Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Η καταστροφική διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015 που είχε φέρει τη χώρα ένα βήμα πριν από την έξοδο από την ευρωζώνη αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή και με βαρύ τίμημα την εφαρμογή μνημονιακών μέτρων που οπισθοδρόμησαν την οικονομία και σκόρπισαν τις θυσίες των πολιτών της περιόδου 2012-2014.
Η αλλαγή διακυβέρνησης, πέρυσι, σηματοδότησε μία νέα πορεία, καθώς το κλίμα άλλαξε στην κοινωνία, οι «αυταπάτες» για μαγικές λύσεις έδωσαν τη θέση τους στον ρεαλισμό και ο τυχοδιωκτισμός του πρόσφατου παρελθόντος παραμερίστηκε από τις δυνάμεις της κοινής λογικής.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που κλείνει έναν χρόνο θητείας, τα κατάφερε στα δύσκολα ζητήματα του μεταναστευτικού και του κορονοϊού καλύτερα από τις προσδοκίες της κοινής γνώμης, γιατί βασίστηκε στον ορθολογισμό, στην επιστημονική γνώση και, κυρίως, στην ταχύτητα στη λήψη πολιτικών αποφάσεων.
Μένει ώσπου να φύγει…
Οι πολίτες διαπίστωσαν ότι η δημόσια διοίκηση έχει αρκετές δυνατότητες, ότι το ψηφιακό άλμα δεν συνδέεται με «δορυφόρους στο Διάστημα» αλλά με επίμονους και εργατικούς υπουργούς και ότι η σχέση εμπιστοσύνης με τους θεσμούς είναι μία σταθερά προόδου. Τον ίδιο δρόμο οφείλει να ακολουθήσει η κυβέρνηση στην ανηφόρα των επόμενων μηνών, όταν οι δυνάμεις της ύφεσης θα χτυπήσουν την οικονομία. Η μάχη για την καθημερινότητα για να κερδηθεί απαιτεί αλλαγές με σχεδιασμό και πολιτική τόλμη. Υπάρχει μία χρυσή ευκαιρία, για πρώτη φορά τα τελευταία 10 χρόνια η Ελλάδα θα έχει γενναία χρηματοδότηση από την Ευρώπη χωρίς να απαιτούνται μνημονιακού τύπου μέτρα. Το Ταμείο Ανάκαμψης πρέπει να διοχετευθεί με βάση ένα παραγωγικό μοντέλο που θα επενδύει στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και θα εξαλείφει τα εμπόδια που αποθαρρύνουν επενδυτές και ξένα κεφάλαια.
Απαιτήθηκαν 19 χρόνια για να ξεκινήσει η επένδυση στο Ελληνικό, αλήθεια πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να αξιοποιηθούν ολυμπιακές εγκαταστάσεις του 2004 που σήμερα είναι εγκαταλελειμμένες ή αναξιοποίητες… Οι ελληνικές εξαγωγές τροφίμων αυξήθηκαν εν μέσω πανδημίας αποτυπώνοντας τις τεράστιες δυνατότητες του πρωτογενούς τομέα, εφόσον υπάρχει πολιτική τυποποίησης και σύνδεσης των προϊόντων με τη μεταποίηση και τον τουρισμό. Τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης δεν πρέπει να έχουν την τύχη αρκετών προγραμμάτων του ΕΣΠΑ που σημειώνουν υψηλά ποσοστά κάλυψης αλλά η εκταμίευσή τους κολλάει στη γραφειοκρατία ή στην αδυναμία της δημόσιας διοίκησης να προσαρμόσει τις δράσεις τους στις πραγματικές ανάγκες της αγοράς.
Το στοίχημα των μεταρρυθμίσεων θα είναι δύσκολο, αλλά εκεί θα κριθεί η πορεία όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και της χώρας. Το σχέδιο πρέπει να είναι σαφές και να εφαρμοστεί από την κυβέρνηση με υψηλές ταχύτητες και σε ανοιχτή γραμμή με την κοινωνία.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση