμήσεις ανέφεραν ότι η έκδοση θα γινόταν στα επίπεδα του 2,7%. Η οικονομία έχασε χρόνο με την κυβέρνηση Τσίπρα και οι επενδυτές «μαζεύονται» τώρα που τους ψάχνουμε.
O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]