Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση χρειάστηκαν δύο μήνες, ενώ στις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής κάποιοι εκτιμούν ότι μπορεί να φθάσουν και τις 100 ημέρες. Ανεξαρτήτως τού τι θα σημάνει το αποτέλεσμα που θα προκύψει από τις γερμανικές κάλπες όπως και ο «μετέωρος χρόνος» που θα ακολουθήσει κρατώντας παγωμένα τα ελληνικά θέματα, υπάρχει και κάτι άλλο που πάντα μας εκπλήσσει εδώ στο Νότο: Οτι σε όλο αυτό το διάστημα που η Μέρκελ θα παζαρεύει πού θα δώσει το υπουργείο Οικονομικών –αν δεν ξέρει ήδη– είναι ότι το γερμανικό κράτος θα λειτουργεί σαν καλολαδωμένη μηχανή.

Οπως ακριβώς λειτούργησε το κράτος και στο Βέλγιο που βρισκόταν σε καθεστώς ακυβερνησίας επί ενάμιση χρόνο (!), στην Ολλανδία και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, όπου το σύστημα του Δημοσίου έχει μάθει να εργάζεται ανεξάρτητα –όχι ανεξέλεγκτα– από τους πολιτικούς του προϊσταμένους. Στην Ελλάδα, το ναυάγιο του Σαρωνικού είναι ένα πολύ κακό, για αυτό και πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα, της χαλάρωσης από τη μία, και της απόλυτης εξάρτησης, από την άλλη, των δημόσιων λειτουργών από τους εκάστοτε κυβερνώντες. Ωστόσο δεν είναι το μοναδικό. Το παραδέχθηκε άλλωστε πρόσφατα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός όταν, μιλώντας στη ΔΕΘ για τις επενδύσεις, είπε πως ακόμα και για να πάει ένας φάκελος από το ένα γραφείο στο άλλο πρέπει να δώσει εντολή ο υπουργός.

Αν δηλαδή ο υπουργός είναι ανίκανος θα παραλύσουν οι βασικοί μηχανισμοί του υπουργείου του. Αν είναι ικανός θα λειτουργήσουν μέχρι να έρθει ο επόμενος οπότε θα «παγώσουν» και πάλι. Είναι η ατελείωτη γραφειοκρατία που δεν επιτρέπει στο Ελληνικό Δημόσιο να λειτουργήσει γρήγορα και αποτελεσματικά, είναι ο φόβος της ανάληψης ευθύνης χωρίς την έγκριση από την πολιτική ηγεσία, είναι το σαθρό μοντέλο στο οποίο έχει δομηθεί το Ελληνικό Δημόσιο: Εμπλοκή πολλών δημόσιων υπηρεσιών για το ίδιο θέμα, αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων, λανθασμένη κατανομή οργανικών θέσεων, έλλειψη αξιολόγησης και κατά συνέπεια επιβράβευσης ή επιμόρφωσης των υπαλλήλων, κομματικοποίηση, αναξιοκρατία.

Μια σειρά λόγων που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη χαμηλή αποτελεσματικότητα του Δημοσίου. Σύμφωνα με έρευνα του ΚΕΠΕ (2016), το Ελληνικό Δημόσιο έχει την 4^η χαμηλότερη επίδοση μεταξύ των κρατών μελών της Ε.Ε. Κάπως έτσι καταλήγουμε σε ακυβέρνητα καράβια που ξερνούν μαζούτ στον Σαρωνικό. Από ακυβέρνητα υπουργεία.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου