Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Μπορεί να αναρωτηθεί κανείς μήπως και «χάθηκε» το αρχείο της ιστορικής εφημερίδας, από επανεκδόσεώς της -4 Αυγούστου 1974- ως κομματικού οργάνου του ΚΚΕ Εσωτερικού, στη συνέχεια του ΣΥΝ και στην πρόσφατη μετεξέλιξή της του ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί, αν ανέτρεχαν οι συντάκτες της στο αρχείο και αναζητούσαν το πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ, 15 Φεβρουαρίου 1992, την επαύριον του μεγάλου συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη για το Μακεδονικό, ίσως να ήταν περισσότερο προσεκτικοί, όταν θα διάβαζαν το ρεπορτάζ, με τίτλο «Εντυπωσιακό το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. ΠΑΛΜΟΣ ΜΕ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ» και το κείμενο:
«Με ωριμότητα, που έπεισε και τους πλέον δύσπιστους, αλλά και πατριωτικό παλμό, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες από όλη τη Μακεδονία σε μια συγκέντρωση με ιδιαίτερη μαζικότητα. Και ο Μανώλης Γλέζος ήταν στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία».

Θα είχαν και την ευκαιρία, στο ίδιο ρεπορτάζ, να μελετήσουν και το επίκαιρο σήμερα σχόλιο του Λεωνίδα Κύρκου, βουλευτή του ΣΥΝ, που μετείχε στο συλλαλητήριο: «Επρόκειτο για μια τεράστια λαϊκή εκδήλωση που τη χαρακτήριζε η έντονη ευαισθησία απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια αμφισβήτησης των συνόρων της ελληνικής Μακεδονίας, πλαστογράφησης της ιστορίας, υφαρπαγής της ιστορικής κληρονομιάς».

Ετσι εξέφρασε ο Κύρκος τη λαϊκή διεκδίκηση, δικαιολογώντας ακόμη και τα ακραία συνθήματα που ακούστηκαν από κάποιους ανεγκέφαλους, πάνω «στον νεανικό και αγνό ενθουσιασμό» του πλήθους – για να δανειστώ τον ωραίο στίχο του Διονύση Σαββόπουλου από τον «Πολιτευτή» του…
Σημειώνοντας μάλιστα ο Λεωνίδας την απουσία του ΚΚΕ χρησιμοποίησε και το «πλην Λακεδαιμονίων», από την επιγραφή του Μ. Αλέξανδρου μετά τη μάχη του Γρανικού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, συνυπάρχοντας σήμερα με τους ΑΝ.ΕΛ., μπορεί να καταγγείλει αναδρομικά τον Κύρκο, τον Γλέζο και τους άλλους εκπροσώπους του Συνασπισμού, στη συγκἐντρωση-ορόσημο της Θεσσαλονίκης, ως φασίστες, αντιδραστικούς, ακροδεξιούς, ή μπορεί να αμφισβητήσει τον πατριωτισμό τους; Θα έχει περισσέψει και η ασέβεια.

Για το συλλαλητήριο της 21 Ιανουαρίου, στη Θεσσαλονίκη, ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του. Φασίστας ΚΑΙ αυτός;

Αραγε τι προσφέρουν οι ύβρεις, οι χυδαίοι χαρακτηρισμοί, η τόση αμετροέπεια στα θέματα εθνικής συνείδησης; Πόσω μάλλον όταν ο ροζ ΣΥΡΙΖΑ, εργολαβικά, προωθεί τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των συμμάχων μας στην περιοχή, παραμερίζοντας τα εθνικά μας συμφέροντα. Για την καρέκλα… Οχι; Πώς όχι…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου