Ο ΣYΝΤΡΟΦΟΣ Πάμπλο έχασε την εξουσία. Την αποχαιρέτησε με ένα εκατομύριο και κάτι χιλιάδες λιγότερους ψηφοφόρους που τον εγκατέλειψαν μέσα σε ένα εξάμηνο. Η διαβεβαίωσή του: «Δεν πρόκειται να καταντήσουμε την Ισπανία σαν την Ελλάδα» πήγε άπατη.

Ο συνοδοιπόρος Πάμπλο έφερε τον Αλέξη ως παράδειγμα προς αποφυγήν, αλλά ποιος να τον πιστέψει… Επεσε, απρόσμενα, το Brexit και τον ισοπέδωσε.

Η υπόσχεσή του ότι θα κάνει δημοψήφισμα για την απόσχιση της Καταλονίας φόβισε τους Ισπανούς που είναι σοβαροί άνθρωποι. Και ο Αλέξης υποσχόταν κατάργηση Μνημόνιου, λιτότητας, ΕΝΦΙΑ (ζητούσε από τους οπαδούς του να μην τον πληρώσουν), αυξήσεις στις συντάξεις.

Ομως, θα πληρώσουν υψηλότερο ΕΝΦΙΑ, περισσότερους φόρους, μεγαλύτερη λιτότητα, σκληρή μείωση συντάξεων και μισθών και ανεργία που τραβά την ανηφόρα. Θα αναμιμνήσκονται οι ψηφοφόροι εκείνες τις ωραίες ημέρες του προεκλογικού Αλέξη (Τι; Κανείς τώρα δεν λέει ότι τον ψήφισε;) που, γεμάτος πάθος, έταζε λαγούς με πετραχήλια στις πλατείες και εκείνοι ξέφρενα από κάτω τον χειροκροτούσαν.

Ο Πάμπλο δεν θα μάθει την Ευρωπαϊκή Ενωση να χορεύει φλαμένγκο και ο Αλέξης δεν θα βαρέσει ποτέ τα νταούλια. Ούτε θα συγκροτήσουν τρίγωνο με τον Ολάντ και τετράγωνο με τον Ρέντσι για να σαρώσει ο Νότος τις αντιδραστικές Βρυξέλλες. Τώρα, κότες. Ούτε καν λιράτες… Η τσιπρική επένδυση σ’ ένα μέτωπο αριστερών δυνάμεων που θα άλλαζε τον προσανατολισμό της Ευρώπης είχε άδοξο τέλος. Το ενδιαφέρον για την Ελλάδα ξεθύμανε.

Υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά θέματα από το να ασχοληθεί κανείς με τα ήξεις-αφήξεις της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου, που ξεδοντιάστηκε με την υπογραφή της στο Μνημόνιο.

Ατέρμονο το Μνημόνιο! Το ομολόγησε ο Αλ. Τσίπρας στον Δ. Κουτσούμπα: «Δεν μπορώ να κάνω τίποτα από αυτά που δεσμεύθηκα, αφού υπάρχουν οι δεσμεύσεις από το 3ο Μνημόνιο. Σκέφτομαι, λοιπόν, μήπως αλλάξω τον εκλογικό νόμο και το Σύνταγμα να αφήσω κάτι ως Αριστερά, γιατί από τα άλλα δεν θα κατορθώσω να κάνω τίποτα».

Ο εκλογικός νόμος ως διαφυγή στο δικό του αδιέξοδο. Τα παιδία παίζει με τα σπίρτα πάνω από ένα μπετόνι με βενζίνη. Η προειδοποίηση των Βρυξελλών προς την κυβέρνηση είναι σαφής: «Επισπεύσατε την εφαρμογή των μέτρων».

Η δεύτερη αξιολόγηση είναι ante portas και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εμφανίζεται λίαν απρόθυμη να εντάξει την Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Η ανοχή των Βρυξελλών έναντι της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου, για λόγους βρετανικού δημοψηφίσματος, ίσως και ισπανικών εκλογών, εξέπνευσε.

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Θυμάστε που ο Αλέξης, συνεπικουρούμενος από τον ΓιάΝη (ένα Ν, παρακαλώ), δήλωνε ότι δεν προβλέπεται νομικό πλαίσιο για την αποβολή μέλους από την Ευρωπαϊκή Ενωση; Είναι ανάμεσα στα άλλα ωραία που ακούγαμε και -εις μάτην- προσπαθούσαμε, εμείς οι… μερκελιστές, να εξηγήσουμε στους πολίτες ότι το δίδυμο ήταν μακράν νυχτωμένο.

Θα είχαν πετάξει την Ελλάδα σαν μύγα από το γάλα, όπως κάνουν με τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία οδεύει ολοταχώς προς την… μικράν Αγγλία. Ενα βήμα μάς χώριζε για να βρεθούμε αγκαλιά με το Grexit και από εκεί να οδεύσουμε, συνοπτικά, προς την μικράν Ελλάδα. Περισσότερες εξηγήσεις, περιττές…