Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η κυβέρνηση επιχειρεί να εξωραΐσει την κατάσταση στην οικονομία και να εμφανίσει ως κατόρθωμά της την υποτιθέμενη έξοδο από τα Μνημόνια. Ο κ. Τσίπρας πρέπει να αισθάνεται σαν τον Χότζα, καθώς, αφού πρώτα φόρτωσε δύο Μνημόνια στον ελληνικό λαό και βάρη στην οικονομία ύψους 100 δισεκατομμυρίων, τώρα δηλώνει ότι θα τον απαλλάξει από την κρίση.

Ομως δεν γίνεται πιστευτός. Οι δανειστές έχουν δέσει τον «γάιδαρο» του Χότζα για τα καλά.

Εχουν εξασφαλίσει τη δέσμευση της Ελλάδας για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μέχρι και το 2022 ώστε να γίνεται χωρίς προβλήματα η αποπληρωμή των δανείων τους. Σιγούρεψαν τα πλεονάσματα επιβάλλοντας τα μέτρα που ζητούσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με αρχή τη μείωση των συντάξεων έως και 18% από τον Δεκέμβριο του 2018 αλλά και την περικοπή του αφορολογήτου στα 5.600 ευρώ το 2019 ή το 2020.

Και βέβαια έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, στην περίπτωση που τα πράγματα στην Ελλάδα δεν εξελιχθούν καλά. Το υπερταμείο, στο οποίο έχει περάσει το σύνολο της κρατικής περιουσίας για 99 χρόνια, μπορεί να αποτελέσει λεία των δανειστών προκειμένου να πάρουν τα χρήματά τους.

Επομένως το Μνημόνιο δεν καταργείται τον Αύγουστο, όπως διατείνεται το Μαξίμου, αλλά ολοκληρώνεται το δανειακό πρόγραμμα. Οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να μας ξαναδανείσουν ούτε ευρώ, θα πρέπει να καλύπτουμε τις χρηματοδοτικές μας ανάγκες από τις αγορές με υψηλότερα επιτόκια.

Αυτή είναι η πραγματική εικόνα και όχι οι ψευδαισθήσεις που καλλιεργεί η κυβέρνηση με σκοπό να υφαρπάξει την ψήφο των πολιτών τον Σεπτέμβριο του 2018, όπως σχεδιάζουν στα υπουργικά γραφεία του Μαξίμου.

Το δυσάρεστο είναι ότι, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας έχει λάβει όλα τα μέτρα που απαιτούσαν οι δανειστές, δεν έχει εξασφαλίσει τίποτα για το χρέος. Οι βραχυπρόθεσμες ρυθμίσεις, που ήδη έχουν ξεκινήσει, έως τώρα επιβαρύνουν περισσότερο την ελληνική πλευρά παρά εκείνη των δανειστών, λόγω του κόστους που έχουν για το τραπεζικό σύστημα, ενώ τα μεσοπρόθεσμα μέτρα παραμένουν απροσδιόριστα όταν πληθαίνουν οι διαρροές από Βερολίνο ότι δεν πρόκειται να εφαρμοσθούν παρά μόνο μετά το 2022.

Για όλα αυτά είναι σαφές ότι οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να φύγει ο Τσίπρας από την εξουσία. Εχει γίνει ο καλύτερος εταίρος τους. Μπορεί να περάσει όλα τα μέτρα χωρίς να ανοίγει ρουθούνι, καθώς οι επαγγελματίες διαδηλωτές έχουν μεταφερθεί σε κρατικές αργομισθίες, υπογράφει τα πάντα χωρίς περιττές ερωτήσεις και εμφανίζει πολλαπλάσια πλεονάσματα από αυτά που του ζητούν. Και όλα αυτά «τζάμπα», χωρίς να χρειαστεί να πληρώσουν κάτι για το χρέος.

Εάν ήταν στο χέρι τους θα καταργούσαν και τις εκλογές. Ευτυχώς αυτό δεν μπορεί να το υπογράψει ο πρωθυπουργός.

Συγκρούσεις με κόστος

Η κίνηση της κυβέρνησης να τα βάλει με τον κεντρικό τραπεζίτη επειδή διατύπωσε την άποψη ότι καλό θα ήταν να υπάρχει προληπτική πιστωτική γραμμή έχει υψηλό κόστος. Τώρα που βρισκόμαστε στην τελική φάση του προγράμματος η Ελλάδα πρέπει να έχει στο πλευρό της τον Μάριο Ντράγκι, όταν μάλιστα μεσολαβούν τα stress tests για τις τράπεζες και το ΔΝΤ πιέζει για νέα ανακεφαλαιοποίηση. Η σύγκρουση του Μαξίμου με τον Στουρνάρα δεν οδηγεί πουθενά. Ούτε ο Στουρνάρας θα παραιτηθεί ώστε να αντικατασταθεί από συριζαίο ούτε η κυβέρνηση θα κερδίσει κάτι, πέραν των οργισμένων μηνυμάτων του καβγατζή αναπληρωτή υπουργού Υγείας στο facebook. Η ΕΚΤ κρατά τα κλειδιά των αποφάσεων για την επόμενη ημέρα και οι αναίτιες αντιπαραθέσεις έχουν παράπλευρες απώλειες.

Θα ψηφίσουν και το σκοπιανό

Οσοι πιστεύουν ότι οι ΑΝ.ΕΛ. θα ρίξουν την κυβέρνηση, δηλαδή θα πέσουν οι ίδιοι από τις καρέκλες τους, για το Σκοπιανό πρέπει να είναι πολύ γελασμένοι. ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. έχουν πλέον κοινή τύχη, μόνο που η θέση των Ανεξαρτήτων Ελλήνων την επομένη των εκλογών δεν είναι τόσο βέβαιη όσο του κυβερνητικού τους εταίρου. Για αυτό, εάν χρειαστεί, οι 153 θα ψηφίσουν και το Σκοπιανό. Αλλωστε το είπε και ένας βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ. παραφράζοντας άθελά του τον Βολταίρο. «Διαφωνώ με ονομασία “Μακεδονία” για το Σκοπιανό αλλά θα το ψηφίσω πειθαρχώντας με την κυβερνητική γραμμή».

O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου