Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Το Δημόσιο κατέγραψε ζημιά 100 δισεκατομμυρίων από τη διαπραγμάτευση Τσίπρα-Βαρουφάκη και τις καθυστερήσεις στη δεύτερη αξιολόγηση του 2017, οι πολίτες φορτώθηκαν με δύο νέα Μνημόνια και η οικονομία αντί να τρέξει, όπως συνέβη σε όλη την ευρωζώνη, ξαναμπήκε στην ύφεση τη διετία 2015-2016.

Για να το πούμε απλά, εάν δεν είχαμε την περίπτωση Τσίπρα, οι συνθήκες ήταν ιδανικές για τη χώρα μας για να σημειώσει εκρηκτικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Αυτό τουλάχιστον φαινόταν στο τέλος του 2014, όταν η ελληνική οικονομία κατέγραφε τη μεγαλύτερη αύξηση ΑΕΠ σε επίπεδο τριμήνου σε όλη την ευρωζώνη.

Από τότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. έκανε ό,τι μπορούσε για να βάλει φρένο στην ανάπτυξη και τα κατάφερε. Βαρουφάκης, δημοψήφισμα, capital controls, φόροι, τρίτη ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών συνθέτουν το σκηνικό της διακυβέρνησης Τσίπρα.

Οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες αξιοποίησαν πλήρως τη θετική διεθνή οικονομική συγκυρία και από το 2015 κυριολεκτικώς καλπάζουν στο πεδίο της ανάπτυξης.
Οι τιμές του πετρελαίου τα τελευταία 2,5 χρόνια κινούνται σε χαμηλά επίπεδα και κοντά στα 45 δολάρια, από 90 που ήταν το 2014, ενώ η αποδυνάμωση του ευρώ πριμοδοτεί τις εξαγωγικές επιχειρήσεις της ευρωζώνης. Η Ελλάδα είχε έναν επιπλέον θετικό παράγοντα που δεν μπόρεσε να εκμεταλλευθεί, τη μονοπώληση του τουρισμού της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν η Τουρκία και οι χώρες της Βόρειας Αφρικής.

Το 2016 όλες οι χώρες της ευρωζώνης πέτυχαν ανάπτυξη πάνω από 1,6%, ο Τσίπρας πανηγύριζε που κατάφερε να αφήσει την οικονομία στο «μηδέν». Για φέτος το ΔΝΤ αναθεωρεί επί τα βελτίω τις εκτιμήσεις για την οικονομία της Ισπανίας, θεωρώντας ότι θα ξεπεράσει το 3,5%, ενώ για την Ελλάδα ο νέος στόχος υποβαθμίσθηκε στο 1,5% από 2,7% που ήταν η πρόβλεψη του Προϋπολογισμού.

Από το 2014 όλη η Ευρώπη έτρεξε και εμείς μείναμε πίσω. Τώρα που η οικονομία σταθεροποιείται σε ένα χαμηλότερο σημείο ισορροπίας, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι πέτυχε το μεγάλο άθλο. Επειδή είμαστε και στην περίοδο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Υδατοσφαίρισης, όπου η εθνική μας ομάδα έχει βρεθεί στην κορυφαία τετράδα, τα πανηγύρια των συριζαίων μετά τις καταστροφές των τελευταίων δύο ετών θυμίζουν τις ζητωκραυγές των αρχάριων παικτών της ομάδας πόλο ύστερα από κάθε οκτάλεπτο. Οχι επειδή κέρδιζαν, αλλά επειδή δεν είχαν πνιγεί.

ΜΙΑ ΙΔΙΟΚΤΗΤΡΙΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΥ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

Η σκηνή διαδραματίσθηκε χθες σε περίπτερο της Βορείου Ευβοίας. Μετά τις ευχές για «καλό καλοκαίρι», η κλασική ερώτηση: «Πώς πάνε τα πράγματα;».
Η απάντηση της ιδιοκτήτριας του περιπτέρου είναι αποστομωτική: «Τι να σας πω, μαυρίζει η ψυχή μου κάθε ημέρα. Εάν μείνετε δέκα λεπτά και παρακολουθήσετε τι συμβαίνει, θα καταλάβετε τι εννοώ. Ερχονται συνταξιούχοι, που καταλαβαίνω ότι δεν έχουν πληρωθεί ακόμη, και μου λένε, ‘‘ξέχασα το πορτοφόλι μου στο χωριό, θα φέρω τα χρήματα την άλλη φορά’’. Είναι πελάτες μου, τους εξυπηρετώ και πράγματι φέρνουν τα λεφτά όταν ξανάρχονται, όμως είναι ψυχοφθόρο να βλέπω ανθρώπους να μην έχουν για στοιχειώδεις ανάγκες. Αλλοι έρχονται και θέλουν να αγοράσουν 2-3 τσιγάρα. Κάθε ημέρα φεύγω από το περίπτερο με πονοκέφαλο». Αυτά είπε η ειλικρινής περιπτερούχους και είναι η καλύτερη απάντηση προς τον πρωθυπουργό, ο οποίος βλέπει «χαμογελαστούς ανθρώπους στο Σύνταγμα».

ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΕ ΤΑ ΤΑΞΙ

Σε μια ελεύθερη αγορά όλοι πρέπει να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες, αλλά και να τηρούν τους ίδιους κανόνες. Η προσπάθεια πολυεθνικών εταιριών να διεισδύσουν στο έργο της μεταφοράς προσώπων έχει συναντήσει τις αντιδράσεις των ιδιοκτητών ταξί σε όλη την Ευρώπη, ενώ ήδη υπάρχουν αποφάσεις στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο που δικαιώνουν τους παραδοσιακούς επαγγελματίες. Το θέμα δεν είναι ούτε εύκολο ούτε απλό, γιατί εμπλέκονται αντικρουόμενα συμφέροντα.

Αυτό που έχει μεγάλη σημασία για την οικονομία είναι να μη δημιουργούνται θύλακες φοροδιαφυγής και για τους πολίτες να απολαμβάνουν ποιοτικές υπηρεσίες για τις μετακινήσεις τους στην πόλη.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου