Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Σήμερα λήγει το «μικρό τελεσίγραφο» -η «κανονική περίοδος» θα λέγαμε στο μπάσκετ- αλλά η καταληκτική διορία των play-off είναι την Πέμπτη, όταν θεωρητικά δεν θα υπάρχει άλλος χρόνος και ο Ισπανός πρωθυπουργός θα πρέπει να «πατήσει το κουμπί». Μια ιδέα τού τι μπορεί να σημαίνει αυτό μας έδωσε η El Mundo: «Η Μαδρίτη εξετάζει δύο επιλογές. Είτε να αντικαταστήσει το σύνολο της καταλανικής κυβέρνησης με μια οικουμενική κυβέρνηση από όλα τα κόμματα είτε να διορίσει μια κυβέρνηση τεχνοκρατών, με σκοπό τη διενέργεια εκλογών στην Καταλονία τους επόμενους 3-6». Easier said than done, θα έλεγαν οι Αγγλοι. (Εύκολο να το λες, αλλά όχι να το κάνεις).
Το μόνο που είπε χθες ο Πουτζδεμόντ την ώρα που η Ισπανία και η Ευρώπη όλη κρέμονται από τα χείλη του ήταν μια ακόμη δημιουργική ασάφεια: «Η ειρήνη και η δημοκρατία θα είναι το κριτήριο των αποφάσεών μας». Για την ταμπακέρα και την kolotumba τσιμουδιά. Η αλήθεια είναι πως είχε κάτι το ηρωικό και μακάβριο η χθεσινή παρουσία σύσσωμης της καταλανικής κυβέρνησης στο κοιμητήριο Μοντζουίκ, όπου γιορτάστηκε η 77η επέτειος από την εκτέλεση του Λουίς Κομπανίς. Ηταν πρωθυπουργός της βραχύβιας Καταλανικής Δημοκρατίας του 1934, που εκτελέστηκε από τον Φράνκο το 1940, αφού του τον παρέδωσαν οι Γερμανοί…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου