Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Το τελευταίο κρούσμα «σαουδαραβοποίησης» των γυναικείων δικαιωμάτων στην Τουρκία καταγράφηκε στην πόλη της Μαλάτειας (η βυζαντινή Μελιτινή) όπου τον άλλο μήνα μπαίνουν σε κυκλοφορία «ροζ λεωφορεία», αποκλειστικά για γυναίκες. Hταν μια ιδέα του Κόμματος Ευτυχίας (Saadet Partisi) που είχε ιδρύσει ο πνευματικός πατέρας του Ερντογάν, Νετσμεντίν Ερμπακάν, αλλά το 2002 θεωρήθηκε απαράδεκτη για την κοσμική Τουρκία. Τον Ιούνιο ξέσπασε διαμάχη στην Προύσα (παλιά πρωτεύουσα των Οθωμανών) όταν ο δήμος ανακοίνωσε ότι θα βάλει χωριστά βαγόνια για τις γυναίκες στον προαστιακό. Ακόμη δεν το έχει τολμήσει, αλλά…
2014 και 2024, ομοιότητες και διαφορές
Ακόμη και στις πολυτελείς τουριστικές υποδομές των τουρκικών παραλίων, σε πισίνες, spa, ντισκοτέκ, αίθουσες εκδηλώσεων και συνεστιάσεων, αρχίζει να πολλαπλασιάζεται το φαινόμενο haremlik-selamlik, δηλαδή κατά κυριολεξία χωριστοί χώροι για άνδρες και γυναίκες. Σήμερα δεν υπάρχει πόλη στην Τουρκία που να μη διαθέτει εστιατόρια, αίθουσες για γαμήλιες δεξιώσεις και σουνέτ (περιτομές) με χωροταξικές διαρρυθμίσεις που να υπηρετούν τη λογική αυτού του απαρτχάιντ. Τους τιμά με το παραπάνω η νέα «ισλαμική μπουρζουαζία», πλούσιοι συντηρητικοί κύριοι συνοδευόμενοι από τις κυρίες τους με σινιέ μαντίλα.
Eχει πάψει να είναι πλέον κοινωνικό φαινόμενο και αποτελεί επίσημη κρατική πολιτική. Τον Μάιο ακόμη και ο πρόεδρος της Βουλής, Ισμαήλ Κάχραμαν, παρέθεσε χωριστά ιφτάρ (δείπνα για τη λήξη του Ραμαζανιού) στους βουλευτές και τις βουλευτίνες. Εν όψει της νέας σχολικής χρονιάς μικτά γυμνάσια σε Ικόνιο και Μερσίνα διαχωρίζουν ανεπίσημα τις τάξεις τους σε αρρένων και θηλέων. Η Τουρκία διολισθαίνει προς το Χαλιφάτο τσαμπούκ-τσαμπούκ (γρήγορα-γρήγορα).
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου