Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Γιατί μπορεί τον Σεπτέμβριο να ζήτησε την ψήφο των πολιτών με γνωστό το περιεχόμενο του τρίτου Μνημονίου αλλά τότε υποσχόταν ότι τα χειρότερα πέρασαν και ότι ο ίδιος θα διασφάλιζε τους μισθούς και τις συντάξεις των πολιτών.

ΜΕ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ Μνημόνιο ο κ. Τσίπρας παραβιάζει τη λαϊκή εντολή του Σεπτεμβρίου του 2015. Δεν μπορεί πλέον να υποστηρίζει ότι οι πολίτες ήξεραν τι ψήφιζαν ούτε να εγκαλεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης ότι και τα ίδια είχαν στηρίξει το τρίτο Μνημόνιο, επομένως «δεν δικαιούνται να ομιλούν», όπως λένε κατ’ επανάληψη οι υπουργοί του.

ΠΡΑΓΜΑΤΙ, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου εξαπατώντας όμως τόσο τους πολίτες που τον πίστεψαν όσο και τα κόμματα που υπερψήφισαν το τρίτο Μνημόνιο μπροστά στο φάσμα της δραχμής.

Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά για τρεις βασικούς λόγους:

● Πρώτον, με το νέο Μνημόνιο η κυβέρνηση Τσίπρα δεσμεύει τη χώρα για την περίοδο πέραν της συνταγματικής της θητείας. Η μείωση των συντάξεων θα ισχύσει από το 2019, χρονιά εκλογών, ενώ η περικοπή στο αφορολόγητο από το 2020. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός τον Δεκέμβριο κατηγορούσε την τρόικα ότι είναι αντιδημοκρατικό να ζητάει μέτρα για την περίοδο πέραν της κυβερνητικής θητείας, τώρα απλώς τα υπογράφει.

● Δεύτερον, η κυβέρνηση δεσμεύεται για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μέχρι και το 2022, τρία χρόνια μετά τις προγραμματισμένες εθνικές εκλογές, όταν ο κ. Τσίπρας υποστήριζε ότι μια τέτοια απόφαση θα πνίξει την οικονομία και θα ανατροφοδοτήσει την ύφεση.

● Τρίτον, μέτρα του Μνημονίου, όπως το τσεκούρωμα των συντάξεων κατά 18%, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και τις δεσμεύσεις του πρωθυπουργού στους δικαιούχους, ακόμη και μέχρι πριν από λίγους μήνες, ότι δεν πρόκειται να θιγούν τα εισοδήματά τους. Γιατί, όπως εύστοχα είπε ο πρώην υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης «το ούτε ένα ευρώ μέτρα το είπε ο Αλέξης για να το ακούσει ο Σόιμπλε αλλά το ακούνε και οι Ελληνες».

ΕΑΝ ΣΕ ΑΥΤΑ προσθέσουμε τη δημοσκοπική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί εύκολα να εξαχθεί το πολιτικό συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα δεν έχει τη νομιμοποιητική βάση να δεσμεύει με τις αποφάσεις της την επόμενη.

ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ, διαβλέποντας γρήγορα την πολιτική αδυναμία του πρωθυπουργού, ζήτησαν και τελικά πήραν τα πάντα. Αντί να διαπραγματευθούν με μια νέα ισχυρή κυβέρνηση που θα προέκυπτε από τις εκλογές, προτίμησαν να συμφωνήσουν το Μνημόνιο με τον κ. Τσίπρα, ο οποίος δεν είχε κανένα πρόβλημα να δεσμεύσει τη χώρα για την περίοδο πέραν της τετραετίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, καταψηφίζοντας το Μνημόνιο, δεν καταλογίζει απλώς την ευθύνη για τα επώδυνα μέτρα στον κ. Τσίπρα αλλά καθιστά σαφές και προς τους δανειστές ότι ο πρωθυπουργός μπορεί να αναλαμβάνει δεσμεύσεις μέχρι το τέλος της θητείας του και όχι πέραν αυτής. Τουλάχιστον αυτά ισχύουν στις σύγχρονες δημοκρατίες…

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής