Η Ρωσία χαρακτηρίζεται «aggressor», αλλά οι ΗΠΑ διαφωνούν με αυτό και με άλλες παρόμοιες διατυπώσεις, ανέφεραν στους FT πέντε Δυτικοί αξιωματούχοι. Η λέξη «επιθετικότητα» υπήρχε πέντε φορές στο περσινό ανακοινωθέν.

«Είμαστε κάθετοι στο ότι θα πρέπει να υπάρχει διάκριση ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία, δεν είναι το ίδιο», είπε στους FT αξιωματούχος με γνώση του θέματος που πρόσθεσε ότι «οι Αμερικανοί το μπλοκάρουν αυτό. Εξακολουθούμε να εργαζόμαστε πάνω σε αυτό και ευελπιστούμε».

Η αμερικανική πλευρά επιμένει να μετριάζει τη ρητορική της σχετικά με το Ουκρανικό, καθώς μιλά για «σύγκρουση» («conflict»), όπως έπραξε ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο κατά τη συνάντησή του στη Σαουδική Αραβία με τον Ρώσο ομόλογό Σεργκέι Λαβρόφ.

Λευκός Οίκος προς Kίεβο: Ρίξτε τους τόνους της κριτικής σε εμάς και υπογράψτε τη συμφωνία για τα ορυκτά

Συνεχίζεται η αντιπαράθεση μέσω δηλώσεων μεταξύ Ουάσινγκτον και Κιέβου, με τον σύμβουλο εθνικής ασφαλείας του Λευκού Οίκου Μάικ Γουόλτς να καλεί την Ουκρανία να ρίξει τους τόνους της κριτικής προς τις ΗΠΑ, που προσπαθούν μια κοινά αποδεκτή συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου.

«Πρέπει να το ρίξουν τους τόνους και να ρίξουν μια καλή ματιά και να υπογράψουν αυτή τη συμφωνία», είπε ο Γουόλτς στο Fox News, αναφερόμενος σε μια κρίσιμη συμφωνία ορυκτών με την Ουάσιγκτον. Παράλληλα, ο Γουόλτς εκτιμά ότι οι δύο πλευρές μπορούν να λύσουν τις διαφορές τους.

Την δια ώρα απάντηση στον Ντόναλντ Τραμπ και στον χαρακτηρισμό «δικτάτορας» που απέδωσε στον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, έδωσε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν. «Η Ουκρανία είναι μία δημοκρατία, η Ρωσία του Πούτιν όχι», είπε ο Στεφάν ντε Κιρσμάκερ, εκπρόσωπος Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σήμερα Πέμπτη, όταν κλήθηκε να σχολιάσει την επίμαχη δήλωση του Ντόναλντ Τραμπ. «Ο Ζελένσκι έχει εκλεγεί νόμιμα με διαδικασία ελεύθερων δίκαιων και δημοκρατικών εκλογών», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, κατά τη διάρκεια ενημέρωσης των συντακτών.

Ανοιχτή επίθεση Ζελένσκι στον Τραμπ: Υιοθετεί ανοιχτά τις θέσεις της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ όχι μόνον επιτίθεται ανοιχτά στον Ουκρανό ομόλογό του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, χαρακτηρίζοντάς τον «δικτάτορα», αλλά υιοθετεί τις αφηγήσεις της Ρωσίας όσον αφορά την εισβολή των δυνάμεών της στη γειτονική της χώρα, τροφοδοτώντας τις εικασίες για εγκατάλειψη της Ουκρανίας, σύμφωνα με αναλυτές.

«Θα έλεγε κανείς ότι ετοιμάζεται να κλείσει την υπόθεση», δήλωσε στο AFP ο Μαξ Μπέργκμαν, διευθυντής του προγράμματος Ευρώπη, Ρωσία και Ευρασία στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών.

Φαίνεται διατεθειμένος οι «ΗΠΑ να νίψουν τας χείρας τους για την Ουκρανία και να εστιάσουν στη σχέση με τη Μόσχα». Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει μια «συγγένεια με τον Βλαντίμιρ Πούτιν» και μια «συγγένεια με το στυλ ισχυρού άνδρα του Πούτιν», σύμφωνα με τον ίδιο.

Η ένταση ανέβηκε πολύ μετά την ξαφνική συνομιλία του Ντόναλντ Τραμπ με τον Ρώσο ομόλογό του την περασμένη Τετάρτη και την βούλησή τους να αρχίσουν το συντομότερο δυνατό διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία, αλλά χωρίς την Ουκρανία.

Η ένταση αυτή μετατράπηκε σε κρίση, μετά τη συνάντηση ρωσικών και αμερικανικών αντιπροσωπειών στη Σαουδική Αραβία αυτήν την εβδομάδα, με τον Ντόναλντ Τραμπ να βομβαρδίζει τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι με κατηγορίες.

«Δικτάτορας χωρίς εκλογές, ο Ζελένσκι καλά θα κάνει να κινηθεί γρήγορα, αλλιώς δεν θα του μείνει χώρα», σημείωσε στην πλατφόρμα του κοινωνικής δικτύωσης Truth Social. «Λατρεύω την Ουκρανία, αλλά ο Ζελένσκι έκανε χάλια δουλειά», έγραψε επίσης.

Για το Κίεβο, που δεν έχει τα περιθώρια να προκαλεί την αποστροφή του βασικού του υποστηρικτή, και για τους Ευρωπαίους, που ανησυχούν πολύ για ενδεχόμενη προσέγγιση ανάμεσα στην Ουάσινγκτον και τη Μόσχα σε βάρος τους, το πιο ανησυχητικό δεν έγκειται στο υβρεολόγιο απέναντι στον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αλλά στον τρόπο με τον οποίο ο Ντόναλντ Τραμπ λαμβάνει τοις μετρητοίς τα στοιχεία του λόγου και της προπαγάνδας της Ρωσίας για τον πόλεμο.

Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι απάντησε εξάλλου ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ζει σε μια «φούσκα ρωσικής παραπληροφόρησης».

Οι αρχές της Μόσχας κατηγορούνται συχνά ότι προσπαθούν να διαμορφώσουν τις διεθνείς κοινές γνώμες ξεκινώντας από τη βάση, με τη διοργάνωση εκστρατειών παραπληροφόρησης, ιδίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ωστόσο πλέον μέρος των αφηγήσεών τους δείχνει να επαναλαμβάνεται από την κορυφή της πυραμίδας, από έναν από τους πιο ισχυρούς και ακουστούς ανθρώπους στον κόσμο.

Ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι η Ουκρανία ξεκίνησε τον πόλεμο, παρέθεσε ψευδή στοιχεία για τη δημοτικότητα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, του ζήτησε να προκηρύξει εκλογές, απέκλεισε ένταξη της Ουκρανίας στο NATO κλπ.

«Μεγάλο μέρος της γλώσσας του, συμπεριλαμβανομένης της επανάληψης των επιχειρημάτων του Κρεμλίνου, δείχνει ότι ίσως απλά να εγκαταλείπει την υπόθεση προς όφελος της Ρωσίας», σημείωσε ο Χένρι Χέιλ καθηγητής πολιτικών επιστημών και διεθνών υποθέσεων στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσινγκτον.

Ωστόσο, αν και είναι εύλογο να ανησυχούν, οι Ουκρανοί «δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουν κάθε ελπίδα… Το στυλ διαπραγμάτευσης του Τραμπ συνίσταται στην αποσταθεροποίηση όλου του κόσμου», πρόσθεσε.

Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς φάνηκε ακόμη και να δίδει κάποιες συμβουλές στον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, δηλώνοντας στην Daily Mail ότι το να «κακολογεί» τον Τραμπ δημοσίως είναι ένας «αποτρόπαιος» τρόπος να αντιμετωπίζει αυτήν την κυβέρνηση.

Ωστόσο ούτως ή άλλως, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν ήταν ποτέ θαυμαστής του Ουκρανού προέδρου, ο οποίος αναδείχθηκε μετά τη ρωσική εισβολή του 2022 υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν σε ήρωα της σκληρής αντίστασης της Ουκρανίας.

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν ήταν από τους θιασώτες αυτής της άποψης. Στην πραγματικότητα, είχε τεταμένες σχέσεις από τότε που κατηγορήθηκε, το 2019, ότι καθυστέρησε τη βοήθεια στην Ουκρανία καθώς πίεζε τον Ζελένσκι να ερευνήσει για την οικογένεια του Τζο Μπάιντεν πριν από τις εκλογές του 2020.

Η υποστήριξη της Ουκρανίας δεν υπήρχε καν στο πρόγραμμα «Πρώτα η Αμερική» του Ντόναλντ Τραμπ. Είχε από καιρό αντιταχθεί στα δισεκατομμύρια δολάρια της βοήθειας που έστειλε ο Μπάιντεν στην Ουκρανία και είχε δεσμευτεί στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας του 2024 να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία προτού αναλάβει καθήκοντα, εγείροντας νέους φόβους ότι μπορεί να ωθήσει το Κίεβο σε μια δυσμενή συμφωνία.

Τέλος ευρύτερα, πολλοί παρατηρητές και αναλυτές αναφέρονται στην ιστορική εγγύτητα του Τραμπ με τη Ρωσία και τις θέσεις της.

«Τα 40 χρόνια ιστορίας ανάμεσα στον Τραμπ και τη Ρωσία θα μπορούσαν να οδηγήσουν μόνον σε αυτό, και οι ενδείξεις των τελευταίων εβδομάδων και μηνών βαίνουν όλες προς αυτήν την κατεύθυνση», έκρινε την περασμένη εβδομάδα ο Ρεζί Ζαντέ, συγγραφέας του «Notre homme à Washington: Trump dans la main des Russes» (Ο άνθρωπός μας στην Ουάσινγκτον: Ο Τραμπ στα χέρια των Ρώσων), εκδόσεις Grasset, στον γαλλικό ραδιοσταθμό Radio Classique.

Economist: «Εξαπολύει σαρωτικό πόλεμο κατά πάντων» – To εξώφυλλο με στέμμα… βασιλιά

Με ένα εξώφυλλο το οποίο προσομοιάζει με αυτό που ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ κοινοποίησε και τον απεικονίζει ως… βασιλιά, κυκλοφορεί ο Economist θέλοντας έτσι να τονίσει το προσωποπαγές της πολιτικής του.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην ανάλυσή του το περιοδικό, ο Ντόναλντ Τραμπ, στον πρώτο μήνα της θητείας του, έχει προκαλέσει ενθουσιασμό στους υποστηρικτές του και σοκ στους αντιπάλους του.

Δείτε το εξώφυλλο του Economist:

Σύμφωνα με τον Economist, ο Τραμπ έχει δείξει ότι επιδιώκει τη συγκέντρωση εξουσίας στα χέρια του. Κυβερνά μέσω προεδρικών διαταγμάτων, αγνοώντας συχνά το Κογκρέσο, και έχει προσπαθήσει να περιορίσει τη δύναμη του δικαστικού σώματος. Πολλά από τα περίπου 70 εκτελεστικά του διατάγματα έχουν αμφισβητηθεί ως αντισυνταγματικά, προκαλώντας μια δοκιμασία αντοχής με το δικαστικό σύστημα.

Επιπλέον, έχει επιβάλει αυστηρούς ελέγχους σε κυβερνητικά τμήματα. Η Washington Post ανέφερε ότι οι υποψήφιοι για ανώτερες θέσεις εργασίας στις μυστικές υπηρεσίες και την επιβολή του νόμου ρωτήθηκαν αν προσυπογράφουν τον ψευδή ισχυρισμό του κ. Τραμπ ότι κέρδισε τις εκλογές το 2020. Ο κ. Τραμπ έχει επίσης σαρώσει τις εγγυήσεις που θεσπίστηκαν μετά το Watergate και αποσκοπούσαν στο να κρατήσουν το Υπουργείο Δικαιοσύνης μακριά από την πολιτική. Μία από τις πρώτες πράξεις του υπουργείου ήταν να ζητήσει από τους εισαγγελείς να αποσύρουν τις κατηγορίες για διαφθορά εναντίον του Έρικ Άνταμς, του δημάρχου της Νέας Υόρκης -αν και μόνο για όσο διάστημα κάνει ό,τι απαιτεί ο κ. Τραμπ.

Η διαμόρφωση της νέας αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής

Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, ο Τραμπ επιδιώκει να απομακρύνει τις ΗΠΑ από πολυμερείς οργανισμούς, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, και να χρησιμοποιεί εμπορικούς δασμούς ως μοχλό πίεσης. Η στάση του απέναντι στη Ρωσία και η αμφισβήτηση της διατλαντικής συμμαχίας με την Ευρώπη υποδεικνύουν μια προσέγγιση που θεωρεί τις παραδοσιακές συμμαχίες ως διαπραγματεύσιμες και όχι ως αναπόσπαστο μέρος της αμερικανικής στρατηγικής.

Παραλληλισμοί με την ιστορία και οι κίνδυνοι

Ο Τραμπ δεν είναι ο πρώτος πρόεδρος που επιχειρεί να συγκεντρώσει εξουσία. Ο Φράνκλιν Ρούζβελτ εξέδωσε πάνω από 3.700 εκτελεστικά διατάγματα, ενώ η ισχύς της προεδρίας ενισχύεται σταδιακά εδώ και δεκαετίες. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο επιδιώκει να επιβάλει τη βούλησή του, αγνοώντας θεσμικές δικλείδες ασφαλείας, είναι ανησυχητικός σύμφωνα με την ανάλυση του περιοδικού. Η υπερβολική συγκέντρωση εξουσίας απειλεί τον διαχωρισμό των εξουσιών, βασικό πυλώνα της αμερικανικής δημοκρατίας, αναφέρει ο Economist.

“CONGESTION PRICING IS DEAD. Manhattan, and all of New York, is SAVED. LONG LIVE THE KING!”
–President Donald J. Trump pic.twitter.com/IMr4tq0sMB

— The White House (@WhiteHouse) February 19, 2025

Πιθανά αντίμετρα και αντιδράσεις

Η δικαστική εξουσία, αν και κινείται αργά, έχει τη δύναμη να ανακόψει τις υπερβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας. Το Ανώτατο Δικαστήριο ενδέχεται να απορρίψει ορισμένα από τα διατάγματα του Τραμπ, προκαλώντας μια συνταγματική κρίση εάν ο πρόεδρος επιλέξει να τα αγνοήσει. Επιπλέον, η πραγματικότητα της οικονομίας θα αρχίσει να ασκεί πίεση στην κυβέρνηση. Οι αυξημένοι δασμοί και τα δημοσιονομικά ελλείμματα οδηγούν σε πληθωριστικές πιέσεις, κάτι που οι αγορές και οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να αγνοήσουν. Εάν το κράτος δεν μπορεί να παρέχει βασικές υπηρεσίες λόγω της απορρύθμισης της γραφειοκρατίας, η κοινή γνώμη μπορεί να στραφεί εναντίον του Τραμπ, ανεξάρτητα από το πόσο ισχυρός φαίνεται αυτή τη στιγμή.

Συμπέρασμα: Το μελλοντικό στοίχημα της Αμερικής

Στην εξωτερική πολιτική, ο Τραμπ έχει τη δυνατότητα να επιφέρει σημαντικές αλλαγές πριν υπάρξει αντίδραση. Στο εσωτερικό, όμως, βρίσκεται αντιμέτωπος με τις ίδιες τις θεσμικές δομές της αμερικανικής δημοκρατίας. Η πιθανότητα μιας συνταγματικής κρίσης ή ενός θεσμικού αδιεξόδου είναι υπαρκτή. Η μεγαλύτερη ειρωνεία είναι ότι οι εξουσίες που συγκεντρώνει ο Τραμπ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον των Ρεπουμπλικάνων από έναν μελλοντικό Δημοκρατικό πρόεδρο. Γι’ αυτό, το κόμμα του θα πρέπει να σκεφτεί αν η απεριόριστη εξουσία είναι πραγματικά προς το συμφέρον του μακροπρόθεσμα. Η ισορροπία μεταξύ προεδρικής ισχύος και δημοκρατικών θεσμών αποτελεί το κεντρικό στοίχημα των επόμενων ετών για την Αμερική.